36
tribün gözü ile bakıldığında akıllarda kalan bazı detayları paylaşayım,
-kaç otobüs bilmiyorum ama izmit girişinde en arkadan çekilen bir fotoda resmen 2 tane s harfi oluşturmuştu konvoy.işgal kuvvetleri gibiydik, gerçi o sezon ki deplasman karnemizden ötürü "er ryan ı kurtarmak" filmindeki ilk çıkarma sahnesinde, askerlerin henüz tekneden inmeden evvel ki ruh halini de taşımıyor değildik.
-kocaelispor da iki hafta önce türkiye kupasını aldığı için, maçtan önce ve sonra onlarda şampiyonluk turu attı. yani öyle bir ortam vardı ki her iki takım da tribünde şampiyonluk kutladı :)
- maç öncesi kocaeli tribünü(hodri meydan) maratonun ortasında polisle dakikalarca kapıştı. biber gazı henüz envantere yeni girmişti ama orada kullanılmadı(envantere girdiğini nerden biliyorsun derseniz, olaylı meşhur göztepe deplasmanında mevzular esnasında tatmıştık ilk defa:) koltuklar, davullar, kalkanlar havada uçuşmuştu.
-herhalde bir orduya yetecek kadar meşale, torpil ve 80-90 lardaki şampiyonluk maçlarının olmazsa olmazı sis bombası vardı stoklarda. bunların yakılması için ise "korkma ölmez sendeki bu taraftarlar" bestesi 2.yarının başı ile söylenmye başlanmış, her mısra sonunda 65 diye bağırılarak, bunların yakılacağı dakikanın 65.dk olduğu bir bakıma anons edilmiştir.
- 65 te ortalık iyice şenlenmiştir
-maç sonu, şampiyonluk, üç yıldız vb derken tribünden bir anda başlayan" reis yol ver otobüsler caddeye" bestesi çığ gibi büyümüş, ciddi ciddi konuşulur hale gelmişti. karar doğru veya yanlış onu burada tartışmam ama caddeye gidilmemiştir istanbul dönüşü. o kadar otobüs caddeye inse zaten başından sonuna kapanırdı ve kimsede uzun yıllar cadde bizim diye yalandan maç günü dahi olsa konuşamazdı.
-kaç otobüs bilmiyorum ama izmit girişinde en arkadan çekilen bir fotoda resmen 2 tane s harfi oluşturmuştu konvoy.işgal kuvvetleri gibiydik, gerçi o sezon ki deplasman karnemizden ötürü "er ryan ı kurtarmak" filmindeki ilk çıkarma sahnesinde, askerlerin henüz tekneden inmeden evvel ki ruh halini de taşımıyor değildik.
-kocaelispor da iki hafta önce türkiye kupasını aldığı için, maçtan önce ve sonra onlarda şampiyonluk turu attı. yani öyle bir ortam vardı ki her iki takım da tribünde şampiyonluk kutladı :)
- maç öncesi kocaeli tribünü(hodri meydan) maratonun ortasında polisle dakikalarca kapıştı. biber gazı henüz envantere yeni girmişti ama orada kullanılmadı(envantere girdiğini nerden biliyorsun derseniz, olaylı meşhur göztepe deplasmanında mevzular esnasında tatmıştık ilk defa:) koltuklar, davullar, kalkanlar havada uçuşmuştu.
-herhalde bir orduya yetecek kadar meşale, torpil ve 80-90 lardaki şampiyonluk maçlarının olmazsa olmazı sis bombası vardı stoklarda. bunların yakılması için ise "korkma ölmez sendeki bu taraftarlar" bestesi 2.yarının başı ile söylenmye başlanmış, her mısra sonunda 65 diye bağırılarak, bunların yakılacağı dakikanın 65.dk olduğu bir bakıma anons edilmiştir.
- 65 te ortalık iyice şenlenmiştir
-maç sonu, şampiyonluk, üç yıldız vb derken tribünden bir anda başlayan" reis yol ver otobüsler caddeye" bestesi çığ gibi büyümüş, ciddi ciddi konuşulur hale gelmişti. karar doğru veya yanlış onu burada tartışmam ama caddeye gidilmemiştir istanbul dönüşü. o kadar otobüs caddeye inse zaten başından sonuna kapanırdı ve kimsede uzun yıllar cadde bizim diye yalandan maç günü dahi olsa konuşamazdı.
