https://twitter.com/...616891777155073?s=19 iyi ki varsın kalbi güzel adam.
"kalbim istanbul'da kaldı." demiştin bir keresinde.
galatasarayla tekrar kesişecek umarım bir gün yolun.
küçükken hep benim seni andırdığımı düşünerek bana "mondi" derlerdi ailem ve arkadaşlarım, tanıdıklarım.
senin yaptığın her kurtarışta sanki kendim bir kurtarış yapmışım gibi hisseder ve çok mutlu olurdum.
sen sakatlanınca hep ağlamaklı olur ve hatta bazen ağlardım.
seni göremediğim için zihnimde canlandırmaya çalışırdım ve seni dev gibi bir kaleci olarak hayal ederdim, kalemize gelecek topların çoğunu kurtaracak biri olarak düşünürdüm.
pek yanıldığım da söylenemez açıkçası. kalecimiz olduğun müddetçe, kalene gelen topların çoğunu kurtardın zaten.
anneme, babama, dedelerime, anneanneme, babaanneme, tüm akrabalarıma ve tanıdıklarıma "mondi kalıplı bir kaleci mi, boyu çok mu uzun?" diye sorar, defalarca seni tarif ettirirdim.
sorularımı cevaplarlar ama ben bir daha ve bir daha sorardım.
görme engelliler okulundayken arkadaşlarım beni zorla kaleye koyarlardı maç yaparken.
ben de her kurtarışım sonrası "mondragooooon" diye bağırırdım.
"vay be aynı mondragon gibi kurtarıyorum şutları." derdim.
çocukluk aklımla seni kendimle özdeşleştirirdim.
seni çok özlüyorum mondi.
eminim. bir gün florya'da tekrar göreceğiz seni.
senle tanışmak kısmet olmadı.
umarım bir gün tanışırız.
