ne demiştin hocam!
-kendini galatasaray'a adamış ve bu ailenin ferdi olmaktan her zaman gurur duymuş birinin galatasaray'dan vazgeçeceğine inanmak gerçek dışıdır.
seni yalnız bırakmak da bizim için gerçek dışıdır! yalnız değilsin!
sen sırf sen olduğun için yıllar içinde kimselerin mazhar olamadığı sevgiye ulaşmadın mı hocam? senin gibi bir tane daha örnek var mı şu ülkede? seni babası gibi seven kim bilir kaç insan var!
ben en son babamı gördüğümde bu kadar mutlu oldum hocam diyen kişi seni yalnız bırakır mı? o gün o taraftarın sözlerinin topluma, bizlere, galatasaray taraftarına bu kadar nüfuz edebilmesi sana olan sevgimizin göstergesi değil mi? biz seni bu kadar severken sen nasıl yalnız kalırsın hocam! sen de bizi yalnız bırakamazsın!
kimse inkar edemez ki sen galatasaray'la olmadığında hep hatrımıza düşensin. her dara düşüşümüzde gözlerimizin aradığı güvenli sığınağımızsın.
bak bir lafına, bir bakışına neler oluyor! hüznüne ortak oluyor herkes, evlatların yanında diyor! gülüyorsun mutlu oluyor, coşuyorsun coşuyor bunca insan! bu söylediklerimin hiçbiri öznel değil! ömründe azıcık da olsa galatasaraylılarla bir arada olmuş olan herkes bu sevginin, bu bütünleşmişliğin farkında!
öylesine bütünsün ki sen galatasaray'la sen varken kaybetmekten korkuyor, yokken varlığını arıyoruz! sen hepimizden iyi hatırlarsın, bak geçmişe hocam!
sen bize ne demiştin hocam!
-benim kitabımda vazgeçmek de yenilmek de yoktur... ben kaybedenlere asla kızmam. ama vazgeçenleri ve yenilgiyi baştan kabul edenleri siler atarım. kaybetse de sonuna kadar mücadele edenler benim her zaman yanımda olacak ve onlar sonunda mutlaka kazanacak.
-kaybetmekten korkma! bir şeyi kazanmak için, bazı şeyleri kaybetmelisin ve unutma kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin!
biz vazgeçmeyeceğiz hocam!
ne yönetimler, ne güdülmüş topluluklar, ne de paralı kalemler hiçbiri hatırlanmayacak hiçbiri kazanamayacak! biz kazanacağız, galatasaray, sen ve biz galatasaray taraftarı!
biz 'bitti' demeden bitmez!
hak yiyip, gak diyenlere, gecemizi gündüzümüze karıştırıp, inancımızı daha çok arttıranlara, tekrar geçmiş olsun!