35165
son zamanlarında asıl problemi konsantrasyon ve her zaman övüldüğü özellik motivasyon olan teknik direktör. ben terim'in istikrarsız oyununu futbolun gerisinde kalmasına bağlayamıyorum. florya'ya kapanıp kadıköy deplasmanlarında o oyunu oynatan, tarzının tamamen dışına çıkıp avrupa maçlarında zorlu gruptan o kompakt oyunla yenilgisiz çıkan adamın futbolun gerisinde kalma ihtimali yok. hatta tam tersi, terim'in futbolla alakalı röportajlarını izlerken dünyayı takip eden ve görüşleri derya deniz olan biri olduğunu görüyorsunuz.
kendisini bu konsantrasyon konusunda sonuna kadar eleştirebilirim. terim takımları iyi de oynasa kötü de oynasa ne yapar ne eder her maça kazanmak için çıkar, asılır, rakibi dişlerdi. maçları izlerken çoğu zaman baygınlık geçirecek seviyeye geliyordum. bu terim takımı olamaz diye kendimi yiyordum. bu bahsettiğim oyun pas oyununa karşı bir eleştiri değil bu arada. 2022 yılında "ağbii stoperler aralarında paslaşıyorr ya" diyecek değilim. mental ve sahadaki vücut dilinden bahsediyorum. skor gücü, oyun alma hırsından bahsediyorum.
terim takımlarında belhanda taraftara küfür edemezdi mesela. veya marcao gidip kerem'e saldıramazdı. sahada gamsız oyuncu olamazdı. bunların hepsinin önlemini alırdı.
belli bir yaşa gelmiş, bu ülkede kimsenin hayal edemeyeceği şeyleri yaşamış, bütün bunların yanında kendisini apaçık istemeyen bir düzene karşı mücadele ediyordu. eğer eski terim olsa yine fark etmezdi. ama ne o eski terim, ne de bunlarla mücadele edecek motivasyonu var bence.
hala birkaç sene sonra gelip ülke iklimi de değiştiğinde, şu an at koşturan fenotipler allahın unuttuğu bir yerlerdeyken son bir sezon çalıştırıp şampiyon yapıp öyle bırakacak hissiyatına sahip olsam da dinlenmesi gerektiğini düşünüyorum. bilsem ki bulunduğu yerde domine etmek istemeyecek, bütün yetkiler onda toplanmayacak galatasaray'ın akıl hocası/danışmanı olmasını isterdim. maalesef bu da mümkün değil.
şampiyon olduğumuz ilk sezon sonu kendisine o akşam güzel bir organizasyonla veda edilmeli. tribünlerde 55 bin kişi kendisini uğurlamalı. ağlayan ağlar, sevinen sevinir, ama o zaman içimiz rahat olur. kendisi türk futbolunun bir daha göremeyeceği bir figür olarak tarihteki yerini alır. hatta aldı bile.
kendisini bu konsantrasyon konusunda sonuna kadar eleştirebilirim. terim takımları iyi de oynasa kötü de oynasa ne yapar ne eder her maça kazanmak için çıkar, asılır, rakibi dişlerdi. maçları izlerken çoğu zaman baygınlık geçirecek seviyeye geliyordum. bu terim takımı olamaz diye kendimi yiyordum. bu bahsettiğim oyun pas oyununa karşı bir eleştiri değil bu arada. 2022 yılında "ağbii stoperler aralarında paslaşıyorr ya" diyecek değilim. mental ve sahadaki vücut dilinden bahsediyorum. skor gücü, oyun alma hırsından bahsediyorum.
terim takımlarında belhanda taraftara küfür edemezdi mesela. veya marcao gidip kerem'e saldıramazdı. sahada gamsız oyuncu olamazdı. bunların hepsinin önlemini alırdı.
belli bir yaşa gelmiş, bu ülkede kimsenin hayal edemeyeceği şeyleri yaşamış, bütün bunların yanında kendisini apaçık istemeyen bir düzene karşı mücadele ediyordu. eğer eski terim olsa yine fark etmezdi. ama ne o eski terim, ne de bunlarla mücadele edecek motivasyonu var bence.
hala birkaç sene sonra gelip ülke iklimi de değiştiğinde, şu an at koşturan fenotipler allahın unuttuğu bir yerlerdeyken son bir sezon çalıştırıp şampiyon yapıp öyle bırakacak hissiyatına sahip olsam da dinlenmesi gerektiğini düşünüyorum. bilsem ki bulunduğu yerde domine etmek istemeyecek, bütün yetkiler onda toplanmayacak galatasaray'ın akıl hocası/danışmanı olmasını isterdim. maalesef bu da mümkün değil.
şampiyon olduğumuz ilk sezon sonu kendisine o akşam güzel bir organizasyonla veda edilmeli. tribünlerde 55 bin kişi kendisini uğurlamalı. ağlayan ağlar, sevinen sevinir, ama o zaman içimiz rahat olur. kendisi türk futbolunun bir daha göremeyeceği bir figür olarak tarihteki yerini alır. hatta aldı bile.
