3732
10 seferin 9'unda kendine 1'inde de kulübe fayda getiren bağlantıları/yakınlıkları haricinde safi zarar olan abimiz.
20 sene önce heyecanlı biri şeref tribününde kadroya giremeyen futbolcularla gol sevinci yaşayınca, ecel terleri döktüğümüz bir deplasmanda taraftarın arasına inip tezahürat yapınca, yok pahasına avrupa'ya giden stoperin arkasından muhabirlere "çok sevdiğumuz bir arçadaşimuzdu" dediğinde sempatik oluyordu evet...
şimdiyse makara konusu bile olamıyor...
korkusuz korkak filminde enfes bir replik vardır; "bu kadar konuşursan ağzına da sıçarlar" diye... bu abimizin durumu da artık bu noktaya doğru gidiyor gibi. hatta belki de gitti ama, galatasaray yöneticisi olduğu için makamına hürmeten gidiyor diyoruz...
https://youtu.be/q-egOTNI4lk?t=130
ya icraat yaptığı kadar konuşması, ya da konuştuğu kadar icraat yapması gerektiğini artık öğrenmesi gerekiyor. sırf konuşmak için verdiği her demeç, sırf birilerine şirinlik olsun diye yaptığı her boş iltifat/kibarlık birilerinin eline koz olarak dönüyor. hiçbir şey olmuyorsa bile camiada kaosa yol açıyor. ya da camiayı kaosa sürükleyecek birilerine asist oluyor.
ayrıca o güzelim filmin üzerinden yıllar geçti.
o sevdiğimiz ve tanıdığımızı sandığımız heyecanlı, naif, galatasaray uğruna cebinden veren adam olmadığını öğrendik...
üç kuruşluk beş kuruşluk menfaatlerin uğruna çıkıp her mikrofona konuşan bir adam kendisi.
galatasaray'ın hakkını gasp mı etmişler, etmeye mi yeltenmişler, etmeye mi hazırlanıyorlar; umurunda değil.
galatasaray'a galiz küfretmek dışında her şeyi yapan bir adama plaket takdim eden bir zat.
"konuş abdürrahim abi de iki manşet çıkalım" gazına gelip galatasaray'ı her seferinde daha büyük kaoslara attıran bir kişi...
kim bilir başka ne ricalar geldiğinde çıkıp galatasaray'ı ne kaoslara sürüklüyordur da biz taraftar refleksiyle sahip çıkıyoruzdur...
n'olur otogarına geri dön artık...
20 sene önce heyecanlı biri şeref tribününde kadroya giremeyen futbolcularla gol sevinci yaşayınca, ecel terleri döktüğümüz bir deplasmanda taraftarın arasına inip tezahürat yapınca, yok pahasına avrupa'ya giden stoperin arkasından muhabirlere "çok sevdiğumuz bir arçadaşimuzdu" dediğinde sempatik oluyordu evet...
şimdiyse makara konusu bile olamıyor...
korkusuz korkak filminde enfes bir replik vardır; "bu kadar konuşursan ağzına da sıçarlar" diye... bu abimizin durumu da artık bu noktaya doğru gidiyor gibi. hatta belki de gitti ama, galatasaray yöneticisi olduğu için makamına hürmeten gidiyor diyoruz...
https://youtu.be/q-egOTNI4lk?t=130
ya icraat yaptığı kadar konuşması, ya da konuştuğu kadar icraat yapması gerektiğini artık öğrenmesi gerekiyor. sırf konuşmak için verdiği her demeç, sırf birilerine şirinlik olsun diye yaptığı her boş iltifat/kibarlık birilerinin eline koz olarak dönüyor. hiçbir şey olmuyorsa bile camiada kaosa yol açıyor. ya da camiayı kaosa sürükleyecek birilerine asist oluyor.
ayrıca o güzelim filmin üzerinden yıllar geçti.
o sevdiğimiz ve tanıdığımızı sandığımız heyecanlı, naif, galatasaray uğruna cebinden veren adam olmadığını öğrendik...
üç kuruşluk beş kuruşluk menfaatlerin uğruna çıkıp her mikrofona konuşan bir adam kendisi.
galatasaray'ın hakkını gasp mı etmişler, etmeye mi yeltenmişler, etmeye mi hazırlanıyorlar; umurunda değil.
galatasaray'a galiz küfretmek dışında her şeyi yapan bir adama plaket takdim eden bir zat.
"konuş abdürrahim abi de iki manşet çıkalım" gazına gelip galatasaray'ı her seferinde daha büyük kaoslara attıran bir kişi...
kim bilir başka ne ricalar geldiğinde çıkıp galatasaray'ı ne kaoslara sürüklüyordur da biz taraftar refleksiyle sahip çıkıyoruzdur...
n'olur otogarına geri dön artık...
