170
galatasaray camiası çok uzun zamandır ağır bir saldırı altındadır. hem saha içinde hem saha dışında galatasaraylı olmak, adeta sıradan bir taraftarlık değil; zor bir vatandaşlık görevi haline gelmiştir. sahada nizami gollerin iptal edilir, rakibin her maç kollanırken senin aleyhine en ufak pozisyon bile büyütülür. senin ceza aldığın bir olayda rakip ceza almaz; senin oyuncunun atıldığı pozisyonda rakibin oyuncusu nedense oyuna devam eder. bu artık kimsenin inkar edemeyeceği bir düzen haline geldi.
ama esas mücadele saha dışında.
rakibin dokunulmaz bir ismi, senin eski futbolcunu imaj hakkıyla satın alıyor; anadolu kulüplerine sponsor oluyor; fenerbahçe’nin şike yaptığını söyleyenleri dava eden vakfın gecesine katılıp bir forma için 1 milyon lira sıkıyor.
devletin polisini kullanarak yol kesen, mafya tipli bir grupla birlikte senin maaşlı çalışanını, stad müdürünü linç ediyor; adamın kaburgaları kırılıyor, kafatası çatlıyor. ve karşılığında tek bir allah’ın kulu ceza almıyor.
kulübü geçtim, yıllardır galatasaray taraftarı sokaklarda saldırıya uğruyor.
tesislerin basılıyor.
üzerine araba sürülüyor.
yapanların yüzleri apaçık, kameraların önünde. çünkü bu ülkede galatasaray’a saldırmak ne yazık ki “cezasızlık” statüsüne alınmış durumda. bunun cesaretlendirdiği bir başka fenerbahçeli, istanbul’un göbeği caddebostan’da galatasaray taraftarını silahla vuruyor.
`1 aralık 2025 fenerbahçe – galatasaray maçı`, aslında fotoğrafı tüm çıplaklığıyla gösteren maçtır. sahada yaşananlara dair konuşmaya gerek yok; okan buruk’un dediği gibi, bu maç futbol konuşulacak bir maç değildi. bu maç, galatasaray’ın hem saha içinde hem saha dışında nasıl bir saldırı altında olduğunun kanıtıdır.
bu yüzden bugün galatasaraylıların birbirine sahip çıkması, birbirini koruması, birbirini kollaması şarttır.
galatasaray’ı bu şartlarda bile yıkamazlarsa, bir daha asla yıkamazlar.
bu sezon taraftar tüm direncini, sabrını ve mücadele ruhunu yüksek tutmalıdır.
ama acı bir gerçek var: bu camiaya karşı saldırılar artarak devam edecek. mevcut yönetim, kulübü yönetmek adına elinden geleni yapmıştır; ancak bu seviyede bir krizle mücadele edecek, bu çapta bir saldırıya karşı durabilecek bir isim kulübün içinde ne yazık ki bulunmuyor. artık galatasaray’ı bir arada tutacak, dışarıdan gelen her türlü saldırıya karşı bu kulübün duvarlarını yükseltecek, galatasaraylılara saldırmayı düşünenleri en az iki kere düşündürecek, galatasaraya dokunmaya çalışanların elini kıracak güçlü bir figürün kulübün başına gelmesi gerekiyor.
her şeyden önemlisi:
galatasaray taraftarı birbirine kenetlenmelidir.
bu bir sezonluk savaş değildir; bu bir karakter mücadelesidir.
ve bu mücadeleyi ancak birlikte verirsek kazanırız.
ama esas mücadele saha dışında.
rakibin dokunulmaz bir ismi, senin eski futbolcunu imaj hakkıyla satın alıyor; anadolu kulüplerine sponsor oluyor; fenerbahçe’nin şike yaptığını söyleyenleri dava eden vakfın gecesine katılıp bir forma için 1 milyon lira sıkıyor.
devletin polisini kullanarak yol kesen, mafya tipli bir grupla birlikte senin maaşlı çalışanını, stad müdürünü linç ediyor; adamın kaburgaları kırılıyor, kafatası çatlıyor. ve karşılığında tek bir allah’ın kulu ceza almıyor.
kulübü geçtim, yıllardır galatasaray taraftarı sokaklarda saldırıya uğruyor.
tesislerin basılıyor.
üzerine araba sürülüyor.
yapanların yüzleri apaçık, kameraların önünde. çünkü bu ülkede galatasaray’a saldırmak ne yazık ki “cezasızlık” statüsüne alınmış durumda. bunun cesaretlendirdiği bir başka fenerbahçeli, istanbul’un göbeği caddebostan’da galatasaray taraftarını silahla vuruyor.
`1 aralık 2025 fenerbahçe – galatasaray maçı`, aslında fotoğrafı tüm çıplaklığıyla gösteren maçtır. sahada yaşananlara dair konuşmaya gerek yok; okan buruk’un dediği gibi, bu maç futbol konuşulacak bir maç değildi. bu maç, galatasaray’ın hem saha içinde hem saha dışında nasıl bir saldırı altında olduğunun kanıtıdır.
bu yüzden bugün galatasaraylıların birbirine sahip çıkması, birbirini koruması, birbirini kollaması şarttır.
galatasaray’ı bu şartlarda bile yıkamazlarsa, bir daha asla yıkamazlar.
bu sezon taraftar tüm direncini, sabrını ve mücadele ruhunu yüksek tutmalıdır.
ama acı bir gerçek var: bu camiaya karşı saldırılar artarak devam edecek. mevcut yönetim, kulübü yönetmek adına elinden geleni yapmıştır; ancak bu seviyede bir krizle mücadele edecek, bu çapta bir saldırıya karşı durabilecek bir isim kulübün içinde ne yazık ki bulunmuyor. artık galatasaray’ı bir arada tutacak, dışarıdan gelen her türlü saldırıya karşı bu kulübün duvarlarını yükseltecek, galatasaraylılara saldırmayı düşünenleri en az iki kere düşündürecek, galatasaraya dokunmaya çalışanların elini kıracak güçlü bir figürün kulübün başına gelmesi gerekiyor.
her şeyden önemlisi:
galatasaray taraftarı birbirine kenetlenmelidir.
bu bir sezonluk savaş değildir; bu bir karakter mücadelesidir.
ve bu mücadeleyi ancak birlikte verirsek kazanırız.
