83
1996'da fatih terimin gelmesi ile içime bir his doğmuştu. (benim hisler çıkar çoğu zaman) bologno maçı sonrası artık o kadar emindim ki kupayı alacağımızdan. geri kalan maçlar benim için çok da heyecanlı geçmemişti. evde ailecek maçı izlerken çok rahattım çünkü emindim kupayı alacağımızdan. arif golu kaçırınca ulan atsan ne güzel uzatmalara gitmeden alacaktık kupayı dedim içimden. henryin kafasını tafferel kurtarırken hiç heyecanlı değildim. ama evdekiler. arada sırada maç izleyen babam uzatma dakikalarını ayakta izlemiş, yüzü kıpkırmızı geçmişti, hagi atılınca maç sonuna kadar hagiye sövmüş,korkmuştum birşey olacak diye. ben rahattım çünkü bologno maçından beri bir his vardı içimde işin garibi aynı his rijkaardın gelmesi ile de oluştu.
