70
dik durmak, gögsünü gere gere her ortamda gurur duymak, takimini savunmaktir. yil 2006 olmasi gerek. hani manisaspor ile deplasmanda 2-2 beraber kaldigimiz sene. $u manisanin yabanci oyuncusunun kalbinin durdugu mac. neyse, kayinpederimi kirmayip onunla s. saracogluna fenerbahce - caykur rizespor macina gidiyoruz. erkenden gidip stadin hemen yaninda bir kiraathaneye girdik, icerisi tiklim tikilim dolu, herkes bizim maci seyrediyor ve akabinde stada dolucaklar. eminim iceride tek galatasarayli benim. dü$ünün hem kadiköydesin hemde birazdan fener maci ba$layacak. derken, olmamasi gerekenler oluyor ve galatasaray 2-0 geriye dü$üyor. gollerin geldigi dakikalarda kiraathanedeki fenerlilerin gürültüsü ve sevincinden benim yakari$larim ve isyanlarim duyulmuyor. gel gelelim, cimbomum bastirdigi dakikalara geliyoruz ve bendeniz takriben 50 fenerlinin icinde her kacan golden sonra yina isyan etmeye, haykirmaya ba$liyorum. yuh bee, buda kacarmi? ümit, at artik onu be aabi! sabri, saga oyna! ben sesimi yükselttikce icerideki ugultuda yükseliyor. derken kayinpeder usulca fisildiyor. evlat, sakin ol biraz, burasi kadiköy. ben; baba isterse leeds sokaklari elland road stadinin önü olsun, ben cimbomluyum..
tabi o zamanlar daha bir delikanliydik. $imdi dü$ünüyorumda, saglam bir kamyon dolusu sopa yiyebilir, karambolde kayinpederde nasibini alabilirdi ve akabinde en beteri futbol yüzünden hanimla papaz olabilirdim. :)
tabi o zamanlar daha bir delikanliydik. $imdi dü$ünüyorumda, saglam bir kamyon dolusu sopa yiyebilir, karambolde kayinpederde nasibini alabilirdi ve akabinde en beteri futbol yüzünden hanimla papaz olabilirdim. :)
