400
rekabetin kazanımlarını bilen bir taraftar olarak hiçbir zaman bitmesini istemeyeceğim rekabet. bizim sahip olduğumuz türden rekabetler ülke futbolunu büyütür. ingiltere, ispanya ve italya futbolları buna iyi örnekler. real madrid tarihi köklü olmasaydı, barcelona bu kadar büyük olmazdı ve aynı şekilde real madrid de bu kadar köklü olamazdı. aradaki mücadele, kulüpleri daha güçlü olmaya itiyor. fransa ve alman futbollarını düşünün. bayern münih her sene şampiyon; paris saint germain çoğu sene şampiyon, ki öncesinde olympique lyonnais vardı. kıtasal mücadelede neyi başardılar? bu saydıklarımdan bir tek bayern'i ayırabiliriz, tüm bundesliga'yı sömürdükleri için şampiyonlar liginde büyüklerin kötü gittiği yıllarda, sanırım on yılda bir falan, başarılı oluyorlar. ve mesela 2013'te şampiyonlar ligini kazandıklarında, liglerinde iki senedir şampiyon olan çok güçlü bir borussia dortmund vardı, zaten finalde onları yenmişlerdi. diğer taraftan hemen her sene, rekabetin yüksek olduğu ingiltere veya ispanya'nın büyüklerinden biri zirvede oluyor.
en net örneğimi sona sakladım, italyadaki rekabet. 2010lardaki juventus fc dominasyonundan önce kıtasal rekabette ingiltere ve ispanya kadar önemli bir yere sahiplerdi. ama bu dönemde juventus'un 2015'te kaybettiği final haricinde elle tutulur bir başarıları olmadı. şimdi dominasyonun bitmesiyle yeniden güçlü bir rekabetin oluştuğunu görüyoruz ve italyan futbolunun yükselişini izleyeceğiz.
başlığın konusuna dönecek olursak ben bir galatasaray aşığıyım ve galatasaray'ın daha da büyük bir kulüp olmasını istiyorum. ve bu ligde bizim tek gerçek rakibimiz fenerbahçe'dir. son 20 yıllarını baz alırsak gerçekten itici ve kirli bir camia ancak köklerinin güçlü olmadığını söylemek tarihe ayıp etmek olurdu. onlar bir gün yeniden onurlu bir rakip olabilirler; olmasalar bile ben beşiktaş, başakşehir, trabzonspor gibi küçük camialara karşı değil, fenerbahçe gibi bir büyüğe karşı kazanmak istiyorum. türk futbolu 2000'lerin başındaki görkemli günlerine dönmek istiyorsa bu olmak zorunda.
en net örneğimi sona sakladım, italyadaki rekabet. 2010lardaki juventus fc dominasyonundan önce kıtasal rekabette ingiltere ve ispanya kadar önemli bir yere sahiplerdi. ama bu dönemde juventus'un 2015'te kaybettiği final haricinde elle tutulur bir başarıları olmadı. şimdi dominasyonun bitmesiyle yeniden güçlü bir rekabetin oluştuğunu görüyoruz ve italyan futbolunun yükselişini izleyeceğiz.
başlığın konusuna dönecek olursak ben bir galatasaray aşığıyım ve galatasaray'ın daha da büyük bir kulüp olmasını istiyorum. ve bu ligde bizim tek gerçek rakibimiz fenerbahçe'dir. son 20 yıllarını baz alırsak gerçekten itici ve kirli bir camia ancak köklerinin güçlü olmadığını söylemek tarihe ayıp etmek olurdu. onlar bir gün yeniden onurlu bir rakip olabilirler; olmasalar bile ben beşiktaş, başakşehir, trabzonspor gibi küçük camialara karşı değil, fenerbahçe gibi bir büyüğe karşı kazanmak istiyorum. türk futbolu 2000'lerin başındaki görkemli günlerine dönmek istiyorsa bu olmak zorunda.
