55
sevgili rijkaard;
5 yaşımdaydım seni ilk gördüğümde bıyıklı kıvırcık ve turuncu formanla arkadaşlarınla fırtına estiriyordunuz.öyle güzel top saklardın ki tv karsında ben seni izlerken mest olurdum.işte o günlerde başladı sana olan sevgim. sen nerdeysen izlemeye ya da gazetede gördüysem resmini babama ya da dedeme okutmaya başladım rijkaard ne yapmış diye.kuzenlerimle beraber oynadıgımız mahalle maçlarında bir gün prekazi olmaya bir de sen olmaya başladım.cocukların bazılarına ismini ilk ben öğrettim hatta resmini gösterdim gazeteden kestiklerimle.sonra bıraktın futbolu bende mahalede futbol oynamayı.ama seni takip etmeyi bırakmadım nasıl bırakırdım ki cocukluk kahramanımdın sen benim.kahramanlar unutulur mu hiç ? bir gün bir baktım barcelona basındasın.bilirsin belki trt'de gösterilirdi tansu polatkan anlatırdı bacero'nun kaptan oldugu takımı o zamandan severdim.hani nadir gelişen ossasuna ataklarının olduğu dönem.gelişen teknoloji sayesinde senden daha rahat haber alıyordum ve artık bu haberleri okumak için dedeme ya da babama ihtiyaçım yoktu.sen başardıkça ,kazandıkça ben burda mutlu oluyordum.kahramanım daha da kahramanlaşıyordu.kahramanım sevincine ortak olmak için neler yaptım ki sınavımı bosverip aldım solugu yanında.sen duymadın ama ben cılgınca adını bağırdım insanları umursamadan..sonra talihsiz bir dönem cöktü omuzlarına ve gittin. 1 yıl boyunca nerdesin ne yaptın haberim olmadı.keske dedim galatasaray'a gelse ama diyip bıraktım hayal kurmayı kendimi heveslendirmeyi.bazı zaman burda haberlerin cıktı hatta suyun karşı yakasıyla adın anıldı .kahroldum desem inanır mısın ? sonra hergün haberlerde biri giden biri gelen teknik direktörleri okudum galatasarayıma .neyseki suyun karşı yakasına gitmediğini de bu dönemde öğrendim. bir cuma günü işte yogunluktan bayılmak üzereyim ki babam aradı "kahramanın geldi size" dedi bilirsin ki o bjklıdır hemde fanatik olandan... yarım saat kendime gelemedim kahramanım galatasaray'daydı...bir sürü plan yaptım kendimce .ali sami yen'e ilk adım atacağın günü düşündüm ve ben o tribünlerde cılgınca rijkaard diye bagırmayı.fenerlisi bjklısı bütün arkadaşlarım,kuzenlerim aradı ben hayaller kurarken.hepsi senin gelişini müjdeliyordu ve yasayıp yaşamadıgımı soruyorlardı.bazıları beni tuhaf karşılıyordu seni neden bu kadar sevdiğimi anlamıyorlardı bende bilmiyorum seni neden bu kadar sevdiğimi galiba.
geldiğin,istabul'a ilk ayak bastıgın gün sevincimin yerini korku aldı. akdeniz kanı taşıyan, skor odaklı , asıp kesmenin cok fazla bir ülkede ömrü ne kadar olurdu acaba kahramanımın?ama sonra ispanya'da basınla verdiğin mücadele geldi aklıma.kolay lokma değildin ki sen birilerinin demesiyle değişen ,giden... şampiyon ol istiyorum bu sene sırf bazılarının sesini kesmen için.yoksa ben hala inanamıyorum senin geldiğine, her maçta sahadan cok sana bakıyorum orda mısın diye.senin cimbomumun basında olmanın keyfini cıkarıyorum bu sene.
yenilsekte,şampiyon olamasakta yanındayım ve deli gibi savunucam seni her yerde... sen benim cocukluk günlerimin en güzel hatıralarından biri, ve kahramanımsın...
bildiğin ve inandığın yolda ilerle....ben galatasaray'a inandıgım gibi sana da inanıyorum...
kendine iyi bak
imza: oha be prekazi
5 yaşımdaydım seni ilk gördüğümde bıyıklı kıvırcık ve turuncu formanla arkadaşlarınla fırtına estiriyordunuz.öyle güzel top saklardın ki tv karsında ben seni izlerken mest olurdum.işte o günlerde başladı sana olan sevgim. sen nerdeysen izlemeye ya da gazetede gördüysem resmini babama ya da dedeme okutmaya başladım rijkaard ne yapmış diye.kuzenlerimle beraber oynadıgımız mahalle maçlarında bir gün prekazi olmaya bir de sen olmaya başladım.cocukların bazılarına ismini ilk ben öğrettim hatta resmini gösterdim gazeteden kestiklerimle.sonra bıraktın futbolu bende mahalede futbol oynamayı.ama seni takip etmeyi bırakmadım nasıl bırakırdım ki cocukluk kahramanımdın sen benim.kahramanlar unutulur mu hiç ? bir gün bir baktım barcelona basındasın.bilirsin belki trt'de gösterilirdi tansu polatkan anlatırdı bacero'nun kaptan oldugu takımı o zamandan severdim.hani nadir gelişen ossasuna ataklarının olduğu dönem.gelişen teknoloji sayesinde senden daha rahat haber alıyordum ve artık bu haberleri okumak için dedeme ya da babama ihtiyaçım yoktu.sen başardıkça ,kazandıkça ben burda mutlu oluyordum.kahramanım daha da kahramanlaşıyordu.kahramanım sevincine ortak olmak için neler yaptım ki sınavımı bosverip aldım solugu yanında.sen duymadın ama ben cılgınca adını bağırdım insanları umursamadan..sonra talihsiz bir dönem cöktü omuzlarına ve gittin. 1 yıl boyunca nerdesin ne yaptın haberim olmadı.keske dedim galatasaray'a gelse ama diyip bıraktım hayal kurmayı kendimi heveslendirmeyi.bazı zaman burda haberlerin cıktı hatta suyun karşı yakasıyla adın anıldı .kahroldum desem inanır mısın ? sonra hergün haberlerde biri giden biri gelen teknik direktörleri okudum galatasarayıma .neyseki suyun karşı yakasına gitmediğini de bu dönemde öğrendim. bir cuma günü işte yogunluktan bayılmak üzereyim ki babam aradı "kahramanın geldi size" dedi bilirsin ki o bjklıdır hemde fanatik olandan... yarım saat kendime gelemedim kahramanım galatasaray'daydı...bir sürü plan yaptım kendimce .ali sami yen'e ilk adım atacağın günü düşündüm ve ben o tribünlerde cılgınca rijkaard diye bagırmayı.fenerlisi bjklısı bütün arkadaşlarım,kuzenlerim aradı ben hayaller kurarken.hepsi senin gelişini müjdeliyordu ve yasayıp yaşamadıgımı soruyorlardı.bazıları beni tuhaf karşılıyordu seni neden bu kadar sevdiğimi anlamıyorlardı bende bilmiyorum seni neden bu kadar sevdiğimi galiba.
geldiğin,istabul'a ilk ayak bastıgın gün sevincimin yerini korku aldı. akdeniz kanı taşıyan, skor odaklı , asıp kesmenin cok fazla bir ülkede ömrü ne kadar olurdu acaba kahramanımın?ama sonra ispanya'da basınla verdiğin mücadele geldi aklıma.kolay lokma değildin ki sen birilerinin demesiyle değişen ,giden... şampiyon ol istiyorum bu sene sırf bazılarının sesini kesmen için.yoksa ben hala inanamıyorum senin geldiğine, her maçta sahadan cok sana bakıyorum orda mısın diye.senin cimbomumun basında olmanın keyfini cıkarıyorum bu sene.
yenilsekte,şampiyon olamasakta yanındayım ve deli gibi savunucam seni her yerde... sen benim cocukluk günlerimin en güzel hatıralarından biri, ve kahramanımsın...
bildiğin ve inandığın yolda ilerle....ben galatasaray'a inandıgım gibi sana da inanıyorum...
kendine iyi bak
imza: oha be prekazi
