16588
sanırım topluma ayak uydurup linç kültüründeki dozajı abarttık biz biraz.
sanırım yorumcu,spiker,sanatçı ayırt etmeksizin her söylemi fazla önemsedik ve buraya taşıdık biz.
sanırım yazar başlıklarına daha fazla eleştirel yazılar yazmaya, fikirlere daha az saygı duymaya başladık.
bazen çoğunluğun fikrine destek çıkma gereksinimi hissedip kişiliğimizden ödün verdik.
bazen ise anadolu kulüpleri oyuncularına ithamı fazla kaçırıp iftiraya varan suçlamalarda bulunduk.
bazen maçın heyecanı ile bazı pozisyonlarda yanlış değerlendirmelerde bulunup hakkımız olmayanı istedik.
sosyal medyada paylaşım yapan taraftar sayfalarını fazla
önemsedik ve buraya taşıdık.
oyuncularımızı, yönetimi, teknik ekibi uç noktalarda övdük ya da yerdik. dengeyi bilemedik.
çok değerli bazı yazar dostlarımızı ise kendini sürekli yenileyen bu kaotik kültürün düşürdüğü umutsuzluk yüzünden kaybettik.
aynur aydın, uğur karakullukçu, mehmet demirkol bu kadar önemli insanlar değil benim için. konyasporun'un 20 yaşındaki x futbolcusu rakiple oynadığı maçta maçı satmadı mesela. iki senedir fenerbahçe'nin lehine galatasaray'ın aleyhine onlarca pozisyon sayabilirim. ama alaksız pozisyonlarda yanlışta ısrar etmemeliydik mesela.
galatasaray sözlük sığlaşıyor, sıradanlaşıyor, yüzeyselleşiyor ve kendini tekrar eden bir yapıya dönüşüyor. galatasaray taraftarı diğer taraftarlardan ve galatasaray sözlük diğer platformlardan farklıdır. biz bu farkı korumak ve hatta pozitif ayrışmakla yükümlüyüz.
ayrıca rakibin gardının düşeceği, takımımızın tüm çabaları boşa çıkaracağı bu kadar önemli bir sezonda yeterli konsantrasyonu hiç göremiyorum ben. bizim onlar için rakip olmaktan çıkıp kabusa dönüşeceğimiz son düzlük bu sezon. hem başarı, hem finansal, hem de oyun anlamında...
he bu arada carcharoth için at diyorlar. truva, yılkı, sentor olabilirmiş. *
sanırım yorumcu,spiker,sanatçı ayırt etmeksizin her söylemi fazla önemsedik ve buraya taşıdık biz.
sanırım yazar başlıklarına daha fazla eleştirel yazılar yazmaya, fikirlere daha az saygı duymaya başladık.
bazen çoğunluğun fikrine destek çıkma gereksinimi hissedip kişiliğimizden ödün verdik.
bazen ise anadolu kulüpleri oyuncularına ithamı fazla kaçırıp iftiraya varan suçlamalarda bulunduk.
bazen maçın heyecanı ile bazı pozisyonlarda yanlış değerlendirmelerde bulunup hakkımız olmayanı istedik.
sosyal medyada paylaşım yapan taraftar sayfalarını fazla
önemsedik ve buraya taşıdık.
oyuncularımızı, yönetimi, teknik ekibi uç noktalarda övdük ya da yerdik. dengeyi bilemedik.
çok değerli bazı yazar dostlarımızı ise kendini sürekli yenileyen bu kaotik kültürün düşürdüğü umutsuzluk yüzünden kaybettik.
aynur aydın, uğur karakullukçu, mehmet demirkol bu kadar önemli insanlar değil benim için. konyasporun'un 20 yaşındaki x futbolcusu rakiple oynadığı maçta maçı satmadı mesela. iki senedir fenerbahçe'nin lehine galatasaray'ın aleyhine onlarca pozisyon sayabilirim. ama alaksız pozisyonlarda yanlışta ısrar etmemeliydik mesela.
galatasaray sözlük sığlaşıyor, sıradanlaşıyor, yüzeyselleşiyor ve kendini tekrar eden bir yapıya dönüşüyor. galatasaray taraftarı diğer taraftarlardan ve galatasaray sözlük diğer platformlardan farklıdır. biz bu farkı korumak ve hatta pozitif ayrışmakla yükümlüyüz.
ayrıca rakibin gardının düşeceği, takımımızın tüm çabaları boşa çıkaracağı bu kadar önemli bir sezonda yeterli konsantrasyonu hiç göremiyorum ben. bizim onlar için rakip olmaktan çıkıp kabusa dönüşeceğimiz son düzlük bu sezon. hem başarı, hem finansal, hem de oyun anlamında...
he bu arada carcharoth için at diyorlar. truva, yılkı, sentor olabilirmiş. *
