35176
ben bir futbolcu olsam, genç yaşımda ne yapacağımı bilmeden sağa sola savrulsam, kariyerimin iyiye gitmesi için çalışmak isteyeceğim ilk isim fatih terim olurdu. ikincisi de çakma fiozof.
büyük bir yıldız olsam, egom ve şahsiyetim oturmuş olsa, bir takım içinde konumlanışımdan ötürü dengesizlik çıkarabilirdim. işte bu durumda da içinde bulunduğum takımın çalışmak isteyeceği ilk isim fatih terim olurdu. ikincisi de çakma filozof.
fatih terim öyle büyük bir hocaydı. futbolun hangi evresinde olusan ol, hangi çağında olursan ol bu adamla çalışan futbolcu için kariyerinin altın yılları olurdu. drogba eğer fatih terimli bir takıma gelmeseydi bugün onu çok iyi anacağımızı hiç sanmıyorum. büyük ihtimalle takımı çiftliğine çevirmek için her yolu denerdi. mancini zamanında bunu yaptı da. melo gibi bir adam galatasaray'da da yapamazdı. semih kaya'nın çekya'ya gitmesinin yolunu açan ilüzyonu yaratan bile fatih terim'di. ümit davala, ergün penbe, hakan ünsal vb. vasat topçulardan büyük yıldızlar yaratmak, avrupa şampiyonu yapmak da ancak bu kafanın işi olurdu. gheorghe hagi'nin ştau sonrası bütün kariyeri, yeteneği ölçüsünde vasat ve inişli çıkışlı geçmişti. onu da yönetebilen tek hoca fatih terim oldu. bu öyle böyle bir iş değil. mesela şenol güneş de ikili ilişkilerde çok önemli, çok başarılı bir isim ama fatih terim değil de şenol güneş hagi'yle uğraşmaya kalksa "sene sonu yollayın." derdi.
bütün kariyeri boyunca öğrencilerinin özgüvenini tavan yaptıran, onların içindeki cevheri açığa çıkaran bir hoca izledik. düşüp kalktığı dönemler oldu, çok saçma işlere de karıştığı oldu ama sonuçta çocukluğu ve gençlik dönemi, aldığı eğitim belli olan bir insanın bütün bunları yapması demek, içinde bulunduğu camianın gerçekten tepelerinde olduğunu göstermek demek.
elit bir hoca mıydı? dünya çapında birinci sınıf bir hoca olacak fırsatı kullanamadı, bunu açıkça söylemek lazım. ancak ne olursa olsun onun türk futbolu, galatasaray ve avrupa futbolu üçgenindeki konumunu avrupalılar bizden daha berrak gördüler. biz duygusal yaklaşıyoruz çünkü. onlar hocanın o baş-baş altı arasındaki konumunu gördüler. ama söz konusu galatasaray olduğunda avrupa şampiyonu mancini bile onun yaptığını yapamadı.
her zaman diyorum, fatih terim için kendi egosu galatsaray'dan önce gelir ve ben bunu zerre yadırgamıyorum. onu fatih terim yapan buydu ve o sayede galatasaraylılara da pek çok mutlu an yaşattı. artık devri bitti çünkü düşündüklerini hayata geçirecek gücü, enerjisi kalmadı, yaşlandı artık. yöntemleri de ister istemez eskidi, bundan kaçış yok. zaman herkesi yavaş yavaş öğütür. ancak bazen düşününce bütün ömrüm boyunca gördüğüm galatasaray'daki en mutlu anların %90'ı ona ait. son döneminde çok fazla yanlış yaptı, hattâ iyi niyetini sorguladığım çok yer oldu ama günün sonunda bir galatasaraylının hoca hakkındaki görüşü istese de zorlasa da negatif olamaz, en fazla nötr olur.
umarım bir daha galatasaray'ın başına hoca olarak geçmez. aksi görüşlere saygı duysam da yine ömrüm boyu gördüğüm sayısız beceriksiz başkandan sonra kendisinin bu işi layıkıyla yapacağını düşünüyorum.
büyük bir yıldız olsam, egom ve şahsiyetim oturmuş olsa, bir takım içinde konumlanışımdan ötürü dengesizlik çıkarabilirdim. işte bu durumda da içinde bulunduğum takımın çalışmak isteyeceği ilk isim fatih terim olurdu. ikincisi de çakma filozof.
fatih terim öyle büyük bir hocaydı. futbolun hangi evresinde olusan ol, hangi çağında olursan ol bu adamla çalışan futbolcu için kariyerinin altın yılları olurdu. drogba eğer fatih terimli bir takıma gelmeseydi bugün onu çok iyi anacağımızı hiç sanmıyorum. büyük ihtimalle takımı çiftliğine çevirmek için her yolu denerdi. mancini zamanında bunu yaptı da. melo gibi bir adam galatasaray'da da yapamazdı. semih kaya'nın çekya'ya gitmesinin yolunu açan ilüzyonu yaratan bile fatih terim'di. ümit davala, ergün penbe, hakan ünsal vb. vasat topçulardan büyük yıldızlar yaratmak, avrupa şampiyonu yapmak da ancak bu kafanın işi olurdu. gheorghe hagi'nin ştau sonrası bütün kariyeri, yeteneği ölçüsünde vasat ve inişli çıkışlı geçmişti. onu da yönetebilen tek hoca fatih terim oldu. bu öyle böyle bir iş değil. mesela şenol güneş de ikili ilişkilerde çok önemli, çok başarılı bir isim ama fatih terim değil de şenol güneş hagi'yle uğraşmaya kalksa "sene sonu yollayın." derdi.
bütün kariyeri boyunca öğrencilerinin özgüvenini tavan yaptıran, onların içindeki cevheri açığa çıkaran bir hoca izledik. düşüp kalktığı dönemler oldu, çok saçma işlere de karıştığı oldu ama sonuçta çocukluğu ve gençlik dönemi, aldığı eğitim belli olan bir insanın bütün bunları yapması demek, içinde bulunduğu camianın gerçekten tepelerinde olduğunu göstermek demek.
elit bir hoca mıydı? dünya çapında birinci sınıf bir hoca olacak fırsatı kullanamadı, bunu açıkça söylemek lazım. ancak ne olursa olsun onun türk futbolu, galatasaray ve avrupa futbolu üçgenindeki konumunu avrupalılar bizden daha berrak gördüler. biz duygusal yaklaşıyoruz çünkü. onlar hocanın o baş-baş altı arasındaki konumunu gördüler. ama söz konusu galatasaray olduğunda avrupa şampiyonu mancini bile onun yaptığını yapamadı.
her zaman diyorum, fatih terim için kendi egosu galatsaray'dan önce gelir ve ben bunu zerre yadırgamıyorum. onu fatih terim yapan buydu ve o sayede galatasaraylılara da pek çok mutlu an yaşattı. artık devri bitti çünkü düşündüklerini hayata geçirecek gücü, enerjisi kalmadı, yaşlandı artık. yöntemleri de ister istemez eskidi, bundan kaçış yok. zaman herkesi yavaş yavaş öğütür. ancak bazen düşününce bütün ömrüm boyunca gördüğüm galatasaray'daki en mutlu anların %90'ı ona ait. son döneminde çok fazla yanlış yaptı, hattâ iyi niyetini sorguladığım çok yer oldu ama günün sonunda bir galatasaraylının hoca hakkındaki görüşü istese de zorlasa da negatif olamaz, en fazla nötr olur.
umarım bir daha galatasaray'ın başına hoca olarak geçmez. aksi görüşlere saygı duysam da yine ömrüm boyu gördüğüm sayısız beceriksiz başkandan sonra kendisinin bu işi layıkıyla yapacağını düşünüyorum.
