162
ilkokul arkadaşım arif.
adını bizim arif erdem'den mi aldı bilmiyorum ama beni galatasaraylı yapan kendisidir. ailece galatasaraylıyız ama çocukluk tabi parayla takım değiştirmeye çalışan akrabalar ve babamın hayat kavgasından galatasaray öyle bir takım yani. tutmuş veya tutmamış fark etmiyor.
ilkokuldayız. üçüncü sınıftayız.* öğretmenimiz; "kim hangi takımlıysa söylesin ve sene sonu şampiyon olan takımı tutanlar sınıfa baklava alsın." dedi. o zamanlar çalışkan çocuğuz ama abi ve abla üniversite okuduğu için imkanlar belli. sınıfta kalburüstü bir arkadaş var ve sarışın. biraz da ona imrenmek mi diyeyim hayranlık mı diyeyim popüler yani. öğretmen "galatasaraylılar ayağa kalksın." deyince arif ok gibi fırladı ayağa. tabi daha önceden biliyor kim hangi takımı tutuyor falan. aramızda galatasaraylı olup da baklava parasına katkı veremem diye sesini çıkarmayan da vardır diye düşünüyorum. arif sınıfa bakıp kimin hangi takımlı olduğunu hatırlıyor ve kalkmayanları kaldırmaya çalışıyor. beni gördü ve "a. sen galatasaraylı değil misin oğlum? kalksana ayağa." dedi. sınıfın popüler sarışını fenerbahçeliydi ve ben o aralar fenerbahçeye meylediyordum. arif'in biraz da zorlamasıyla ayağa kalktım. sene sonu da şampiyon olarak o baklavayı yedik.
o gün arif sayesinde galatasaraylılığım kesinleşti ve bir daha hiçbir yerde ikilemeden galatasaraylıyım dedim. iyi ki arif o gün beni ayağa kaldırmış ve iyi ki galatasaraylı olmuşum.
var olsun galatasaray !
adını bizim arif erdem'den mi aldı bilmiyorum ama beni galatasaraylı yapan kendisidir. ailece galatasaraylıyız ama çocukluk tabi parayla takım değiştirmeye çalışan akrabalar ve babamın hayat kavgasından galatasaray öyle bir takım yani. tutmuş veya tutmamış fark etmiyor.
ilkokuldayız. üçüncü sınıftayız.* öğretmenimiz; "kim hangi takımlıysa söylesin ve sene sonu şampiyon olan takımı tutanlar sınıfa baklava alsın." dedi. o zamanlar çalışkan çocuğuz ama abi ve abla üniversite okuduğu için imkanlar belli. sınıfta kalburüstü bir arkadaş var ve sarışın. biraz da ona imrenmek mi diyeyim hayranlık mı diyeyim popüler yani. öğretmen "galatasaraylılar ayağa kalksın." deyince arif ok gibi fırladı ayağa. tabi daha önceden biliyor kim hangi takımı tutuyor falan. aramızda galatasaraylı olup da baklava parasına katkı veremem diye sesini çıkarmayan da vardır diye düşünüyorum. arif sınıfa bakıp kimin hangi takımlı olduğunu hatırlıyor ve kalkmayanları kaldırmaya çalışıyor. beni gördü ve "a. sen galatasaraylı değil misin oğlum? kalksana ayağa." dedi. sınıfın popüler sarışını fenerbahçeliydi ve ben o aralar fenerbahçeye meylediyordum. arif'in biraz da zorlamasıyla ayağa kalktım. sene sonu da şampiyon olarak o baklavayı yedik.
o gün arif sayesinde galatasaraylılığım kesinleşti ve bir daha hiçbir yerde ikilemeden galatasaraylıyım dedim. iyi ki arif o gün beni ayağa kaldırmış ve iyi ki galatasaraylı olmuşum.
var olsun galatasaray !
