141
2012 avrupa şampiyonası kura çekimlerinden sonra yazdığım bu entryi depoda tutmuştum eklemeler yapmak için. "kura çekiminden içimiz buruk ayrıldı 2012 yalan oldu, 2014 dünya kupası elemeleri play-off kura çekimlerinde görüşürüz" şeklinde yazdığım kısmın bir değeri kalmadı artık. zaten grupta oynanan futbolu görmek yeterliydi. müneccim olmaya gerek yok neredeyse ülkenin yarısı aşağı yukarı aynı şeyleri düşünüyordu.
gelelim bundan sonraki sürece. güzide spor basınımız muhtemelen 2014 dünya kupası elemelerinde hollanda'yı geçme hesapları yapacaktır. dersini alınca önce teknik direktörü eleştirecek, iyi ihtimalle play-off'a kalırsak muhtemel rakiplerimiz rusya mı? olsun danimarka mı? olsun, ukrayna'yı çekelim onlar daha zayıf diye yorumlar yapacaklar.
hırvatistan maçından sonra, sıcağı sıcağına, takip etmediğim ama tahmin ettiğimiz gibi yorumları yazayım; hiddink gitmeli mi? kalmalı mı?, hiddink'in tazminatı ne kadar?, yeni hoca abdullah avcı mı? ertuğrul sağlam mı? olsun. milli maçlar istanbul dışında oynanmalı mı?
konuşulacak konular bundan ibaret olacak. kahve muhabbetlerine devam edecekler. elimizdeki genç nüfusu neden kullanamadığımızı, milli takım'a sistem futbolunun nasıl getirilebileceğini, alan savunmasını vb. konuşan olmayacak. milli takım primlerini veya teknik direktörlere veriilen parayı konuşacaklar ama kendi aldıkları paranın hakkını verip vermediklerini düşünmeyecekler.
2014'ü hayal ediyorum ve sizi temin ederim ki değişen bir şey olmayacak. futbola bu kadar ilgi duyan 70 milyonluk nüfustan 20-30 kişilik kadro çıkaramayıp almanya'nın yetiştirdiği 18-19 yaşındaki çocukların ağızlarından çıkacak 2 kelimeye bakmaya devam edeceğiz. bizi seçerse kral olacak seçmez ise muhtemelen vatan haini. aslında işin bu yanını konuşan da çok adam var ama icraat yok, çocuklar ve gençler üzerine uzun süreli bir politika yok.
gençlik ve spor bakanlığına bağlı genel müdürlük "bu stadyum spor genel müdürlüğü'ne aittir" cocukluğuyla ugraşadursun (evet bu koca koca adamların sorumluluk konusu gençler ama kafa yapıları çocuk...)
son 10 yılın siyasi ortamı da istikrarlı bir seyirdeyken, futbol üzerine uzun vadeli çocukları-gençleri kapsayan bir spor politikası varmı? spor akademilerinden her sene binlerce insan antrenör ve spor yöneticisi olarak mezun oluyor. peki bu gençlere direkt ders olarak pedagoji eğitimi veriliyor mu? (bana kalırsa özellikle antrenörler için gerekli). bu mezunlar 2. ve 3. liglerde oynayan takımlarda en azından danışman olarak zorunlu istihdam edilebilir. kaynak federasyondan sağlanabilir (federasyon bütçesi içinde devede kulak).
ne alaka kardeşim! diyebilirsiniz, gereksiz diyebilirsiniz ama basit bir futbolsever olarak benim düşüncem bu. zaten bu konuları benim değil onların düşünmesi gerekiyor daha fazla geç kalmadan.
artık futbol bizim çocukluğumuzdaki gibi sokaklarda, mahallelerde oynanmıyor. diğer bir seçenek amatör veya profesyonel semt klüpleri, onların da hali içler acısı tff'den iddaa'dan gelen 3-5 kuruşla günü kurtarmak için transfere sarılıyorlar. aileler zaten bu yapılara çocuklarını göndermek istemiyor. abilerimizin çocukluğunda neyse bizim zamanımızda da oydu şimdi de değişen bir şey yok.
şu an çocuklar arasında futbolun oynandığı en geniş ortam okul takımları. burada kilit noktalarda bu takımları çalıştıran insanlar bulunuyor, yani genellikle beden eğitimi öğretmenleri. kısa vadede de değerlendirilebilecek bir sepet var onların elinde. beden eğitimi öğretmenleri aynı zamanda bir scout gibi klüplerle bağlantı kurduğu bir sistem oluşturulabilir. tabi tüm b.e. öğretmenlerinin futboldan anlamasını bekleyemeyiz burada da devreye yukarıda bahsettiğim spor akademisi mezunları girebilir.
artık birşeyleri değiştirmek lazım. tepeden bakıp kanun çıkararak bu işler olmuyor. kurumlar arası koordinasyonun sağlanması gerekiyor. hazırlamış olduğun planı, ulaşmaya çalıştığın amaçları batman petrolspor'un antrenöründen kuşadasıspor'un başkanına kadar herkesin idrak etmesi de gerekiyor. hee bütün bunlar uzun uğraş isteyen meşakkatli işler diyen olursa eğer, bir turnuvayı kaçırmanın bedelinin 4 yıl olduğunu hatırlatırım.
gelelim bundan sonraki sürece. güzide spor basınımız muhtemelen 2014 dünya kupası elemelerinde hollanda'yı geçme hesapları yapacaktır. dersini alınca önce teknik direktörü eleştirecek, iyi ihtimalle play-off'a kalırsak muhtemel rakiplerimiz rusya mı? olsun danimarka mı? olsun, ukrayna'yı çekelim onlar daha zayıf diye yorumlar yapacaklar.
hırvatistan maçından sonra, sıcağı sıcağına, takip etmediğim ama tahmin ettiğimiz gibi yorumları yazayım; hiddink gitmeli mi? kalmalı mı?, hiddink'in tazminatı ne kadar?, yeni hoca abdullah avcı mı? ertuğrul sağlam mı? olsun. milli maçlar istanbul dışında oynanmalı mı?
konuşulacak konular bundan ibaret olacak. kahve muhabbetlerine devam edecekler. elimizdeki genç nüfusu neden kullanamadığımızı, milli takım'a sistem futbolunun nasıl getirilebileceğini, alan savunmasını vb. konuşan olmayacak. milli takım primlerini veya teknik direktörlere veriilen parayı konuşacaklar ama kendi aldıkları paranın hakkını verip vermediklerini düşünmeyecekler.
2014'ü hayal ediyorum ve sizi temin ederim ki değişen bir şey olmayacak. futbola bu kadar ilgi duyan 70 milyonluk nüfustan 20-30 kişilik kadro çıkaramayıp almanya'nın yetiştirdiği 18-19 yaşındaki çocukların ağızlarından çıkacak 2 kelimeye bakmaya devam edeceğiz. bizi seçerse kral olacak seçmez ise muhtemelen vatan haini. aslında işin bu yanını konuşan da çok adam var ama icraat yok, çocuklar ve gençler üzerine uzun süreli bir politika yok.
gençlik ve spor bakanlığına bağlı genel müdürlük "bu stadyum spor genel müdürlüğü'ne aittir" cocukluğuyla ugraşadursun (evet bu koca koca adamların sorumluluk konusu gençler ama kafa yapıları çocuk...)
son 10 yılın siyasi ortamı da istikrarlı bir seyirdeyken, futbol üzerine uzun vadeli çocukları-gençleri kapsayan bir spor politikası varmı? spor akademilerinden her sene binlerce insan antrenör ve spor yöneticisi olarak mezun oluyor. peki bu gençlere direkt ders olarak pedagoji eğitimi veriliyor mu? (bana kalırsa özellikle antrenörler için gerekli). bu mezunlar 2. ve 3. liglerde oynayan takımlarda en azından danışman olarak zorunlu istihdam edilebilir. kaynak federasyondan sağlanabilir (federasyon bütçesi içinde devede kulak).
ne alaka kardeşim! diyebilirsiniz, gereksiz diyebilirsiniz ama basit bir futbolsever olarak benim düşüncem bu. zaten bu konuları benim değil onların düşünmesi gerekiyor daha fazla geç kalmadan.
artık futbol bizim çocukluğumuzdaki gibi sokaklarda, mahallelerde oynanmıyor. diğer bir seçenek amatör veya profesyonel semt klüpleri, onların da hali içler acısı tff'den iddaa'dan gelen 3-5 kuruşla günü kurtarmak için transfere sarılıyorlar. aileler zaten bu yapılara çocuklarını göndermek istemiyor. abilerimizin çocukluğunda neyse bizim zamanımızda da oydu şimdi de değişen bir şey yok.
şu an çocuklar arasında futbolun oynandığı en geniş ortam okul takımları. burada kilit noktalarda bu takımları çalıştıran insanlar bulunuyor, yani genellikle beden eğitimi öğretmenleri. kısa vadede de değerlendirilebilecek bir sepet var onların elinde. beden eğitimi öğretmenleri aynı zamanda bir scout gibi klüplerle bağlantı kurduğu bir sistem oluşturulabilir. tabi tüm b.e. öğretmenlerinin futboldan anlamasını bekleyemeyiz burada da devreye yukarıda bahsettiğim spor akademisi mezunları girebilir.
artık birşeyleri değiştirmek lazım. tepeden bakıp kanun çıkararak bu işler olmuyor. kurumlar arası koordinasyonun sağlanması gerekiyor. hazırlamış olduğun planı, ulaşmaya çalıştığın amaçları batman petrolspor'un antrenöründen kuşadasıspor'un başkanına kadar herkesin idrak etmesi de gerekiyor. hee bütün bunlar uzun uğraş isteyen meşakkatli işler diyen olursa eğer, bir turnuvayı kaçırmanın bedelinin 4 yıl olduğunu hatırlatırım.
