34558
sık sık epik hikayelere imza atar, çocukluğumdan beri beni bu takıma delice bağlayan şey bu. sneijder'den bir gün küçüğüm diyeyim, ne kadar epik olaya şahit olduğumu siz hesap edin.
hatırladığım en eski dönemde prekazi ve tanju oynuyordu. 5-0'lık neuchaltel xamax maçını çok kişi bilir ama ilk maçta 3-0 yenilmemizin sahaya giren terör yanlısı operasyon evlatları yüzünden olduğu pek hatırlanmaz. dış müdahaleyle galatasaray bitti sandılar, bitmedi.
93 manu maçı. daha maçın başında 2 tane yemek, 7-8 mi olacak derken arif'in dünyanın bütün maykıllarını avlayacak abartılı iyi şutu, coşan galatasaray. maç sonu alp yalman'ın manu başkanına "biz de sizin bizi bu kadar zorlayacağınızı düşünmemiştik" cakası. 20. dakikada galatasaray bitti demişlerdi, bitmedi.
birinci fatih dönemini saymaya gerek bile yok. sonra 2006 ve 2008 şampiyonluklarını. 2011 nisanında "kümede kal" diye bağıran iğnelerin çok değil 3-4 ay sonra tırım tırım kaçmalarını. sırf şikeci oğlanlar moral depolasın diye uydurulan play off saçmalığı, son maçın kadıköy'e verilmesi ve kadıköy'de kapkara gece. ef-sa-ne!
hamit altıntop'un direklerle aylarca münasebete girdikten ve çakalların alay konusu olduktan sonra geçmişindeki en önemli takımlardan schalke'ye direkten sektirerek attığı tur kapısı aralayan gol epik değil mi şimdi? mancini'nin conte'ye soğuk bir istanbul gününde pis pis sırıtmasını sağlayan greyderlerin karda gitmeme günü ya da? o sezon her ay ayrı bir avrupa takımının bayrağını açan kuşların maç sonlarında bayrağı kıvırıp ne yaptığını bilemememiz epik değil mi?
2016'da dalga geçiyordu geçmişinden ders almayan bazıları. o sezonun başında ve sonunda iki şikeciden de kupa çıkardığımız halde. çok değil bir yıl içinde fatih terim geri döndüğünde kaçacak delik aradılar. iki sezon bulamadılar. üçüncüsünde billong şikesiyle zar zor çaldılar şampiyonluğu. fatih terim'le deli dehşet uğraştıktan ve o gidince biteceğimizi umduktan sonra fatih terim'den 6 ay sonra gelen okan buruk'un herkesi dümdüz etmesi epik değil mi?
defalarca dediler galatasaray bitecek diye. umdular. ellerini ovuşturdular. bitmedi. defalarca küllerinden doğdu. batacak dediler. ülkenin en güçlü ekonomisine sahip, en başarılı, en büyük takımı olmayı sürdürdü.
galatasaray'ın epik hikayeleri saymakla bitmez. volkan babacan'ın muslera'dan gol yemesi, melo'nun şikecilere tenasül organıyla saplaması, kek kalıbı diye dalga geçilen sezonda 3/3 yapmamız, nice nice efsane. nice nice patlama.
işin en güzel yanı, bu patlamalar boşalma hüviyetinde değil galatasaray için. bir kez patlayınca gazı kaçmıyor, aksine vites artırıyor. 2011'de fenere, geçen sezon başak'a patlayıp sonrasında dolu dizgin gitmemiz gibi. o yüzden doğru zamanda doğru yerde gelecek bir patlamanın bütün dengeleri bizim lehimize alt üst edeceğinden adım gibi eminim.
şimdi galatasaray genlerini yaklaşık 40 yıldır yakından takip eden bir taraftar olarak yeni bir epik patlamanın çok yaklaştığını hissediyorum. galatasaray'ı uzun zamandır bilen herkes de bu histe, belli oluyor. kopenhag ya da feneri kendi sahasına bir daha çıkmayacak seviyede gömmesi çok çok olası bu takımın. beklenmedik bir fark atıp çıldırması, çıldırtması. ikisi birden olsun diye dua ediyorum.
hadi galatasaray. epik zaferler senin genetiğinde var. önce kopenhag, sonra fener sonra da karşına kim gelirse. müthiş bir hikaye çok yakın. galatasaray düşmanlarının bile adları gibi bilip tir tir titreyeceği kadar yakın.
hatırladığım en eski dönemde prekazi ve tanju oynuyordu. 5-0'lık neuchaltel xamax maçını çok kişi bilir ama ilk maçta 3-0 yenilmemizin sahaya giren terör yanlısı operasyon evlatları yüzünden olduğu pek hatırlanmaz. dış müdahaleyle galatasaray bitti sandılar, bitmedi.
93 manu maçı. daha maçın başında 2 tane yemek, 7-8 mi olacak derken arif'in dünyanın bütün maykıllarını avlayacak abartılı iyi şutu, coşan galatasaray. maç sonu alp yalman'ın manu başkanına "biz de sizin bizi bu kadar zorlayacağınızı düşünmemiştik" cakası. 20. dakikada galatasaray bitti demişlerdi, bitmedi.
birinci fatih dönemini saymaya gerek bile yok. sonra 2006 ve 2008 şampiyonluklarını. 2011 nisanında "kümede kal" diye bağıran iğnelerin çok değil 3-4 ay sonra tırım tırım kaçmalarını. sırf şikeci oğlanlar moral depolasın diye uydurulan play off saçmalığı, son maçın kadıköy'e verilmesi ve kadıköy'de kapkara gece. ef-sa-ne!
hamit altıntop'un direklerle aylarca münasebete girdikten ve çakalların alay konusu olduktan sonra geçmişindeki en önemli takımlardan schalke'ye direkten sektirerek attığı tur kapısı aralayan gol epik değil mi şimdi? mancini'nin conte'ye soğuk bir istanbul gününde pis pis sırıtmasını sağlayan greyderlerin karda gitmeme günü ya da? o sezon her ay ayrı bir avrupa takımının bayrağını açan kuşların maç sonlarında bayrağı kıvırıp ne yaptığını bilemememiz epik değil mi?
2016'da dalga geçiyordu geçmişinden ders almayan bazıları. o sezonun başında ve sonunda iki şikeciden de kupa çıkardığımız halde. çok değil bir yıl içinde fatih terim geri döndüğünde kaçacak delik aradılar. iki sezon bulamadılar. üçüncüsünde billong şikesiyle zar zor çaldılar şampiyonluğu. fatih terim'le deli dehşet uğraştıktan ve o gidince biteceğimizi umduktan sonra fatih terim'den 6 ay sonra gelen okan buruk'un herkesi dümdüz etmesi epik değil mi?
defalarca dediler galatasaray bitecek diye. umdular. ellerini ovuşturdular. bitmedi. defalarca küllerinden doğdu. batacak dediler. ülkenin en güçlü ekonomisine sahip, en başarılı, en büyük takımı olmayı sürdürdü.
galatasaray'ın epik hikayeleri saymakla bitmez. volkan babacan'ın muslera'dan gol yemesi, melo'nun şikecilere tenasül organıyla saplaması, kek kalıbı diye dalga geçilen sezonda 3/3 yapmamız, nice nice efsane. nice nice patlama.
işin en güzel yanı, bu patlamalar boşalma hüviyetinde değil galatasaray için. bir kez patlayınca gazı kaçmıyor, aksine vites artırıyor. 2011'de fenere, geçen sezon başak'a patlayıp sonrasında dolu dizgin gitmemiz gibi. o yüzden doğru zamanda doğru yerde gelecek bir patlamanın bütün dengeleri bizim lehimize alt üst edeceğinden adım gibi eminim.
şimdi galatasaray genlerini yaklaşık 40 yıldır yakından takip eden bir taraftar olarak yeni bir epik patlamanın çok yaklaştığını hissediyorum. galatasaray'ı uzun zamandır bilen herkes de bu histe, belli oluyor. kopenhag ya da feneri kendi sahasına bir daha çıkmayacak seviyede gömmesi çok çok olası bu takımın. beklenmedik bir fark atıp çıldırması, çıldırtması. ikisi birden olsun diye dua ediyorum.
hadi galatasaray. epik zaferler senin genetiğinde var. önce kopenhag, sonra fener sonra da karşına kim gelirse. müthiş bir hikaye çok yakın. galatasaray düşmanlarının bile adları gibi bilip tir tir titreyeceği kadar yakın.
