867
giderek azalmaktadır *.
ben mi aralarda kaçırdım yoksa artık takımı tümden sevmeyip 3-4 futbolcu için bağlananlar mı var artık. aşkımız renklere sizlere değil deyip sonra içinde putlaştırdığı oyuncular olan bir grup olmaya gidiyor. yaşasın futbolcu taraftarlığı!
eskiden bayramlarda "adana çık aradan", hat yok gibi sebeplerle yakınlarıyla görüşemeyen insanlar vardı. şimdi zaman değişti neden telefonu açmıyorsun diyen nesil çıktı. bilgiye, "şey"e ulaşmak bu kadar kolaylaşınca tüketmek de daha kolay oluyor. bilinçaltına medyatik pompa da verilince halkımız "birey" olmanın da getirisiyle hemen özgür düşüncelerini söylüyor.
taraftarım diyen de bu kadar kolay tüketmeli mi? çıkarsız sevgi değil miydi taraftarlık? ne zaman adam asmacaya döndü. 2 maçta sezon sonunu görüyoruz. gerçi son iki sezondur erken uyanıyoruz değil mi, olsun. devam sallamak serbest.
ne oldu;
gol: kaleci kova
maç kaybedildi: demek ki gol yedik. kaleci kova.
algoritma basit görüldüğü üzere.
takım içindeki her oyuncunun artıları ve eksileri var. bunlara bakıp maç günü oynayacak oyuncuları seçen bir ekip de var. hatayı tek kişiye yükleyip öfkeni ona yöneltmen sedece kendini kandırmandır. hata nasıl tek kişi de değilse işin sevabı da tek kişide değil. pozisyon nerede başlayıp nerede bitiyor aynı şekilde kiminle başlayıp kiminle bitiyor. bakmak zor değil.
iki maçla adam asan taraftar modeli veya tam tersi iki maçla t..şaklarına kurban taraftar modeli ile doldu ortamlar. reinhard stumpf zamanında seçmeli ders olarak almıştım bunu. gazeteleriin gazıyla adam değil demiştik. gazetelerde o boyla kendisinden kısa adama kafa topuna çıkıp kaptırdığı anın fotoğrafları yayınlandı gazetelerde. daha sonra baktık gazeteler değişmeye başladı biz de değiştik tabi bir daha temkinli davrandık. bekledik, "alışma dönemi" diye bir kavramı kattık bünyemize. tükkanı taşıdım 4 ay önce; yerleşme düzenleme 2 ay sürdü. o da aynı dolaplar. yeni dolap yapılmadı, sistem de aynı kaldı üstelik.
sonuç ne, bu kadar yazıyı niye yazdım: sıkıntıdan. serbest düşünce akışı şeklinde yazıp duruyorum. her kötü maç sonrası birilerine giydiriyor sözlük *. dün "ölse üzülmem" diye yazı gördüm. silinmiş sanırım sonradan. spor sanırım böyle bir şey, yeni nesil taraftarlar oluşturuyor kendine.
ben mi aralarda kaçırdım yoksa artık takımı tümden sevmeyip 3-4 futbolcu için bağlananlar mı var artık. aşkımız renklere sizlere değil deyip sonra içinde putlaştırdığı oyuncular olan bir grup olmaya gidiyor. yaşasın futbolcu taraftarlığı!
eskiden bayramlarda "adana çık aradan", hat yok gibi sebeplerle yakınlarıyla görüşemeyen insanlar vardı. şimdi zaman değişti neden telefonu açmıyorsun diyen nesil çıktı. bilgiye, "şey"e ulaşmak bu kadar kolaylaşınca tüketmek de daha kolay oluyor. bilinçaltına medyatik pompa da verilince halkımız "birey" olmanın da getirisiyle hemen özgür düşüncelerini söylüyor.
taraftarım diyen de bu kadar kolay tüketmeli mi? çıkarsız sevgi değil miydi taraftarlık? ne zaman adam asmacaya döndü. 2 maçta sezon sonunu görüyoruz. gerçi son iki sezondur erken uyanıyoruz değil mi, olsun. devam sallamak serbest.
ne oldu;
gol: kaleci kova
maç kaybedildi: demek ki gol yedik. kaleci kova.
algoritma basit görüldüğü üzere.
takım içindeki her oyuncunun artıları ve eksileri var. bunlara bakıp maç günü oynayacak oyuncuları seçen bir ekip de var. hatayı tek kişiye yükleyip öfkeni ona yöneltmen sedece kendini kandırmandır. hata nasıl tek kişi de değilse işin sevabı da tek kişide değil. pozisyon nerede başlayıp nerede bitiyor aynı şekilde kiminle başlayıp kiminle bitiyor. bakmak zor değil.
iki maçla adam asan taraftar modeli veya tam tersi iki maçla t..şaklarına kurban taraftar modeli ile doldu ortamlar. reinhard stumpf zamanında seçmeli ders olarak almıştım bunu. gazeteleriin gazıyla adam değil demiştik. gazetelerde o boyla kendisinden kısa adama kafa topuna çıkıp kaptırdığı anın fotoğrafları yayınlandı gazetelerde. daha sonra baktık gazeteler değişmeye başladı biz de değiştik tabi bir daha temkinli davrandık. bekledik, "alışma dönemi" diye bir kavramı kattık bünyemize. tükkanı taşıdım 4 ay önce; yerleşme düzenleme 2 ay sürdü. o da aynı dolaplar. yeni dolap yapılmadı, sistem de aynı kaldı üstelik.
sonuç ne, bu kadar yazıyı niye yazdım: sıkıntıdan. serbest düşünce akışı şeklinde yazıp duruyorum. her kötü maç sonrası birilerine giydiriyor sözlük *. dün "ölse üzülmem" diye yazı gördüm. silinmiş sanırım sonradan. spor sanırım böyle bir şey, yeni nesil taraftarlar oluşturuyor kendine.
