9133
--- alıntı ---
fenerbahçe, o kadar geçmişle yaşayan ve sürekli kendini eski başarılarla kıyaslamaya çalışan bir takım haline geldi ki, aslında büyüklüğünü unuttu. henüz geçtiğimiz sezon rakibine üç kupa veren adamı güzellemek, milattan önceye gidip “bizim de oyuncumuz röveşata atıyordu” demeler… benim gençliğimde hatırladığım fenerbahçe taraftar profili bu değildi. o dönem, galatasaray ile yarışmak yerine kendiyle yarışan, hatalarından ders çıkaran bir takım vardı. eğer bunu sürdürebilseydi, bugün bambaşka bir yerde olabilirdi.
fenerbahçe’de artık baş kaldırma, itiraz etme ve kabullenmeme ruhu bitmiş gibi. küçük şeylerden, anlamsız cevaplarla mutlu olma yılları başladı. o kadar ki 6 senede 4 farklı takımın şampiyonluğunu gören tek fenerbahçe başkanı 30.000 kişiyi kandırıp, kendi doğum günü partisine alet eder oldu. gün geçtikçe futbol takımı olarak itibarını kaybeden bir profil çiziyorlar. volkan demirel ve alex’li dönemi hatırlıyorum, o zamanki takım ile şimdiki arasındaki fark adeta uçurum.
fenerbahçe, galatasaray’ı düşük zekâlı hamlelerle aşağı çekmeye çalıştıkça, kendini daha da derin bir çukura sürükledi. artık başkanından yöneticisine, sosyal medyaki tuhaf profillerden tribünlerine kadar bir takımın büyüklüğüne yakışmayacak seviyede bir tutum sergileniyor. oysa futbolun doğasında, büyük takımlar birbirini yukarı çeker; rekabet sadece kazanmak için değil, daha iyisini yapmak için olmalıdır. galatasaray ile mücadele etmek, onları alt etmek yerine, kendi içlerinde rekabetçi olmayı başarsalardı, bugün çok farklı bir noktada olabilirlerdi.
bir zamanlar volkan demirel, alex de souza gibi oyuncuların liderliğinde, sadece sahada değil, karakter anlamında da büyük bir fenerbahçe vardı. şimdi ise küçük başarılarla yetinip, sahada ve saha dışında verilen anlamsız mücadeleler, bu kulübün prestijini zedeliyor. her iki kulüp de türkiye futbolunun amiral gemisi; birbirlerini aşağı çekmek yerine, aynı hedef doğrultusunda büyümeye çalıştıklarında, ülke futbolunun standartları da yükselecektir.
fenerbahçe’nin yeniden güçlü ve saygı duyulan bir takım haline gelmesi için geçmişe takılı kalmaktan vazgeçip, ileriye dönük adımlar atması gerekiyor. kendi hatalarından ders alıp, geleceği planlayarak, hem sahada hem de yönetim düzeyinde bir devrim yapmalılar. ülke içinde sağlıklı insanlarla yapılan rekabet iyidir. bahane kültürüne aşık, mitomani insanlarla rekabet edemezsin. sadece onlar adına üzülürsün.
--- alıntı ---
https://x.com/...cmR9Qn5cDdQ&s=19
fenerbahçe, o kadar geçmişle yaşayan ve sürekli kendini eski başarılarla kıyaslamaya çalışan bir takım haline geldi ki, aslında büyüklüğünü unuttu. henüz geçtiğimiz sezon rakibine üç kupa veren adamı güzellemek, milattan önceye gidip “bizim de oyuncumuz röveşata atıyordu” demeler… benim gençliğimde hatırladığım fenerbahçe taraftar profili bu değildi. o dönem, galatasaray ile yarışmak yerine kendiyle yarışan, hatalarından ders çıkaran bir takım vardı. eğer bunu sürdürebilseydi, bugün bambaşka bir yerde olabilirdi.
fenerbahçe’de artık baş kaldırma, itiraz etme ve kabullenmeme ruhu bitmiş gibi. küçük şeylerden, anlamsız cevaplarla mutlu olma yılları başladı. o kadar ki 6 senede 4 farklı takımın şampiyonluğunu gören tek fenerbahçe başkanı 30.000 kişiyi kandırıp, kendi doğum günü partisine alet eder oldu. gün geçtikçe futbol takımı olarak itibarını kaybeden bir profil çiziyorlar. volkan demirel ve alex’li dönemi hatırlıyorum, o zamanki takım ile şimdiki arasındaki fark adeta uçurum.
fenerbahçe, galatasaray’ı düşük zekâlı hamlelerle aşağı çekmeye çalıştıkça, kendini daha da derin bir çukura sürükledi. artık başkanından yöneticisine, sosyal medyaki tuhaf profillerden tribünlerine kadar bir takımın büyüklüğüne yakışmayacak seviyede bir tutum sergileniyor. oysa futbolun doğasında, büyük takımlar birbirini yukarı çeker; rekabet sadece kazanmak için değil, daha iyisini yapmak için olmalıdır. galatasaray ile mücadele etmek, onları alt etmek yerine, kendi içlerinde rekabetçi olmayı başarsalardı, bugün çok farklı bir noktada olabilirlerdi.
bir zamanlar volkan demirel, alex de souza gibi oyuncuların liderliğinde, sadece sahada değil, karakter anlamında da büyük bir fenerbahçe vardı. şimdi ise küçük başarılarla yetinip, sahada ve saha dışında verilen anlamsız mücadeleler, bu kulübün prestijini zedeliyor. her iki kulüp de türkiye futbolunun amiral gemisi; birbirlerini aşağı çekmek yerine, aynı hedef doğrultusunda büyümeye çalıştıklarında, ülke futbolunun standartları da yükselecektir.
fenerbahçe’nin yeniden güçlü ve saygı duyulan bir takım haline gelmesi için geçmişe takılı kalmaktan vazgeçip, ileriye dönük adımlar atması gerekiyor. kendi hatalarından ders alıp, geleceği planlayarak, hem sahada hem de yönetim düzeyinde bir devrim yapmalılar. ülke içinde sağlıklı insanlarla yapılan rekabet iyidir. bahane kültürüne aşık, mitomani insanlarla rekabet edemezsin. sadece onlar adına üzülürsün.
--- alıntı ---
https://x.com/...cmR9Qn5cDdQ&s=19