512
kıraathanede mallorca maçını izliyoruz. efsane 1-4 biten maç. esnaf bir abimiz var hasta fenerli. kıraathanenin kapısından ayaküstü hem maça bakıyor hem dükkanını kolluyor. ayaküstü iki golümüzü izliyor ve oynadığımız futbolu da görüp asık bir surat ifadesiyle bunlar bu kupayı alır diyerek dükkanına geri dönüyor. işte yenilgisiz o serilerin finali de hadi oğlum popescu'yla başlayıp, kupa bizim, kupa bizim nidalarıyla sonuca ulaştığımız ve kupayı kaldırdığımız bu maç oluyor. bu gurur bizim.
