15684
özeleştiri zamanın geldiği aslan parçası.
osimhen'i ve sane'yi ne kadar seviyorsam kendisini de o kadar seviyorum. bu entry bir özeleştiri entry'sidir, vaktidir. babamın bana verdiği bir öğüt vardı taa 20'li yaşlardayken onu paylaşarak başlayayım:
"oğlum bak asla ve asla bir politikacıya, topçuya ve sanatçıya fazla bel bağlama, asla sevgin kendini şaşıracak kadar olmasın"
derdi ve ben hep bu şekilde hayatım boyunca hareket ettim.
fazla sapmadan icardi konusuna gelirsek: kendisini seviyorum doğrudur fakat ne hagi'den fazla ne drogba'dan fazla ne felipe melo'dan fazla değil. benim için fatih terim sevgisi daha fazladır ve aslolan galatasaray'dır dustürü ile hareket ederim.
özel hayatı vesaire beni ilgilendirmez. kendisinin sahada verdikleri ve galatasaray'a kazandırdıkları ortadadır ve açıkçası cimbom vefalı bir kulüptür, kendisine de o vefayı yeterince ve fazlasıyla verdiğini düşünuyorum.
zor bir sakatlık yaşadı ve bunu atlatmak, aynı güce geri gelmek zor. sabretmek lazım açıkçası.
yaptığı hatalar elbette var. her insan farklıdır ve icardi de farklı bir insan. milano ve paris'teyken de böyledi kendisi. fakat istanbul'da daha dikkatli davrandığını düşünüyorum açıkçası. okan buruk ve yönetim kendisine izin vermezse örneğin bu kadar izin kullanır mıydı? sorunun cevabını sizlere bırakıyorum.
ayrıca bir eleştiri geldi geçen günlerde onu da cevaplayayım son olarak:
icardi'ye de aslan parçası diyorsam aynısını victor osimhen için kullanırım. berkan kutlu'ya da x bir galatasaray topçusuna da. bu ona özel değildir bunun da bilinmesini isterim. ezcümle hagi, drogba, melo görmüş bu gözler hatta daha eskiye gidersek götz, stumpf gibi topçular görmüş bu gözler icardi için de aynı sevgi ile hareket etmektedir.
fakat dediğim gibi önemli olan her koşulda, her daim galatasaray'dır. galatasaray sevgim herhangi bir topçunun önüne geçemez. burada aklı selim galatasaray taraftarı eleştirlerini anlıyorum ve bu özeleştiri entrysini kapatıyorum. sürçü lisan ettiysem affola.
edit: bir takım düzenlemeler ve eklemeler.
osimhen'i ve sane'yi ne kadar seviyorsam kendisini de o kadar seviyorum. bu entry bir özeleştiri entry'sidir, vaktidir. babamın bana verdiği bir öğüt vardı taa 20'li yaşlardayken onu paylaşarak başlayayım:
"oğlum bak asla ve asla bir politikacıya, topçuya ve sanatçıya fazla bel bağlama, asla sevgin kendini şaşıracak kadar olmasın"
derdi ve ben hep bu şekilde hayatım boyunca hareket ettim.
fazla sapmadan icardi konusuna gelirsek: kendisini seviyorum doğrudur fakat ne hagi'den fazla ne drogba'dan fazla ne felipe melo'dan fazla değil. benim için fatih terim sevgisi daha fazladır ve aslolan galatasaray'dır dustürü ile hareket ederim.
özel hayatı vesaire beni ilgilendirmez. kendisinin sahada verdikleri ve galatasaray'a kazandırdıkları ortadadır ve açıkçası cimbom vefalı bir kulüptür, kendisine de o vefayı yeterince ve fazlasıyla verdiğini düşünuyorum.
zor bir sakatlık yaşadı ve bunu atlatmak, aynı güce geri gelmek zor. sabretmek lazım açıkçası.
yaptığı hatalar elbette var. her insan farklıdır ve icardi de farklı bir insan. milano ve paris'teyken de böyledi kendisi. fakat istanbul'da daha dikkatli davrandığını düşünüyorum açıkçası. okan buruk ve yönetim kendisine izin vermezse örneğin bu kadar izin kullanır mıydı? sorunun cevabını sizlere bırakıyorum.
ayrıca bir eleştiri geldi geçen günlerde onu da cevaplayayım son olarak:
icardi'ye de aslan parçası diyorsam aynısını victor osimhen için kullanırım. berkan kutlu'ya da x bir galatasaray topçusuna da. bu ona özel değildir bunun da bilinmesini isterim. ezcümle hagi, drogba, melo görmüş bu gözler hatta daha eskiye gidersek götz, stumpf gibi topçular görmüş bu gözler icardi için de aynı sevgi ile hareket etmektedir.
fakat dediğim gibi önemli olan her koşulda, her daim galatasaray'dır. galatasaray sevgim herhangi bir topçunun önüne geçemez. burada aklı selim galatasaray taraftarı eleştirlerini anlıyorum ve bu özeleştiri entrysini kapatıyorum. sürçü lisan ettiysem affola.
edit: bir takım düzenlemeler ve eklemeler.
