5117
bir türkiye ligi şampiyonluğu için neticesini satacak kıvama gelmiş güruh. oğlum bir numarası yok. valla bak. orta halli bir kupa veriyorlar. irem derici gelip bet sesiyle iki şarkı söylüyor. olaysız dağılıyorsun. bir de şampiyonlar ligi'ne gidiyorsun. ona zaten seni almayacaklar. sen topuna bak. oyununu geliştir. bir bakmışsın son hafta sen lider olmuşsun. alır kupanı gidersin. biz de tebrik ederiz. nasıl? olmaz mı?
olmaz tabi. postmodern bir dünyada yaşıyoruz, kabul. ama sen, fatih terim'in sahip olduğu donanımları taşıyıp taşıyamayacağını analiz etmediğin, her önüne gelen yeni yetmeye "yeni fatih terim" tanımını yapmaya kalkarsan, sonunda böyle kudurursun. çünkü fatih terim'i başarılı kılan öğeleri mehmet ağar'a, fetullah'a indirgemiş durumdasın. "siyasi desteği alırsam ben de yaparım" kafasındasın. uyan ulan artık. uefa kupası, süper kupa, dünya üçüncülüğü, avrupa üçüncülüğü bunlar nasıl geldi? o kadar da postmodern değil dünya. bunlar sistemli hazırlıklarla, zor şartlarda uzun çalışmalarla, çok tekrarla, vazgeçmeden yılmadan mücadele edilerek kazanıldı. antu'daki ergenden üniversitedeki profesöre kadar, "zaten taratora bu başarılar hediye edildi" diyor. iyi al işte. cumhurbaşkanı fenerli, tff başkanından kurullarına kadar silme fenerli. anadolu kulüplerinin başkanları bile fenerli. olmuyor usta işte. başarıyı network getirmiyor. maç, sahada kazanılır. öğrenin artık şunu.
ama yok. dolarize olmuş türk ekonomisi gibi galatasarayize olmuş koca fenerbahçe. cimbomla yatıp cimbomla kalkıyorlar. ilk yarının ortalarında bir anda dolu dizgin puan toplamaya başlayınca bu sünepeleri şimdiden gelecek yılın transferleriyle meşgul eden galatasaray, iyi oynamadığı konya* ve beşiktaş* maçlarını kaybedip tökezleyince ve kendileri de ufaktan bir serinin üstüne irfan can ve mesut gibi transferler yapınca aslında azalmış olan umutları alevlenmiş, iyice gaza gelmişlerdi. şimdi* kendi evlerinde üst üste ikinci yıl da tokadı yiyip, ağızlarının payını alınca sindirim sistemlerinde ciddi bir hasar oluştu. ligin boyu da kısalmaya başladığı, galatasaray'ın ilk yarı çıktığı önemli deplasmanlara (başakşehir, beşiktaş, trabzon gibi) henüz çıkmadıkları için yarışta geçilme ve dolayısıyla şampiyonluk hasretinin 8. yıla uzamasının oldukça muhtemel olduğunu çakozlamış vaziyetteler. cimbom umudu bir veriyor, bir alıyor. verir gibi yapıyor, vermiyor. böyle maraş dondurmacısı gibi. manyak oldu çocuklar, yazık. 20 yaşında tansiyon hastası oldular.
bu internet taraftarı, 12numara.org falan yaş ortalaması 14 olan, höt desen yatağın altına kaçacak bebişlerden oluşuyor. büyünce geçer diyorsun. olgunlukla karşılıyorsun. ama büyümüş haline bakıyorsun ali koç, alper pirşen, gürcan bilgiç, ahmet ercanlar, serdar ali çelikler falan çıkıyor karşına. adam(!)lar göz göre göre körpe çocuklara kötülük, harislik, nefret aşılıyorlar. galatasaray tarafı ise sükunetini ve terbiyesini bozmadan dimdik duruyor. futboluna bakmaya, hatalarını gidermeye çalışıyor. yorumcusu (ılgaz çınar) bile asil. verilmiş sadakamız varmış da cimbomlu olmuşuz.
olmaz tabi. postmodern bir dünyada yaşıyoruz, kabul. ama sen, fatih terim'in sahip olduğu donanımları taşıyıp taşıyamayacağını analiz etmediğin, her önüne gelen yeni yetmeye "yeni fatih terim" tanımını yapmaya kalkarsan, sonunda böyle kudurursun. çünkü fatih terim'i başarılı kılan öğeleri mehmet ağar'a, fetullah'a indirgemiş durumdasın. "siyasi desteği alırsam ben de yaparım" kafasındasın. uyan ulan artık. uefa kupası, süper kupa, dünya üçüncülüğü, avrupa üçüncülüğü bunlar nasıl geldi? o kadar da postmodern değil dünya. bunlar sistemli hazırlıklarla, zor şartlarda uzun çalışmalarla, çok tekrarla, vazgeçmeden yılmadan mücadele edilerek kazanıldı. antu'daki ergenden üniversitedeki profesöre kadar, "zaten taratora bu başarılar hediye edildi" diyor. iyi al işte. cumhurbaşkanı fenerli, tff başkanından kurullarına kadar silme fenerli. anadolu kulüplerinin başkanları bile fenerli. olmuyor usta işte. başarıyı network getirmiyor. maç, sahada kazanılır. öğrenin artık şunu.
ama yok. dolarize olmuş türk ekonomisi gibi galatasarayize olmuş koca fenerbahçe. cimbomla yatıp cimbomla kalkıyorlar. ilk yarının ortalarında bir anda dolu dizgin puan toplamaya başlayınca bu sünepeleri şimdiden gelecek yılın transferleriyle meşgul eden galatasaray, iyi oynamadığı konya* ve beşiktaş* maçlarını kaybedip tökezleyince ve kendileri de ufaktan bir serinin üstüne irfan can ve mesut gibi transferler yapınca aslında azalmış olan umutları alevlenmiş, iyice gaza gelmişlerdi. şimdi* kendi evlerinde üst üste ikinci yıl da tokadı yiyip, ağızlarının payını alınca sindirim sistemlerinde ciddi bir hasar oluştu. ligin boyu da kısalmaya başladığı, galatasaray'ın ilk yarı çıktığı önemli deplasmanlara (başakşehir, beşiktaş, trabzon gibi) henüz çıkmadıkları için yarışta geçilme ve dolayısıyla şampiyonluk hasretinin 8. yıla uzamasının oldukça muhtemel olduğunu çakozlamış vaziyetteler. cimbom umudu bir veriyor, bir alıyor. verir gibi yapıyor, vermiyor. böyle maraş dondurmacısı gibi. manyak oldu çocuklar, yazık. 20 yaşında tansiyon hastası oldular.
bu internet taraftarı, 12numara.org falan yaş ortalaması 14 olan, höt desen yatağın altına kaçacak bebişlerden oluşuyor. büyünce geçer diyorsun. olgunlukla karşılıyorsun. ama büyümüş haline bakıyorsun ali koç, alper pirşen, gürcan bilgiç, ahmet ercanlar, serdar ali çelikler falan çıkıyor karşına. adam(!)lar göz göre göre körpe çocuklara kötülük, harislik, nefret aşılıyorlar. galatasaray tarafı ise sükunetini ve terbiyesini bozmadan dimdik duruyor. futboluna bakmaya, hatalarını gidermeye çalışıyor. yorumcusu (ılgaz çınar) bile asil. verilmiş sadakamız varmış da cimbomlu olmuşuz.
