147
hayatım boyunca hiç bir insana fazla hayranlık duymadım. hatta fazlayı atabilirim, hayranlık duymadım. ailem, yakın çevrem de dahil. genel anlamda egoist birisi de sayılabilirim, özenmek bana göre değil. öyle bir insana veya bir gruba fazla hayranlık duyanları da baya ruh hastası olarak tanımlarım. lakin hayatımda yaşadığım en mutlu anıların yarısında imzası olan adama delicesine hayranlık duymama da bırakın biraz izin verin. benim için atatürk bir fatih terim ikidir. sporla uğraştığım dönemde de yalnızca ek olarak kobe bryant vardı hayranlık duyduğum, ama o tabii ki farklı bir yerde. böyle bir başlık nasıl bir galatasaray taraftar topluluğunda sürekli hortlatılır aklım almıyor. benim gözümde fatih terim'i sevmek galatasaray'ı sevmekten farksız.
*
*
