25586
izlediğin bir dizide, baş karakter bir kovalamaca esnasında sendeler. bir pencereden aşağı doğru sarkmaya başlar. tutunduğu tek eli de yaralıdır.
senaristler senin o adam için endişelenmeni ister. sen de biraz gerilirsin. ama sonuçta tecrübeli bir izleyicisin. bu filmi daha önce çok gördün. adam başrol. daha sezonun ortası. adamın bir şekilde oradan kurtulacağını ve bölümün mutlu sonla biteceğini bilirsin. aksi çok büyük sürpriz olur sana, çünkü böyle alışmışsındır.
hoca 1996'da gelip ilk haftalarda içeride fener'den 4 tane yiyince, bu işin sonu ne olur hiç bilmiyorduk. o sezon mutlu sonla bitti. sonra bir sezon daha. sonra hop bir tane daha. chelsea'den evimizde 5 tane yiyince de avrupa maceramız için aynı şeyi düşünmüştük. ama altıncı his'ten bile daha sürprizli bir finalle uefa kupasını evimize götürdük.
2000'lerin başında geldiği ikinci dönemde o kadar kötü şeyler yaşadık ki, tamam dedik bu hikaye buraya kadarmış. 4 yıllık efsane dönemden sonra bu hikaye burada bitermiş. ama 2011'de gördük ki bitmemiş. farklı oyuncularla farklı bir hikaye, ama aynı mutlu son.
ve bu bizde alışkanlık yaptı. içeride rakiple olan süper final maçını kaybedip umutsuzluğa kapıldığımızda, şampiyonluğun kritik maçlarında geriye düşüp, eksik kalıp, tüm hocalar tribüne gönderildiğinde, şampiyonlar ligi'nde 3 maç sonunda 1 puanla dibe demir attığımızda, ligin ilk yarısı çok kötü bir performans gösterip geriye düştüğümüzde, bitime 10 hafta kala 8 puan altta kaldığımızda... bu hikayenin bir şekilde mutlu sonla biteceğini biliyor gibiydik. hoca bizi kendisinin tecrübeli bir izleyicisi yapmıştı ve en sıkıştığımız anda bile bir an olacak, bir dönüm yaşanacak, tüm bu gidişat tersine dönecek ve biz bir şekilde mutlu sonu göreceğiz diyorduk. ve görüyorduk.
2019-2020 sezonu da benzer başladı aslında. ilk yarı sonrası ümitsizlik, derken tersine dönen kader. art arda kazanılan maçlar. bizlerde yeni bir mutlu son heyecanıyla beliren umut, bunları daha önce izlemiş rakiplerde de panik başlamıştı. ama yaşanacak bir twist daha varmış. araya pandemi girdi ve sonrasında sendeledik. art arda kötü sonuçlar aldık. pencereden aşağı sarktık, şimdi tutunduğumuz tek elimiz de yaralı.
şimdi bu dizinin sonu geldi mi? yoksa daha büyük bir twist için hazırlık aşamasında mıyız? bazı insanlar sıkıldı, başka şeyler izlemek istiyor artık. bazıları ilk sezonlarını yaşayan başka dizileri öneriyor. ama tecrübeli bir izleyici olarak, ben bu dizinin henüz bitmediğini ve daha nice mutlu sonlar göreceğimizi düşünüyorum. aksi çok büyük sürpriz olur bana. çünkü böyle alıştık.
senaristler senin o adam için endişelenmeni ister. sen de biraz gerilirsin. ama sonuçta tecrübeli bir izleyicisin. bu filmi daha önce çok gördün. adam başrol. daha sezonun ortası. adamın bir şekilde oradan kurtulacağını ve bölümün mutlu sonla biteceğini bilirsin. aksi çok büyük sürpriz olur sana, çünkü böyle alışmışsındır.
hoca 1996'da gelip ilk haftalarda içeride fener'den 4 tane yiyince, bu işin sonu ne olur hiç bilmiyorduk. o sezon mutlu sonla bitti. sonra bir sezon daha. sonra hop bir tane daha. chelsea'den evimizde 5 tane yiyince de avrupa maceramız için aynı şeyi düşünmüştük. ama altıncı his'ten bile daha sürprizli bir finalle uefa kupasını evimize götürdük.
2000'lerin başında geldiği ikinci dönemde o kadar kötü şeyler yaşadık ki, tamam dedik bu hikaye buraya kadarmış. 4 yıllık efsane dönemden sonra bu hikaye burada bitermiş. ama 2011'de gördük ki bitmemiş. farklı oyuncularla farklı bir hikaye, ama aynı mutlu son.
ve bu bizde alışkanlık yaptı. içeride rakiple olan süper final maçını kaybedip umutsuzluğa kapıldığımızda, şampiyonluğun kritik maçlarında geriye düşüp, eksik kalıp, tüm hocalar tribüne gönderildiğinde, şampiyonlar ligi'nde 3 maç sonunda 1 puanla dibe demir attığımızda, ligin ilk yarısı çok kötü bir performans gösterip geriye düştüğümüzde, bitime 10 hafta kala 8 puan altta kaldığımızda... bu hikayenin bir şekilde mutlu sonla biteceğini biliyor gibiydik. hoca bizi kendisinin tecrübeli bir izleyicisi yapmıştı ve en sıkıştığımız anda bile bir an olacak, bir dönüm yaşanacak, tüm bu gidişat tersine dönecek ve biz bir şekilde mutlu sonu göreceğiz diyorduk. ve görüyorduk.
2019-2020 sezonu da benzer başladı aslında. ilk yarı sonrası ümitsizlik, derken tersine dönen kader. art arda kazanılan maçlar. bizlerde yeni bir mutlu son heyecanıyla beliren umut, bunları daha önce izlemiş rakiplerde de panik başlamıştı. ama yaşanacak bir twist daha varmış. araya pandemi girdi ve sonrasında sendeledik. art arda kötü sonuçlar aldık. pencereden aşağı sarktık, şimdi tutunduğumuz tek elimiz de yaralı.
şimdi bu dizinin sonu geldi mi? yoksa daha büyük bir twist için hazırlık aşamasında mıyız? bazı insanlar sıkıldı, başka şeyler izlemek istiyor artık. bazıları ilk sezonlarını yaşayan başka dizileri öneriyor. ama tecrübeli bir izleyici olarak, ben bu dizinin henüz bitmediğini ve daha nice mutlu sonlar göreceğimizi düşünüyorum. aksi çok büyük sürpriz olur bana. çünkü böyle alıştık.
