2154
maalesef bir çoğu 90'ların sonundaki inanılmaz başarı furyasının yani başarının taraftarıdır. o yüzden en ufak tökezlemede kıçına tekme basmaya hazırdır. hep başarı, hep kazanmak ister. neden böyle yazıyorum? dün güney tribünde her maç çevremdeki (artık arkadaşlarım diyebileceğim) insanların dışında genç çocuklar vardı. ilk başta sevindim, dedim biraz hareket gelir bizim oralara. nerdeeeee! selçuk'a baros'a terim'e edilen küfürlere inanamadım. tam tepki verecektim arkamda benden daha büyük bir abimiz raconu kesti. bağıracaksanız takım için bağırın yoksa siktirin gidin deyu. ilk şampiyonluğunu 14 yaşında tatmış bir taraftarım. o zaman da böyle tipler vardı ama çoğunluk sabrın erdem olduğunu bilen ve takımına sahip çıkan taraftarlardı. neyse düzelir inşallah...
