1907
geçen günekşi sözlük'te 17 mart 2012 fenerbahçe galatasaray maçı için tartıştım ve şöyle bir kelam etti; "başkasının başarısızlığıyla mutlu oldunuz" dedi.
anlamaya çalıştım, gayret gösterdim anlamak için ama olmadı... anlamadım. yani aykut kocaman hata yapmasaydı bizim o maçı kazanma şansımız sıfırdı o'na göre. şimdi ben bu adama maçın 20. dakikasında oyunu biz çözdük, aykut (hata yapmışsa bile) 60. dakikada yaptı, biz 20. dakikadan itibaren kendi oyunumuzu oynamaya başlamıştık mı diyeyim, maçın skorunun beni mutlu etmediğinden mi (rakibim sadece 20 dakika oynamış ve pozisyonsuz iki gol atmış, benim takımım 70 dakika üstün oynamış, rakibinin iki katı pozisyona girmiş, uzatmalarda futbolcumun şutu 3 metreden direğe toslamış, dönüşünde bir başka futbolcum tamamlayamamış) bahsedeyim ne yapayım bilemedim. "sadece gülüyorum" dedim.
bir tanesi de, "fatih terim aykut kocaman'dan daha iyi hoca olduğu için galatasaray 2 gol attı, fenerbahçe galatasaray'dan daha büyük olduğu için aykut'a rağmen 2 gol attı" dedi. o kadar sinirlendimki... burnumdan soludum, kan beynime sıçradı! sonra nefes egzersizi yaptım, tam 5 kez hemde!
sonra sakinleştim ve durumun onlar için ne kadar vahim olduğunu bir kez daha gördüm.
beyler! görüleceği üzere bu adamlar normal değil. bu adamlar günlük hayatta belki herkes gibi olabilirler, kimseden bir fark görülemeyebilir, ama bu adamlar konu futbol ve fenerbahçe olduğu zaman farklı bir cisim haline dönüşüyorlar, henüz çözülemeyen bir cisim. zira şu iki örnek gibi onlarca örnek var, okuyoruz işte... o yüzden bu tiplere nasıl yaklaşacağıma ben 28 senelik hayatım boyunca bir türlü çözemedim, çözebileceğimi de pek zannetmiyorum.
anlamaya çalıştım, gayret gösterdim anlamak için ama olmadı... anlamadım. yani aykut kocaman hata yapmasaydı bizim o maçı kazanma şansımız sıfırdı o'na göre. şimdi ben bu adama maçın 20. dakikasında oyunu biz çözdük, aykut (hata yapmışsa bile) 60. dakikada yaptı, biz 20. dakikadan itibaren kendi oyunumuzu oynamaya başlamıştık mı diyeyim, maçın skorunun beni mutlu etmediğinden mi (rakibim sadece 20 dakika oynamış ve pozisyonsuz iki gol atmış, benim takımım 70 dakika üstün oynamış, rakibinin iki katı pozisyona girmiş, uzatmalarda futbolcumun şutu 3 metreden direğe toslamış, dönüşünde bir başka futbolcum tamamlayamamış) bahsedeyim ne yapayım bilemedim. "sadece gülüyorum" dedim.
bir tanesi de, "fatih terim aykut kocaman'dan daha iyi hoca olduğu için galatasaray 2 gol attı, fenerbahçe galatasaray'dan daha büyük olduğu için aykut'a rağmen 2 gol attı" dedi. o kadar sinirlendimki... burnumdan soludum, kan beynime sıçradı! sonra nefes egzersizi yaptım, tam 5 kez hemde!
sonra sakinleştim ve durumun onlar için ne kadar vahim olduğunu bir kez daha gördüm.
beyler! görüleceği üzere bu adamlar normal değil. bu adamlar günlük hayatta belki herkes gibi olabilirler, kimseden bir fark görülemeyebilir, ama bu adamlar konu futbol ve fenerbahçe olduğu zaman farklı bir cisim haline dönüşüyorlar, henüz çözülemeyen bir cisim. zira şu iki örnek gibi onlarca örnek var, okuyoruz işte... o yüzden bu tiplere nasıl yaklaşacağıma ben 28 senelik hayatım boyunca bir türlü çözemedim, çözebileceğimi de pek zannetmiyorum.
