422
galatasaray’ın kanayan yarasıdır. bu taraftar grubu bundan 25 sene önce var olsaydı uefa kupası falan hayal olurdu. en komik kısmı da bu ekibin kendilerini “eleştirel zihin” olarak görmeleri. hayır, eleştirel zihin falan değil, bugünün türkiye’sinin tipik profilinin karakter özellikleri olan olan sığlık, balık hafızalılık ve bağırarak konuşmanın tipik örneğidirler sadece. 6 ocak 2021’deki konyaspor maçını yakan luyindama’ya “bunu aldıran kim yaaaaa” derken, yarın 15 miyon euro’ya satılsa “bu adama çok az yaaaa” diyecek güruhtur. benzer şekilde kaybedilen konya maçında “kaybedersek gençlerle oymayıp kaybedelim” der ama karagümrük maçının kaybını tek hatalı pasa bağlayıp alt yapıdan gelen ali yavuz kol’u çarmıha gerer. “fatih terim eleştirilemeyecek mi” derler ama hakaret ile eleştiri arasındaki hiç de ince olmayan çizgi umurlarında değildir. esas olan zaten kendilerinin hayatın stresini atacakları, öfkelerini boşaltacakları bir ortam bulmalarıdır, galatasaray burada sadece araçtır.
