frank rijkaard

radyoda çalan her şarkı bana kendisini hatırlatır. bi' nevi eski sevgili durumu:

tek tesellim saçlarındı
bakıp bakıp delirirdim
bize öyle yakındın ki
hep bizdesin zannederdim

bırakıp gittin bizi
yanarım için için
i.ne servet gibi sensiz ben bir hiç'im

kıvırcık saçlım yaktın beni
kıvırcık saçlım acımadın ziyan ettin
kıvırcık saçlım benim için
yaşamaktın yaşamayı haram ettin

gönlümü teslim aldı hüzün
içimde senden kalan cam kırıkları
aynada sensiz yüzüm
sensiz...hiç kimse dindiremedi bu hıçkırıkları
bir gece yarısı ansızın pencereden dışarıya bak
göreceksin köşe başında
üzerimde parçalı
nöbet tutuyor gözlerim
öyle kolay değildir bizi unutmak
hala hala sokaklarındadır ayak izlerim