hatay

10 gün kırıkhan ilçesindeki bir sahra hastanesinde çalıştığım şehir. çadırlarda kalan insanların halı çok kötü. duş imkanları yok. ısınma imkanları yok. yemekler kısıtlı. uyuz ve ishal salgını var. halen çadır bekleyen ve sokaklarda yatan pek çok aile var. askerin korumadığı bölgeler halen tehlikeli. ilaç ve doktora ulaşmak çok zor, özellikle köylerde. halen artçı depremler oluyor. insanlar dişlerini bile fırçalayamıyorlar, dişleri çürüyor enfeksiyon kapıyorlar. çok sayıda diş apsesi geldi. temizlik imkanları yok. belçikalılar ve amerikalılar birer sahra hastanesi kurmuşlar, oralarda kısıtlı tedavi imkanları var. ama antibiyotik neredeyse hiç olmadığı için yazılan reçeteleri de alamıyorlar. eczacılar birliğinin kurduğu ecza deposunda da antibiyotik yok. adamlar biz istiyoruz ama gelmiyor diyorlar. yurtdışından makrolid ve kinolon grubu biraz antibiyotik gelmiş olmasa insanlar aşırı zor durumda kalacaktı ama onlar da çok sınırlı sayıda. antibiyotikli göz ve kulak damlası hiç yok. mantar enfeksiyonları var, mantar ilacımız çok az sayıda.

yapılabilecek çok şey var ama yapması gereken kurumlar hiçbir şey yapmıyor. insanımıza yazık..