132
eski açık'ta hüngür hüngür ağladığım tarihtir. tam ağlama duruyor, diğer maçı radyodan dinleyen birisinin yüzünün ekşimesiyle tekrar gözyaşları boşalıyor. sırılsıklam olmuştum be ağlamaktan gözyaşı bezleri kurudu. o kadar yorulmuştum ki, diğer maç bittikten sonra millet sahaya girdi, benim yerim tribünler dedim, oturdum ağlamaya devam ettim. allah kimseyi bugünkü kadar ağlatmasın ya.
