2421
biraz uzun bir entry bu ve muzik sektorundeki benzerleriyle ilgili olacak bastan belirtmek isterim.
kendisinde bulunan sorun, ilginç şekilde bir cok gitaristte de ayni sekilde gözlemlenebiliyor: tek başınayken üstün yetenek, bir gruba ait olmaya çalıştığındaysa başlangıç seviyesinin bile altinda. bana şöyle bir anımı hatirlatiyor:
15 yıl önce bir orkestra kurmam ve yeni çıkacak olan genc bir kadın sanatcinin konser aranjelerini yapmam istenmisti. orkestrada benle beraber iki gitar, bas, davul ve klavye olacakti solistin arkasinda calacak. her enstrüman calani bulup akor ve trafikleri yazip kendilerine gönderdim. en son da o aralar istanbul'da gitar piyasasinda konusulan, adı "üstün yetenek" olarak anılan bir gitarciya ulastim. kendisiyle buluşup beraber gitar çalma şansi da buldym. hakikaten emre mor'un gitarci versiyonuydu eleman. resmen uçuyordu tek basina calarken.
4 gün sonra ilk prova... 5 parça calinacak. davulcu, basci, klavyeci ve bu gitarci, solistten evvel studyoya girmisiz ilk defa beraber calip isinacagiz. ama o da ne? bu gitarist sesini sonuna kadar acti. kimseyi dinlemeden, biz ne caliyoruz ilgilenmeden kafaya göre caliyor. "hop aman biraz sakin, ses kisalim" vs derken dogru durust calamadan solist studyoya geldi. ilk şarkiya başlandi. ama yine ayni şey. gitar sesi sonda, soliste kafa tutmalar, anlamsiz hareketler, yersiz calimlar... bu şekilde iki şarji çaldik. solist ara verelim istedi. arada "lütfen diger gitarciya tesekkur edip gönderelim, dayanamiyorum artik" dedi. profesyonel dünyada son defa o veda aninda gördüm kendisini. tek basina hala cambazliklar yapnaya devam ediyormus duydugum kadariyla.
emre mor da aynı... sahada rakipler kim? ben nerede durayım? hangi takim arkadasima destek olmaliyim? yetenegim ve güçsüz noktalarim nedir? bu sahaya nasil yansir? yok. ben topu bir yerde alayim da hizla dripling yapayim. ya tutarsa... tutmaz. bunu artik anlamiyorsa hata kendisinde kusura bakmasin.
kendisinde bulunan sorun, ilginç şekilde bir cok gitaristte de ayni sekilde gözlemlenebiliyor: tek başınayken üstün yetenek, bir gruba ait olmaya çalıştığındaysa başlangıç seviyesinin bile altinda. bana şöyle bir anımı hatirlatiyor:
15 yıl önce bir orkestra kurmam ve yeni çıkacak olan genc bir kadın sanatcinin konser aranjelerini yapmam istenmisti. orkestrada benle beraber iki gitar, bas, davul ve klavye olacakti solistin arkasinda calacak. her enstrüman calani bulup akor ve trafikleri yazip kendilerine gönderdim. en son da o aralar istanbul'da gitar piyasasinda konusulan, adı "üstün yetenek" olarak anılan bir gitarciya ulastim. kendisiyle buluşup beraber gitar çalma şansi da buldym. hakikaten emre mor'un gitarci versiyonuydu eleman. resmen uçuyordu tek basina calarken.
4 gün sonra ilk prova... 5 parça calinacak. davulcu, basci, klavyeci ve bu gitarci, solistten evvel studyoya girmisiz ilk defa beraber calip isinacagiz. ama o da ne? bu gitarist sesini sonuna kadar acti. kimseyi dinlemeden, biz ne caliyoruz ilgilenmeden kafaya göre caliyor. "hop aman biraz sakin, ses kisalim" vs derken dogru durust calamadan solist studyoya geldi. ilk şarkiya başlandi. ama yine ayni şey. gitar sesi sonda, soliste kafa tutmalar, anlamsiz hareketler, yersiz calimlar... bu şekilde iki şarji çaldik. solist ara verelim istedi. arada "lütfen diger gitarciya tesekkur edip gönderelim, dayanamiyorum artik" dedi. profesyonel dünyada son defa o veda aninda gördüm kendisini. tek basina hala cambazliklar yapnaya devam ediyormus duydugum kadariyla.
emre mor da aynı... sahada rakipler kim? ben nerede durayım? hangi takim arkadasima destek olmaliyim? yetenegim ve güçsüz noktalarim nedir? bu sahaya nasil yansir? yok. ben topu bir yerde alayim da hizla dripling yapayim. ya tutarsa... tutmaz. bunu artik anlamiyorsa hata kendisinde kusura bakmasin.
