523
türk futbol tarihinin kulüpler bazındaki en büyük başarısı.şu ana kadarki en büyük gurur vesilemiz her insanda ilgi uyandıran bir takım olduğumuzu o güne kadar herkese göstermiştik.ülkede futbola ilgisi olmayan kim varsa sanıyorum ki o tarihten sonra daha farklı bir bakış açısına sahip olmuşlardır.o gün tam nasıl oldu bilmiyorum tüm aile bir sekilde dedemlerde buluştuk.belki maç için belki de başka sebeplerden ötürü ama hep beraberdik.daha 9 yaşında olmama rağmen babamın bana aşıladığı galatasaray sevgisinin dışa vurumunun her an her saniye gözle görülür bir sekilde ortaya çıktığı ilk maç belkide.özellikle hakan şükür'ün direkten dönen topu, arif'in kaçırdığı karşı karşıya pozisyon hala gözümün önünden gitmiyor. hagi'ye gösterilen kırmızı kartın ardından maçı kesin kaybettik diye düşünerek aglamamı saymıyorum bile.penaltıları gözümü kapatarak izleyip haydi popescu sesiyle gözümü açtığım ve kendimi babamın omuzlarında bulduğum duyguların en yoğunu en ötesi.iyi ki varsın 17 mayis 2000 iyi ki varsın galatasaray.