80
kesinlikle aynı takımı desteklediğim bu insan güruhunda olduğumdan utandığım maç olmuştur. o fenerbahçe altyapısında oynayan çocukların korkusu ve erkekliklerinden gözlerini sıka sıka ağlamamaya çalışmaları ama yine gözünden izinsiz akan gözyaşlarını gördükçe içime yumruk etkisinde bir ağırlık hissettim. bunların hiç mi küçük kardeşi yok, hiç mi çocuğu tanıdığı, kuzeni, yeğeni yok? utandım insanlığımdan, utandım taraftarlığımdan. hiç bir şekilde rakiplik, fanatizm filan dinlemem. başarı, zafer filan dinlemem. sen evine misafir gelen çocukları dövebiliyorsan, afedersin ama sen taraftarda değilsin, sporsever de değilsin, bırak bunları insan değilsin. bu zihniyet devam ettikçe bu ülkede, sağ-sol ideolojide birbirine girer, lisede ülkü ocakları-chp gençlik kollarıda birbirine girer, alevi-sunnide birbirine girer, türk-kürtte birbirine girer. burdaki zihniyet ne ise savunucusu kim ise bunun altyapısını kim vermişse bunların kim olduğu, kimler olduğunu belli edilip bir an önce halkın gözüne sokulmalıdır. yoksa sporda olmasın, gelecek nesillerde. kirlenmeyelim tüketelim kendimizi.
