1020
nonda'ya da elveda denmesiyle iki sene oncesinin teknik direktorsuz şampiyon takımı kimliğinden iyiden iyiye sıyrılmıştır, son hamlelerle birlikte endüstriyel futbol denen şeyin gereklerine uyma yolunda adım adım ilerlemektedir.
fakat geçen sene de yıldızlar topluluğu dediğimiz, dereyi görmeden paçaları sıvatan takımı düşündükce korkmuyor da değilim.yıllarca uefa kupasıyla zafer sarhoşu olmuş, gelecegi planlamaktan aciz kalmış bir yönetime ve ezeli rakibin kadro kalitesinin çok altında kalmış takımlara alışmış, fakir ama gururlu taraftar psikolojisi olsa gerek bu.yine de o takımın herseye rağmen elde ettigi şampiyonlukların tadı bambaskaydi.evet belki o zamanlar rijkaard yoktu, oturtmaya calistigi bir sistemi de.sahada gördüğümüz tamamen günü kurtarma amaçlı bir kaos futboluydu; ama hissettiğimiz bir galatasaray ruhu vardı.takım olma olgusuydu sezon boyu yapılan haksızlıklara edilen isyanın meyvelerini toplatan; 16 dakikanın sonunda monragon'a, hasan sas'a gözyaşları dokturen.bu yüzden los galacticos'u kurmakla isin biteceğini sanan real madrid değil, takım olabilmeyi başaran yıldızları barındıran barcelona'dir tarihe geçecek olan.hatta takım ruhunu kaybetme korkusudur bizlere kewell'i bu denli sevdiren.
umarım devre arası oynanan bu tehlikeli kumarla takımda değişen isimler o ruha engel olmaz ve kazanan galatasaray olur.
fakat geçen sene de yıldızlar topluluğu dediğimiz, dereyi görmeden paçaları sıvatan takımı düşündükce korkmuyor da değilim.yıllarca uefa kupasıyla zafer sarhoşu olmuş, gelecegi planlamaktan aciz kalmış bir yönetime ve ezeli rakibin kadro kalitesinin çok altında kalmış takımlara alışmış, fakir ama gururlu taraftar psikolojisi olsa gerek bu.yine de o takımın herseye rağmen elde ettigi şampiyonlukların tadı bambaskaydi.evet belki o zamanlar rijkaard yoktu, oturtmaya calistigi bir sistemi de.sahada gördüğümüz tamamen günü kurtarma amaçlı bir kaos futboluydu; ama hissettiğimiz bir galatasaray ruhu vardı.takım olma olgusuydu sezon boyu yapılan haksızlıklara edilen isyanın meyvelerini toplatan; 16 dakikanın sonunda monragon'a, hasan sas'a gözyaşları dokturen.bu yüzden los galacticos'u kurmakla isin biteceğini sanan real madrid değil, takım olabilmeyi başaran yıldızları barındıran barcelona'dir tarihe geçecek olan.hatta takım ruhunu kaybetme korkusudur bizlere kewell'i bu denli sevdiren.
umarım devre arası oynanan bu tehlikeli kumarla takımda değişen isimler o ruha engel olmaz ve kazanan galatasaray olur.
