• 1010
    sevgili hocam,

    maçı* izlerken benim de fark ettiğim bir şeyi fark ettin mi bilmiyorum. oyuncuların gözlerinde, beden dilinde biz bu maçı nasıl kazanacağız sorusu vardı. tamamen umutsuz, yenilgiyi sahaya çıkmadan kabullenmiş ve acınası çırpınışlar sergileyen bir takım. üst üste 3 pas yapamayan bir takım. onlara baktığımda seni gördüm hocam. ne yazık ki bahaneler ve nedenlerin artık insanları rahatlatamadığı bir noktada bu takım. galatasaray'da 2 ay geçiren her futbolcu fiziksel olarak nasıl 6 ay geri gidebiliyor hocam? gol kralının yokluğunda dahil hatay'a karşı 1 tane bile pozisyon üretmekten aciz bu takım ne çalışıyor, ne oynuyor hocam? yenilgi değil mesele, şampiyonluğu altın tepside vermemiz de değil. şu dünyadaki bir avuç mutluluğun da tek sebebi olan galatasaray, nasıl bu kadar çaresiz kalabiliyor? hocam sana en çok gitsin dediğim anda dahi inanmak istiyorum. imparator oğlum o, sen ondan vazgeçsen bile o kendinden vazgeçmez bir yolunu bulur tekrar tepeye çıkar diyorum. ama yanılmışım sanki hocam, hani hayallerin hülyaların vardı? bizden önce sen kendinden vazgeçmişsin zaten.
App Store'dan indirin Google Play'den alın