1661
işi yerli oyuncular üzerinden ele alırsak önümüzdeki dönemde özellikle yurtiçinde yetişen oyuncuları erken yaşta ihraç etmemiz gerekiyor, nedenlerini açıklayayım.
türkiye yaklaşık 35 sene öncesine kadar futbolda pek de bir önemi olmayan bir ülkeydi. 1985lerden günümüze kadar ise belli seviyede takımlar ve oyuncular çıkarsak da istikrarı ve ekolü bulamadık.
özellikle günümüzde ülkemizde 10-15 yaş arasında olup futbol oynayan çocukların ciddi dezavantajları var. kendimize rakip avrupayı görürsek hem saha hem de futbolcu gelişimi açısından ortada makas falan kalmadı diyebiliriz.
ülkenin dört bir yanında futbol oynama imkanı bulan çocukların çoğu ya toprak sahada ya da suni çimde imkan bulabiliyor. bazı insanlar türkiyeyi istanbuldan ibaret zannetse de anadolunun çoğu yerinde gençlere tahsis edilmiş çim saha bulmak neredeyse imkansız.
anadoludaki koca koca stadların hatta tesis haline gelmiş çim sahaların çoğu amatör bile olan takımların oynaması için kullanılsa da altyapı takımları ve oyuncuları bu imkanı bulamıyor. halı sahada, toprakta idman yapıp şanslılarsa senede birkaç maç çim saha görebiliyorlar.
bunun yanında bir diğer sorun beslenme ve gelişim. gıda enflasyonunu açıklamama gerek yok insanlar (ben de dahil :d) eti geçtim tavuk yumurta vs bile zor buluyor. altyapılardaki antrenörlere asgari ücret veriyorlar. böyle bir imkanda bu çocukların fiziksel olarak fransdaki almanyadaki ingilteredeki akranlarına göre hali nedir, düşünmemiz lazım.
bu ortamda 18 19 yaşına gelip profesyonel liglerde futbol oynayacak olan gençlerin avrupayla yarışma ihtimali yok. eskiden avrupada da futbol bu kadar fiziğe dayalı olmadığı için rekabet edebiliyorduk ama artık edemiyoruz. bunu sadece galatasaray için değil bütün takımlarımız için söylüyorum. çeyrek final oynayan milli takımda kaç lejyoner vardı bakın. avrupa liginde gruptan çıkan galatasarayda kaç yabancı vardı, jesus fenerbahçesinde kaç yabancı vardı, şenol güneşin şampiyonlar ligi grubundan çıktığı beşiktaşın onbirinde türk oynamıyordu.
yani son yıllarda iyice belirginleşen fizik yetersizliğimiz. antreman eksiğimiz bundan sonraki yıllarda daha da belirginleşecek çünkü futbol oraya doğru hızla gidiyor.
benim yerli futbolculardan ve bundan 5 10 sene sonra gelecek olan jenerasyonlardan pek bir umudum yok açıkçası. 20 yaşına gelmeden kendini büyük takıma atabilen veya avrupaya transfer yapan genç futbolcular kendilerini belki kurtarabilir o kadar.
türkiye yaklaşık 35 sene öncesine kadar futbolda pek de bir önemi olmayan bir ülkeydi. 1985lerden günümüze kadar ise belli seviyede takımlar ve oyuncular çıkarsak da istikrarı ve ekolü bulamadık.
özellikle günümüzde ülkemizde 10-15 yaş arasında olup futbol oynayan çocukların ciddi dezavantajları var. kendimize rakip avrupayı görürsek hem saha hem de futbolcu gelişimi açısından ortada makas falan kalmadı diyebiliriz.
ülkenin dört bir yanında futbol oynama imkanı bulan çocukların çoğu ya toprak sahada ya da suni çimde imkan bulabiliyor. bazı insanlar türkiyeyi istanbuldan ibaret zannetse de anadolunun çoğu yerinde gençlere tahsis edilmiş çim saha bulmak neredeyse imkansız.
anadoludaki koca koca stadların hatta tesis haline gelmiş çim sahaların çoğu amatör bile olan takımların oynaması için kullanılsa da altyapı takımları ve oyuncuları bu imkanı bulamıyor. halı sahada, toprakta idman yapıp şanslılarsa senede birkaç maç çim saha görebiliyorlar.
bunun yanında bir diğer sorun beslenme ve gelişim. gıda enflasyonunu açıklamama gerek yok insanlar (ben de dahil :d) eti geçtim tavuk yumurta vs bile zor buluyor. altyapılardaki antrenörlere asgari ücret veriyorlar. böyle bir imkanda bu çocukların fiziksel olarak fransdaki almanyadaki ingilteredeki akranlarına göre hali nedir, düşünmemiz lazım.
bu ortamda 18 19 yaşına gelip profesyonel liglerde futbol oynayacak olan gençlerin avrupayla yarışma ihtimali yok. eskiden avrupada da futbol bu kadar fiziğe dayalı olmadığı için rekabet edebiliyorduk ama artık edemiyoruz. bunu sadece galatasaray için değil bütün takımlarımız için söylüyorum. çeyrek final oynayan milli takımda kaç lejyoner vardı bakın. avrupa liginde gruptan çıkan galatasarayda kaç yabancı vardı, jesus fenerbahçesinde kaç yabancı vardı, şenol güneşin şampiyonlar ligi grubundan çıktığı beşiktaşın onbirinde türk oynamıyordu.
yani son yıllarda iyice belirginleşen fizik yetersizliğimiz. antreman eksiğimiz bundan sonraki yıllarda daha da belirginleşecek çünkü futbol oraya doğru hızla gidiyor.
benim yerli futbolculardan ve bundan 5 10 sene sonra gelecek olan jenerasyonlardan pek bir umudum yok açıkçası. 20 yaşına gelmeden kendini büyük takıma atabilen veya avrupaya transfer yapan genç futbolcular kendilerini belki kurtarabilir o kadar.
