1997
hayatımın her parçasında, az ya da çok, olan. şiir yazıyorum ben, şiirlerimde bile var galatasaray. diğerlerine göre pek iyi değil ama, akatalpa'nın ocak 2012 sayısında yayımlanan şu şiirim, misal:
--- alıntı ---
en büyük cimbombom diyorum bir de sen
elimde bengal meşalesi dilimde bir sevdâ türküsü
boşlukta yürüyoruz ezilmiş kaburgalarım ve ben
mecidiyeköy’de hatırlıyorum gözüm açık ölümü
ali sami yen yıkıldı gitti şimdi sıradaki sen misin
kuşkusuz yaşadığım insanlığın en büyük sürgünü
kurtar beni: gol olacak ve anons edilecek ismin
eğer bahşedersen bana bir sevmenin en güzel golünü
en büyük cimbombom diyorum şampiyon sen
geride kalsın bütün hatalar bazen silmek lazım dünü
ne anılar var yaşamışız bir isyan coşkusuyla sen ve ben
hatırladıkça bitecek kaybetmenin o acımasız hüznü
(bkz: akatalpa, ocak 2012)
--- alıntı ---
işin enteresan yanı, mesela o son dörtlüğü yazarken, dedim ki: cimbom'um şampiyonluklardan bile büyük, sen şampiyonluklar kadar büyük. geride kalsın, hem sana işlediğim tüm hatalar; hem cimbom'umun kötü günleri. sen anarşist ben sosyalist, isyanı severiz; cimbom'um haramilere ne güzel direnmişti, nasıl isyan etmişti! ve son olarak, hatırlayalım mı geçirdiğimiz güzel günleri, dik durmayı, hür efkârı? çünkü hatırladıkça beraber yaşadıklarımızı, gene yaşayacağız onları; çünkü cimbom'um hatırladıkça baba gündüz'leri, metin'leri, bülent'leri, hagi'leri, gene kükreyecek, daha da kükreyecek, yeni tugay'ları konuşacak, yeni fatih'leri...
işin hâsılı şu: en sevdiklerimle ben, parçalının iki yarısıyız. biz beraber, biz dostken galatasarayız.
galatasaray, bu kadar hayatımda işte. iyi ki varsın cimbombom!
--- alıntı ---
en büyük cimbombom diyorum bir de sen
elimde bengal meşalesi dilimde bir sevdâ türküsü
boşlukta yürüyoruz ezilmiş kaburgalarım ve ben
mecidiyeköy’de hatırlıyorum gözüm açık ölümü
ali sami yen yıkıldı gitti şimdi sıradaki sen misin
kuşkusuz yaşadığım insanlığın en büyük sürgünü
kurtar beni: gol olacak ve anons edilecek ismin
eğer bahşedersen bana bir sevmenin en güzel golünü
en büyük cimbombom diyorum şampiyon sen
geride kalsın bütün hatalar bazen silmek lazım dünü
ne anılar var yaşamışız bir isyan coşkusuyla sen ve ben
hatırladıkça bitecek kaybetmenin o acımasız hüznü
(bkz: akatalpa, ocak 2012)
--- alıntı ---
işin enteresan yanı, mesela o son dörtlüğü yazarken, dedim ki: cimbom'um şampiyonluklardan bile büyük, sen şampiyonluklar kadar büyük. geride kalsın, hem sana işlediğim tüm hatalar; hem cimbom'umun kötü günleri. sen anarşist ben sosyalist, isyanı severiz; cimbom'um haramilere ne güzel direnmişti, nasıl isyan etmişti! ve son olarak, hatırlayalım mı geçirdiğimiz güzel günleri, dik durmayı, hür efkârı? çünkü hatırladıkça beraber yaşadıklarımızı, gene yaşayacağız onları; çünkü cimbom'um hatırladıkça baba gündüz'leri, metin'leri, bülent'leri, hagi'leri, gene kükreyecek, daha da kükreyecek, yeni tugay'ları konuşacak, yeni fatih'leri...
işin hâsılı şu: en sevdiklerimle ben, parçalının iki yarısıyız. biz beraber, biz dostken galatasarayız.
galatasaray, bu kadar hayatımda işte. iyi ki varsın cimbombom!
