223
80lerde doğmuş biri olarak yarim yamalak italya 90 dünya kupası ve esas isveç 92 avrupa sampiyonasi ilk hatirladigim turnuvalar. benim favorim turuncu formalarına ve gullit'in saçlarına tav oldugum icin hollanda'ydi. öyle boyle degil ama büyük bir tutkuyla takip ederdim hollanda'yi. kalede van brukalen, defansta sert şutlarıyla da nam salmis koeman, ortasahada rijkaard, witschge, aron winter, forvette efsane golcu marco van basten ve tabi ki futboluna şahsi hayranligimin hala devam ettigi overall'da üstüne adam tanimadigim ruud gullit!
hollanda'nin en büyük belalısı da o donem yine almanya'ydi. öyle ki hollanda galatasaraysa almanya da fenerbahce'ydi benim icin. bir turlu kabullenmek istemiyordum almanya'nin gucunu. oysa ki almanya kadrosuna bakınca her bir futbolcu efsaneydi. kalede kopke ya da ilgner. defansta lothar matthäus gibi almanya'nin o donem ikinci franz beckenbauer'i. ortasahada effenberg, hassler, moller gibi top tekniği ve futbol zekası inanılmaz futbolcular. forvette de klinsman gibi bir gol makinesi, voller ve riedle gibi yine harika diger golcüler. şimdiki almanya bu bahsettigim adamların almanyasinin yanında nostalji romantikligine girmeden söylüyorum ancak yedek takim falan olur. daha da ileri gidebilirdim ama makul davranmak adine bu kadar diyeyim :)
simdi bakıyorum da hollanda da turnuvayı bizim gibi evden izler hale gelmiş ve gelecek adina pek ümit veren bir hali yok. koskoca italya, ki onlar da 90larda zenga, maldini, baresi, albertini, dino baggio,schillaci, roberto baggio, vialli gibi müthiş yildizlariyla cok güçlüydü. onlar da 2018 dunya kupasi'ni evinden izliyor.
her ülkeyi tek tek saymak mumkun degil ama birileri cikiyor birileri iniyor, arasira favori takımların hepsi şampiyonluk falan yaşıyor ancak almanya hep orada duruyor. bu durum beni de sinir ediyor ama gercek bu. turnuvalara aksatmadan katılıyor ve her katildigi turnuvanın favorisi onlar oluyor. maclar kaybediyor tabi ki ama baska kim gidip brezilya'da brezilya'ya bir dunya kupası maçında 7 gol atabilir ki? almanya hep favori. bazen final yapamaz ama elenmesi hep sürpriz olur. disiplinlerini ve yaptıkları ise duydukları saygıyi takdir etmemek mumkun degil. ilk macını kaybettikleri 2018 dunya kupasi'nda da geriye cok guclu doneceklerine şüphem yok diyebilirim.
hollanda'nin en büyük belalısı da o donem yine almanya'ydi. öyle ki hollanda galatasaraysa almanya da fenerbahce'ydi benim icin. bir turlu kabullenmek istemiyordum almanya'nin gucunu. oysa ki almanya kadrosuna bakınca her bir futbolcu efsaneydi. kalede kopke ya da ilgner. defansta lothar matthäus gibi almanya'nin o donem ikinci franz beckenbauer'i. ortasahada effenberg, hassler, moller gibi top tekniği ve futbol zekası inanılmaz futbolcular. forvette de klinsman gibi bir gol makinesi, voller ve riedle gibi yine harika diger golcüler. şimdiki almanya bu bahsettigim adamların almanyasinin yanında nostalji romantikligine girmeden söylüyorum ancak yedek takim falan olur. daha da ileri gidebilirdim ama makul davranmak adine bu kadar diyeyim :)
simdi bakıyorum da hollanda da turnuvayı bizim gibi evden izler hale gelmiş ve gelecek adina pek ümit veren bir hali yok. koskoca italya, ki onlar da 90larda zenga, maldini, baresi, albertini, dino baggio,schillaci, roberto baggio, vialli gibi müthiş yildizlariyla cok güçlüydü. onlar da 2018 dunya kupasi'ni evinden izliyor.
her ülkeyi tek tek saymak mumkun degil ama birileri cikiyor birileri iniyor, arasira favori takımların hepsi şampiyonluk falan yaşıyor ancak almanya hep orada duruyor. bu durum beni de sinir ediyor ama gercek bu. turnuvalara aksatmadan katılıyor ve her katildigi turnuvanın favorisi onlar oluyor. maclar kaybediyor tabi ki ama baska kim gidip brezilya'da brezilya'ya bir dunya kupası maçında 7 gol atabilir ki? almanya hep favori. bazen final yapamaz ama elenmesi hep sürpriz olur. disiplinlerini ve yaptıkları ise duydukları saygıyi takdir etmemek mumkun degil. ilk macını kaybettikleri 2018 dunya kupasi'nda da geriye cok guclu doneceklerine şüphem yok diyebilirim.
