1942
çok büyüktür çok. bu dönem maç sırasında yanında ümit davala, hasan şaş ya da taffarel'i görüyorum ya daha mutlu oluyorum. onlarla konuşuyor, birşeyler anlatıyor. tepkilerini gösteriyor. 2. dönemin kendi açısından en problemli kısmı bence "yalnızlığı" olmuştur. kenarda yalnızlığı o kadar belirgin görünüyordu ki, konuşacağı, tartışacağı birilerinin olmaması belki de yapmayacağı hataları yapmasına yol açtı. fatih terim'de olsa mutlaka yardıma ihtiyacı var ve o paylaştıkça, hem daha başarılı olacak, hem de yanındakilerin başarılı olmasına yol açacak. hoca bence kariyerinin en olgun dönemini yaşıyor ve içimden bir ses bu dönemi de yine başarılmamış birşeyleri başararak tamamlayacağını söylüyor.
