31175
kendisiyle ilgili beni rahatsiz eden bazı detaylar artmakta olan hocamız. öncelikle ben bir doksanlar çocuğuyum ve fatih terim algım çok ayrı bir yerde. nerede kalmıştık twitinde evde koşmuş bir adamım. fatih terim’i, fatih terim yapan şey nedir derseniz bana, tek kelimeyle “cüret” derim. herkesi, her yerde yenebileceğine inanan ve buna camiayı inandıran adamdır fatih terim.
yıllardır kullandığı temel argüman “biz şikayet etmeyiz” diye başlayan cümlelerle devamlı şikayet etmek ve bu yeni bir hoca karakterine dönüştü. artık bunun izleri st.johnstone gibi bir maç öncesi bile görülüyor. stad, iklim, pandemi, ffp, federasyon, yönetim, futbolcularımızın hataları, transfer hep ana argüman ve artık kesinlikle pozitif bir dil kullanmıyor. neden olmayacağını çok güzel anlatıyor bize ama olumlu yönde bir hedef koyma yok.
basına karşı devamlı olarak yukarıdan üslup kullanılıyor, sen mi merak ettin, hep falcao’yu soruyorsunuz gibi anlamsız tepkiler, yardımcılarıyla ilgili makul eleştiri ve sorulara alt metinde size ne bundan, kimi istersem getiririm gibi bir yaklaşım görülüyor.
hoca ligde açık ara en iyi kadro bizde olmazsa kesinlikle tatmin olmuyor ve hep ikincil faktörleri öne çıkarıyor. e en iyi kadro olacaksa, ki çoğu zaman öyle, burada hoca hamza hamzaoğlu olsa ne değişir ki? zaten galatasaray başarıya ulaşır. sergen yalçın dengesiz ve derinliği olmayan bir takımla, fatih terim’e karşı bunu becerdi. sivasspor dahi avrupa’da hiç fena olmayan bir performans veriyor.
avrupa için artık umut vermeyi bile tercih etmiyor. makasın bizim ‘lehimize’ açık olduğu küçük doğu avrupa takımları şampiyonlar liginde ve uefa’da pek çok başarı gösterebilirken biz buna cüret edemiyoruz. kusura bakmayın ama ben ligde bir kaç geri dönüş yapılacak heyecanlı maç ve kadıköy galibiyeti ile mutlu olamam.
bu sezon galatasaray neden biz avrupa ligi’nde en az yarı final yapmak istiyoruz diyemesin? bütçesi mi yetersiz? ha çeyrek finalde atıyorum sevilla çıkar, başa baş oynar elenirsin. artık her hangi ciddi bir takım çıkınca normal bir yenilgi almak bizim için lüks olmaya başladı.
saha içine gelince orası da maalesef çok problemli. burada taktik yorum yapacak değilim ama bir fotoğraf bırakmak istiyorum, biz bu durumu onlarca defa yaşadık. fotograf şu, rezalet oynanmış bir ilk yarı sonrasında mümkün olan en fazla sayıda oyuncu değişikliği yapılarak, anca geride olunan dünya kupası finalinde son 10 dakika oynanabilecek kadar düzensiz bir kaos hücumu denemesi. ilk yarı kötü plan, ikinci yarı tam plansızlık… bu durum onlarca defa oldu. bir sonraki maçta sadece çıkanlar ve girenler yer değiştiriyor ve durum aşağı yukarı benzer.
şimdi yeni, enerjik ve potansiyelli bir kadro kuruluyor. yani teknik direktör rolü neredeyse iki misli önemli. sende onyekuru, feghouli, belhanda falan varken bu adamlar kendileri de bir seyler yapıp sonuç alabilir. kalıcı başarı sağlayamazlar ama hocasız da bir şeyler yaparlar. ama bu takım yapamaz.
bu sene fatih hoca’nın senesidir. kerem, berkan, taylan, gelirse gedson, mustafa, baris, gelirse halil ancak bir teknik plan içerisinde parlarlar. bu sezon umudum hocanın bir teknik direktör takımı kurması. bunu yapabilir mi, hem de en iyi şekilde yapar. ama onyıllarda oluşturduğumuz biz herkesi yeneriz güvenini artık toparlamak gerekiyor bu sonuçlardan daha önemli.
bugün psv ile eşleştiğimizde benim refleksim orada berabere kalırız veya tek farkla yenilir, içerde hallederiz şeklindedir. benim galatasaray’ım bu. ama 20 yaşındaki bir kardeşim artık buna inanmıyor. kırk yılda bir st.johnstone’ a elenebilirsin, ama bir genç maçtan önce bunlar bizi eler diyorsa işte orada büyük bir problem vardır. fatih hoca bunu geri kazandırmakla yükümlüdür, çünkü getirenlerden en önemlisi kendisidir.
yıllardır kullandığı temel argüman “biz şikayet etmeyiz” diye başlayan cümlelerle devamlı şikayet etmek ve bu yeni bir hoca karakterine dönüştü. artık bunun izleri st.johnstone gibi bir maç öncesi bile görülüyor. stad, iklim, pandemi, ffp, federasyon, yönetim, futbolcularımızın hataları, transfer hep ana argüman ve artık kesinlikle pozitif bir dil kullanmıyor. neden olmayacağını çok güzel anlatıyor bize ama olumlu yönde bir hedef koyma yok.
basına karşı devamlı olarak yukarıdan üslup kullanılıyor, sen mi merak ettin, hep falcao’yu soruyorsunuz gibi anlamsız tepkiler, yardımcılarıyla ilgili makul eleştiri ve sorulara alt metinde size ne bundan, kimi istersem getiririm gibi bir yaklaşım görülüyor.
hoca ligde açık ara en iyi kadro bizde olmazsa kesinlikle tatmin olmuyor ve hep ikincil faktörleri öne çıkarıyor. e en iyi kadro olacaksa, ki çoğu zaman öyle, burada hoca hamza hamzaoğlu olsa ne değişir ki? zaten galatasaray başarıya ulaşır. sergen yalçın dengesiz ve derinliği olmayan bir takımla, fatih terim’e karşı bunu becerdi. sivasspor dahi avrupa’da hiç fena olmayan bir performans veriyor.
avrupa için artık umut vermeyi bile tercih etmiyor. makasın bizim ‘lehimize’ açık olduğu küçük doğu avrupa takımları şampiyonlar liginde ve uefa’da pek çok başarı gösterebilirken biz buna cüret edemiyoruz. kusura bakmayın ama ben ligde bir kaç geri dönüş yapılacak heyecanlı maç ve kadıköy galibiyeti ile mutlu olamam.
bu sezon galatasaray neden biz avrupa ligi’nde en az yarı final yapmak istiyoruz diyemesin? bütçesi mi yetersiz? ha çeyrek finalde atıyorum sevilla çıkar, başa baş oynar elenirsin. artık her hangi ciddi bir takım çıkınca normal bir yenilgi almak bizim için lüks olmaya başladı.
saha içine gelince orası da maalesef çok problemli. burada taktik yorum yapacak değilim ama bir fotoğraf bırakmak istiyorum, biz bu durumu onlarca defa yaşadık. fotograf şu, rezalet oynanmış bir ilk yarı sonrasında mümkün olan en fazla sayıda oyuncu değişikliği yapılarak, anca geride olunan dünya kupası finalinde son 10 dakika oynanabilecek kadar düzensiz bir kaos hücumu denemesi. ilk yarı kötü plan, ikinci yarı tam plansızlık… bu durum onlarca defa oldu. bir sonraki maçta sadece çıkanlar ve girenler yer değiştiriyor ve durum aşağı yukarı benzer.
şimdi yeni, enerjik ve potansiyelli bir kadro kuruluyor. yani teknik direktör rolü neredeyse iki misli önemli. sende onyekuru, feghouli, belhanda falan varken bu adamlar kendileri de bir seyler yapıp sonuç alabilir. kalıcı başarı sağlayamazlar ama hocasız da bir şeyler yaparlar. ama bu takım yapamaz.
bu sene fatih hoca’nın senesidir. kerem, berkan, taylan, gelirse gedson, mustafa, baris, gelirse halil ancak bir teknik plan içerisinde parlarlar. bu sezon umudum hocanın bir teknik direktör takımı kurması. bunu yapabilir mi, hem de en iyi şekilde yapar. ama onyıllarda oluşturduğumuz biz herkesi yeneriz güvenini artık toparlamak gerekiyor bu sonuçlardan daha önemli.
bugün psv ile eşleştiğimizde benim refleksim orada berabere kalırız veya tek farkla yenilir, içerde hallederiz şeklindedir. benim galatasaray’ım bu. ama 20 yaşındaki bir kardeşim artık buna inanmıyor. kırk yılda bir st.johnstone’ a elenebilirsin, ama bir genç maçtan önce bunlar bizi eler diyorsa işte orada büyük bir problem vardır. fatih hoca bunu geri kazandırmakla yükümlüdür, çünkü getirenlerden en önemlisi kendisidir.
