46
gözlemlediğim kadarıyla son 5 sene içerisinde ben dahil sözlüğün yaklaşık %80’inin içinde bulunduğu taraftar oluşumuydu.
bu sezon ile beraber bu yüzde düşmüş olsa da maalesef bana göre hala daha vasatlıktan kurtulamamış galatasaray taraftarları var. kendilerine bir yandan hak da veriyorum. son 5 sene içerisinde kimleri süperstar zannetik, kimleri genç yıldız zannetik, ne travmalardan geçtik. bu olayların kalıntısı bir anda geçmez ama şöyle mantıklı düşününce bence yavaş yavaş idrak etmemiz lazım.
arkadaşlar bu sezon itibari ile galatasaray kabuğunu değiştirdi. gerçek ve olması gereken kimliğine dönüyor. hadi yeni neslin bu vasatlığa alışmasını anlarım. mesela 2005 yılından sonra doğan bir galatasaraylının gördüğü en büyük yıldız feghouli, belhanda, fernando flandır. ama benim neslim sneijder, drogba, melo, hamit, selçuk, burak, eboue, riera flan gördü. hatta benim de bir üst neslim hagi, taffarel, popescu, jardelleri türkiyenin gelmiş geçmiş en iyi türk oyuncularını gördü. mesela babam bana hagi’nin geldiği zaman inanılmaz bir transfer başarısı olarak anlatır. ben bunu tam idrak edemeyebilirim çünkü anı yaşamadım. aynı şekilde ben de 17 yaşında bir çocuğa 2013 kış transferinde yaptığımız sneijder-drogba transferlerinin hikayesini anlatsam o da idrak edemez. sneijder’in 2010 yılında nasıl dünyayı salladığını ve sonrasında 28 yaşında geldiğini, drogba’nın bize gelmeden 6 ay önce tek başına şampiyonlar ligini kazanıp galatasaray’a geldiğini anlatsam o da anı yaşamadığı için tam olarak idrak edemez. galatasaray 2013 ocak ayında dünya futbolunda en ses getiren transferleri yapmıştı.
bu sözlüğün yaş ortalaması diğer sosyal medya uygulamalarına göre çok daha fazla. biz bile gördüğümüz o kadar transfere ve başarıya rağmen hala daha vasatlıktan tam kurtulamadıysak yeni nesile galatasaray’ın büyüklüğünü nasıl anlatabiliriz ?
yaklaşık son 1 aydır saygı duymamla beraber çok saçma yorumlar görüyorum. morutan sene sonu dönsün okan hoca değerlendirsin, mohamed’i çağıralım icardi’nin yedeği olsun, cicaldau gelsin oliveira yedeği olsun. arkadaşlar farkındamısınız ama biz morutan ile aynı yaşta olan ve aynı mevkide oynayan italya’nın en çok umut vaat eden futbolcusu zaniolo’yu aldık!! ne morutan’ı ne cicaldau’su allah aşkına. bırakın artık şunları. 3-5 milyon euro getirsinler gitsinler. bu adamlar mental olarak asla ve asla galatasaray’ı hak etmiyor. bu futbolcuların artık daha galatasarayda işi yok. 1 sene önceye kadar fransa milli takımının sağ bek rotasyonunda bulunan dubois şu an yedek pozisyonunda. mata yedek pozisyonunda. 18 yaşında barcelona görmüş adam forma bile bulamıyor. rashica, kaan ayhan, gomis rotasyon topçularımız oldu. geçen sezon ki oyuncular bırakın galatasaray seviyesini rotasyon seviyemizde bile değillerdi.
2021-2022 sezonunda 13. bitiren galatasaray kadrosunda olup şu an güncel kadromuzda bulunan 7 futbolcu var. kaptanlarımız olan ve daha önce galatasaray ile başarılar kazanmış muslera ve gomis’i saymazsak geriye 5 futbolcu kalıyor.
- victor nelsson
- kerem aktürkoğlu
- sacha boey
- berkan kutlu
- barış yılmaz
nelsson hariç kalan dört futbolcu sezona resmen bitik başladı. boey şaman olacağım flan diyordu. berkan psikolojikmen bitmişti ve gitmek istiyordu. kerem bile kendini yadırgıyordu. ama bu futbolcular o mental eşiği aşabildi, zorluklar ile başa çıkabildi ve galatasaray kadrosunda kendilerine yer bulabildiler. ama o lanet sezondan kalan diğer oyuncular bu eşiği aşabilecek kapasitede değiller. taylan, emre kılınç, oğulcan, mohamed, cicaldau, morutan ve başka kim varsa sene sonu gönderilmelidir. merak etmeyin biz mohamed yerine çok daha iyisini buluruz. en az oliveira kadar iyi bir orta saha daha getiririz. şu kadro kalitemize böyle adamlarla yazık etmeyelim.
takım sadece yıldızlar üzerinden olmaz genç yetenek de lazım diyorsanız genç yeteneğinde galatasaray’a layık olanını almamız lazım. mesela zakharyan transfer haberi beni çok mutlu etti. futbolcu gelmese bile ilgilenmemiz çok önemli bir durumdu. kvaretskhelia ve mudryk ile beraber o coğrafyadan çıkmış en özel yeteneklerden birisi zakharyan. eğer kendini bir şekilde avrupaya atabilirse 3-4 sene sonra ne dediğimi anlarsınız. telles galatasaray’a geldiğinde brezilyanın en potansiyelli sol bekiydi. bizden sonra porto, manchester united ve brezilya milli takımı yapmış olsa bile potansiyeline hiçbir zaman ulaşamadı. ama işte biz zamanında böyle bir genç yıldız alabiliyorduk. aynı şekilde ülkemizde 2013 yılında düzenlenen u-20 dünya kupasının pogba ile beraber en önemli yıldızı olan bruma’yı alabiliyorduk. düşünün işte brezilya’nın en potansiyelli sol beki ve portekiz’in en potansiyelli kanat oyuncusu galatasaray’a geldi. bizim genç seviyemiz de bu. başarılı olsun veya olmasın biz 18 yaşında barcelona görmüş yusuf demir’i genç yıldız adayı diye almalıyız. bize romanya liginin orta sıra takımından gelen 24 yaşındaki orta sahayı genç yıldız diye yutturdular ya!!!
gedson fernandes’in rize ve beşiktaş’a transferi beni en çok kahreden futbol olaylarından bir tanesidir. çoğu sözlük yazarını da aynı şekil de kahretmiştir. resmen çöküntü yaşamıştık. bunun en önemli sebebi de vasata alışmamızdı. gedson’u o kadar gözümüz de büyüttük ki rakip takıma gidince hayata küstük. 1 hafta ruh gibi gezdik. şimdi ise gedson ile aynı tip oyuncu olan ve onun en az 5 katı iyi futbolcu renato sanches’in sene sonu transferi konuşuluyor. işte galatasaray seviyesi bu.
allah’ın izni ile bu sene şampiyon olursak önümüzde ki sene şampiyonlar ligine gideceğiz. işte kabuğumuzu tamamen kırmamız için sami yen’de bir avrupa devini devirmemiz gerekiyor. city, paris, bayern, madrid kim olursa olsun kazanmalıyız. hadi transferleri kadro kalitesini flan da bir kenara bırakalım. yeni nesilin gördüğü en büyük başarı kazanılan süper lig şampiyonlukları. feghouli’nin aldığı şampiyonluğu müthiş başarı olarak görüyorlar. lazio’yu yenince avrupa devini flan yendik zannediyorlar. şimdi ben 2013 yılında juventus’un nasıl bir takım olduğunu anlatsam nasıl idrak edebilirler ? bilmiyorlar çünkü. 10 sene üst üste italya şampiyonu olan takımın en iyi kadrosunu eledik. aynı şekilde mourinho’nun madrid’ine neler yaptığımızı da bilmiyorlar. özeti izlerler aaa sneijder karda gol atmış, drogba topukla gol atmış flan diyip kazandık diye sevinirler. ama o anı o heyacanı yaşayamadılar ki… drogba’nın golünden sonra galatasaray’ın büyüklüğünü hissedemediler ki… aynı şekilde 2000 yılında ki başarıları da anlatsak hissedemezler. galatasaray’ın avrupa da rakipleri titrettiği hiç bir ana şahit olamadılar.
özetlemek gerekirse galatasaray daha yeni başlıyor. gerçekten önümüz çok aydınlık. hissediyorum avrupada tekrardan tarih yazacağımız günler gelecek. ama önce allah için şu vasatizm gömleğini çıkaralım. sosyal medya üzerinde ki en olgun ve en tecrübeli galatasaray taraftar grubu bu sözlükte yer alıyor. en önce buradan başlamamız lazım. galatasaray yönetimi ve okan buruk bu sezon yaptıklarıyla bana göre şampiyonluktan da çok önemli bir işi başardı. bana öyle bir tokat attılar ki gaatasaray’ın büyüklüğünü tekrar hatırladım. gerçekten bunu 10 sene sonra ilk kez bu sezon hatırladım. 2018 ve 2019 yılında yaşadığımız şampiyonluklar gibi bir şampiyonlukta yaşayabilirdik. yine her şeyi unutup başarılı olduğumuzu zannederdik. ama bu sezon yaptıkları çok farklı. tekrardan gerçek galatasaray’ı bize hatırlattılar. ben dahil bir çoğumuz resmen vasata fena alışmıştık. bu gözler paris’e real’e 1-0 yenilince iyi oynadık diye sevinen insanlar gördü. şimdi hatırlıyorum da utanıyorum resmen. biz avrupanın en büyük takımlarını tekrardan sami yen’e gömeceğiz. bu takımlar hangi inançla, hangi atmosferle, hangi kadrolar ile gömülür en çok bu sözlükteki insanlar biliyor. o yüzden lütfen diyorum şu üzerimizde ki vasatlığı bir an önce atalım da gerçek hedeflerimize koşalım.
bu sezon ile beraber bu yüzde düşmüş olsa da maalesef bana göre hala daha vasatlıktan kurtulamamış galatasaray taraftarları var. kendilerine bir yandan hak da veriyorum. son 5 sene içerisinde kimleri süperstar zannetik, kimleri genç yıldız zannetik, ne travmalardan geçtik. bu olayların kalıntısı bir anda geçmez ama şöyle mantıklı düşününce bence yavaş yavaş idrak etmemiz lazım.
arkadaşlar bu sezon itibari ile galatasaray kabuğunu değiştirdi. gerçek ve olması gereken kimliğine dönüyor. hadi yeni neslin bu vasatlığa alışmasını anlarım. mesela 2005 yılından sonra doğan bir galatasaraylının gördüğü en büyük yıldız feghouli, belhanda, fernando flandır. ama benim neslim sneijder, drogba, melo, hamit, selçuk, burak, eboue, riera flan gördü. hatta benim de bir üst neslim hagi, taffarel, popescu, jardelleri türkiyenin gelmiş geçmiş en iyi türk oyuncularını gördü. mesela babam bana hagi’nin geldiği zaman inanılmaz bir transfer başarısı olarak anlatır. ben bunu tam idrak edemeyebilirim çünkü anı yaşamadım. aynı şekilde ben de 17 yaşında bir çocuğa 2013 kış transferinde yaptığımız sneijder-drogba transferlerinin hikayesini anlatsam o da idrak edemez. sneijder’in 2010 yılında nasıl dünyayı salladığını ve sonrasında 28 yaşında geldiğini, drogba’nın bize gelmeden 6 ay önce tek başına şampiyonlar ligini kazanıp galatasaray’a geldiğini anlatsam o da anı yaşamadığı için tam olarak idrak edemez. galatasaray 2013 ocak ayında dünya futbolunda en ses getiren transferleri yapmıştı.
bu sözlüğün yaş ortalaması diğer sosyal medya uygulamalarına göre çok daha fazla. biz bile gördüğümüz o kadar transfere ve başarıya rağmen hala daha vasatlıktan tam kurtulamadıysak yeni nesile galatasaray’ın büyüklüğünü nasıl anlatabiliriz ?
yaklaşık son 1 aydır saygı duymamla beraber çok saçma yorumlar görüyorum. morutan sene sonu dönsün okan hoca değerlendirsin, mohamed’i çağıralım icardi’nin yedeği olsun, cicaldau gelsin oliveira yedeği olsun. arkadaşlar farkındamısınız ama biz morutan ile aynı yaşta olan ve aynı mevkide oynayan italya’nın en çok umut vaat eden futbolcusu zaniolo’yu aldık!! ne morutan’ı ne cicaldau’su allah aşkına. bırakın artık şunları. 3-5 milyon euro getirsinler gitsinler. bu adamlar mental olarak asla ve asla galatasaray’ı hak etmiyor. bu futbolcuların artık daha galatasarayda işi yok. 1 sene önceye kadar fransa milli takımının sağ bek rotasyonunda bulunan dubois şu an yedek pozisyonunda. mata yedek pozisyonunda. 18 yaşında barcelona görmüş adam forma bile bulamıyor. rashica, kaan ayhan, gomis rotasyon topçularımız oldu. geçen sezon ki oyuncular bırakın galatasaray seviyesini rotasyon seviyemizde bile değillerdi.
2021-2022 sezonunda 13. bitiren galatasaray kadrosunda olup şu an güncel kadromuzda bulunan 7 futbolcu var. kaptanlarımız olan ve daha önce galatasaray ile başarılar kazanmış muslera ve gomis’i saymazsak geriye 5 futbolcu kalıyor.
- victor nelsson
- kerem aktürkoğlu
- sacha boey
- berkan kutlu
- barış yılmaz
nelsson hariç kalan dört futbolcu sezona resmen bitik başladı. boey şaman olacağım flan diyordu. berkan psikolojikmen bitmişti ve gitmek istiyordu. kerem bile kendini yadırgıyordu. ama bu futbolcular o mental eşiği aşabildi, zorluklar ile başa çıkabildi ve galatasaray kadrosunda kendilerine yer bulabildiler. ama o lanet sezondan kalan diğer oyuncular bu eşiği aşabilecek kapasitede değiller. taylan, emre kılınç, oğulcan, mohamed, cicaldau, morutan ve başka kim varsa sene sonu gönderilmelidir. merak etmeyin biz mohamed yerine çok daha iyisini buluruz. en az oliveira kadar iyi bir orta saha daha getiririz. şu kadro kalitemize böyle adamlarla yazık etmeyelim.
takım sadece yıldızlar üzerinden olmaz genç yetenek de lazım diyorsanız genç yeteneğinde galatasaray’a layık olanını almamız lazım. mesela zakharyan transfer haberi beni çok mutlu etti. futbolcu gelmese bile ilgilenmemiz çok önemli bir durumdu. kvaretskhelia ve mudryk ile beraber o coğrafyadan çıkmış en özel yeteneklerden birisi zakharyan. eğer kendini bir şekilde avrupaya atabilirse 3-4 sene sonra ne dediğimi anlarsınız. telles galatasaray’a geldiğinde brezilyanın en potansiyelli sol bekiydi. bizden sonra porto, manchester united ve brezilya milli takımı yapmış olsa bile potansiyeline hiçbir zaman ulaşamadı. ama işte biz zamanında böyle bir genç yıldız alabiliyorduk. aynı şekilde ülkemizde 2013 yılında düzenlenen u-20 dünya kupasının pogba ile beraber en önemli yıldızı olan bruma’yı alabiliyorduk. düşünün işte brezilya’nın en potansiyelli sol beki ve portekiz’in en potansiyelli kanat oyuncusu galatasaray’a geldi. bizim genç seviyemiz de bu. başarılı olsun veya olmasın biz 18 yaşında barcelona görmüş yusuf demir’i genç yıldız adayı diye almalıyız. bize romanya liginin orta sıra takımından gelen 24 yaşındaki orta sahayı genç yıldız diye yutturdular ya!!!
gedson fernandes’in rize ve beşiktaş’a transferi beni en çok kahreden futbol olaylarından bir tanesidir. çoğu sözlük yazarını da aynı şekil de kahretmiştir. resmen çöküntü yaşamıştık. bunun en önemli sebebi de vasata alışmamızdı. gedson’u o kadar gözümüz de büyüttük ki rakip takıma gidince hayata küstük. 1 hafta ruh gibi gezdik. şimdi ise gedson ile aynı tip oyuncu olan ve onun en az 5 katı iyi futbolcu renato sanches’in sene sonu transferi konuşuluyor. işte galatasaray seviyesi bu.
allah’ın izni ile bu sene şampiyon olursak önümüzde ki sene şampiyonlar ligine gideceğiz. işte kabuğumuzu tamamen kırmamız için sami yen’de bir avrupa devini devirmemiz gerekiyor. city, paris, bayern, madrid kim olursa olsun kazanmalıyız. hadi transferleri kadro kalitesini flan da bir kenara bırakalım. yeni nesilin gördüğü en büyük başarı kazanılan süper lig şampiyonlukları. feghouli’nin aldığı şampiyonluğu müthiş başarı olarak görüyorlar. lazio’yu yenince avrupa devini flan yendik zannediyorlar. şimdi ben 2013 yılında juventus’un nasıl bir takım olduğunu anlatsam nasıl idrak edebilirler ? bilmiyorlar çünkü. 10 sene üst üste italya şampiyonu olan takımın en iyi kadrosunu eledik. aynı şekilde mourinho’nun madrid’ine neler yaptığımızı da bilmiyorlar. özeti izlerler aaa sneijder karda gol atmış, drogba topukla gol atmış flan diyip kazandık diye sevinirler. ama o anı o heyacanı yaşayamadılar ki… drogba’nın golünden sonra galatasaray’ın büyüklüğünü hissedemediler ki… aynı şekilde 2000 yılında ki başarıları da anlatsak hissedemezler. galatasaray’ın avrupa da rakipleri titrettiği hiç bir ana şahit olamadılar.
özetlemek gerekirse galatasaray daha yeni başlıyor. gerçekten önümüz çok aydınlık. hissediyorum avrupada tekrardan tarih yazacağımız günler gelecek. ama önce allah için şu vasatizm gömleğini çıkaralım. sosyal medya üzerinde ki en olgun ve en tecrübeli galatasaray taraftar grubu bu sözlükte yer alıyor. en önce buradan başlamamız lazım. galatasaray yönetimi ve okan buruk bu sezon yaptıklarıyla bana göre şampiyonluktan da çok önemli bir işi başardı. bana öyle bir tokat attılar ki gaatasaray’ın büyüklüğünü tekrar hatırladım. gerçekten bunu 10 sene sonra ilk kez bu sezon hatırladım. 2018 ve 2019 yılında yaşadığımız şampiyonluklar gibi bir şampiyonlukta yaşayabilirdik. yine her şeyi unutup başarılı olduğumuzu zannederdik. ama bu sezon yaptıkları çok farklı. tekrardan gerçek galatasaray’ı bize hatırlattılar. ben dahil bir çoğumuz resmen vasata fena alışmıştık. bu gözler paris’e real’e 1-0 yenilince iyi oynadık diye sevinen insanlar gördü. şimdi hatırlıyorum da utanıyorum resmen. biz avrupanın en büyük takımlarını tekrardan sami yen’e gömeceğiz. bu takımlar hangi inançla, hangi atmosferle, hangi kadrolar ile gömülür en çok bu sözlükteki insanlar biliyor. o yüzden lütfen diyorum şu üzerimizde ki vasatlığı bir an önce atalım da gerçek hedeflerimize koşalım.
