17 mayıs 2000 galatasaray arsenal maçı

• 76

  azerice maçın önemli anları;
  
  --- alinti ---
  maçın ilk yarısı :
  -hollandalı overmars'ın zerbesini(şutunu) kapıcı (kaleci) taffarel son anda defedebildi.
  -4 degge (dakika) sonra overmars'ın kapuya (kaleye) vurduğu zerbe, kapunun yanından geçer.
  -arif kapıcıyla (kaleciyle) karşı karşıya kalır ; kapuya vurduğu zerve, kapunun yanından geçer.
  -ilk yari golsüz sona eriy.
  
  maçın
  ikinci yarısı :
  -cim-bom 2'inci sehire (yarıya) de hücümlarla başliyir. hakan şükür kapu direğine vurur, kapu direği arsenal'i golden klas eder.
  (kurtarır)
  -50'nci deggede andre, sol cinahtan ilerlir, zerbesi kapunun üstünden geçer.
  -70'nci
  
  degge... brezilyalı caponi'nin zerbesini sieman dergeder (kurtarır).
  -81'inci degge... okan'ın zerbesi mudafiyatçılar (defans oyuncuları) tarafından uzaklaştırılır.
  
  uzatma dakikaları :
  -oyunun esas vaktinde hesap açılmadı. hakim, galibi muayyen etmek için 30 degge teyinedir. kızıl top (altın gol) prensibi kulveda olur.
  -karpak maradonası ruminyalı hagi ile arsenal kapitani adams arasında mukayese başverir.
  -henri'nin zerbesi... ve taffarel galatasaray' yüz faizlik (yüzde yüzlük) golden klas eder.
  
  penaltılar :
  
  -son noktayı rumenyali popescu vurur ve galatasaray, 4-1 hesabıyla 11 metrelik zerbelerle arsenal'i uefa kubokunun (kupası) finalinde mağlubite uğratır.
  -galatasaray hem türkiye kubokunu kazandı, hem türkiye campiyonu oldu.
  -tebrisler galatasaray...
  --- alinti ---
• 77

  taffarel penaltı atışları için kaleye doğru yürürken ''haydi aslanım bu saatten sonra herşey senin elinde allah utandırmasın.'' dediğim ve utandırmadığı maçtır.
• 78

  dünyanın en heyecanlı maçıdır bence.*. arsenal'i yenip şampiyonlar ligi şampiyonunu yenme şerefine erişmemize vesile olmuştur ayrıca. ee ne de olsa mayıslar bizim.
• 79

  tum galatasaray'lilarin 2. dogum gunudur.
  
  (bkz: unutulmaz)
• 80

  kutsal bir gün gibidir. galatasaray ve türk futbolu için mihenk taşıdır.
• 81

  popescu son penaltıyı gole çevirdiği an da ikinci katta ki evimin balkonundan tutulmasam atlayacağım maç olmuştur. sadece bir maç kazanmadık, sadece bir kupada kazanmadık, bir milletin ciddi anlamda makus tarihini yendik. hayatımın en mutlu, en coşkulu, en en lerini yaşadığım günü olmuştur.
• 82

  o gün babamla izledim maçı. babam izler, takip eder ama ne bir golde ayağa kalkmışlığı vardır ne de bir gool diye haykırmışlığı. o derece fanatizmden uzak* hani böyle takım kötü gitse beyaz mendil sallıyacak falan sanırsınız o derece bir taraftar da değil tam bir futbol izleyicisi. ama o gün popescu o penaltıyı attı ya ben kendimden geçip balkona koştuğum sırada bir de ne görim babam haykırıyor goooool diye. bir an napacağımı bilemedim çünkü hali hazırda delirmenin eşiğindeki ben babamdan beni tutmasını bekliyorum ki balkondan falan düşmiyeyim diye bir de baktım ki o da benle beraber coşmuş. gülemedim onun o haline sadece aklımdan vay be babam bile bağırdı lan cümlesi geçti onu izlerken. ha bir de ertesi gün okulda sıraya girdik toplanma alanında okulun en katı hocalarından biri çıktı kürsüye, bizim coşkumuz dizginlenemezken üçlü çekmek için, sarııııı kırmızııııı diye haykırmayı beklerken iki bina arasında nerden çıktı lan bu mırıldanmaları eşliğinde. o katı heriften sıkıcı sabah nutku beklerken adamın ağzından "biliyorsunuz dün gece galatasaray..." * sözcüklerini duyar duymaz atkılar formalar çıkıverdi çantalardan inanılmaz bir görüntüydü sanki sami yendeydik. bir babamın bağırması bir de o despot hocadan bu kelimeleri duymak beni acayip gururlandırmıştı ve işte o anlarda iyice idrak etmiştim ne kadar büyük bir iş yaptığımızı. emeği geçenler sağolsun, aynı sahneleri bir kez daha yaşatacaklara da selam olsun.
• 83

  1996'da fatih terimin gelmesi ile içime bir his doğmuştu. (benim hisler çıkar çoğu zaman) bologno maçı sonrası artık o kadar emindim ki kupayı alacağımızdan. geri kalan maçlar benim için çok da heyecanlı geçmemişti. evde ailecek maçı izlerken çok rahattım çünkü emindim kupayı alacağımızdan. arif golu kaçırınca ulan atsan ne güzel uzatmalara gitmeden alacaktık kupayı dedim içimden. henryin kafasını tafferel kurtarırken hiç heyecanlı değildim. ama evdekiler. arada sırada maç izleyen babam uzatma dakikalarını ayakta izlemiş, yüzü kıpkırmızı geçmişti, hagi atılınca maç sonuna kadar hagiye sövmüş,korkmuştum birşey olacak diye. ben rahattım çünkü bologno maçından beri bir his vardı içimde işin garibi aynı his rijkaardın gelmesi ile de oluştu.
• 84

  bu maç türk futbol tarihinin en anlamlı sözünün üretildiği maçtır.trt spikeri levent özçelik popescu'nun attığı penaltı golünden sonra "1999-2000 sezonunda kupa bizim" haykırışlarıyla tüm türkiye'ye çok iyi bir mesaj yollamıştır.kupa galatasaray'ın veya kupa onun,kupa şunun dememiştir.bu kupa bizim,hepimizin.ülkenin o zaman nasıl böyle bir başarıya aç olduğu levent özçelik'in ağzından bu şekilde dökülmüştür.o kupa kazanılmasıydı türkiye bugün futbolda çok farklı yerlerde olabilirdi.işte bu yüzden o kupa diğer türk kulüplerinin de avrupaya bakış açısını değiştirdi.türkiye'nin dünya üçüncüsü olması,fenerbahce nin çeyrek final oynaması,yine türkiye nin avrupa üçüncülüğü tartışmasız bu kupanın etkileridir.bugün o hepimizin olan başarıya tesadüf diyenler aslında nasıl kendileriyle ters düştüklerinin farkında değildirler.
• 85

  30 m²'lik evde, 15-20 kişiyle birlikte izlediğim maçtır. evde oturmaya yer hak getire ayakta durmaya bile yer yoktu. artık yer minderleri mi istersin, puff mu istersin heryer insan kaynıyordu o akşam. bende o gün oturmaya yer bulan ender kişiler arasındaydım, tabi oturduğum yer koltuk değil, koltuğun kolçağıydı. maç başladı ve izlemeye başladık kralın direkten dönen topuyla hep bir ağızdan küfür ettiğimiz hatırlıyorum ve tafarelin kurtarışımdan sonra bir ohh çekmemizi hatırlıyorum. uzatmalar bittikten sonra abimin ağzından çıkan şu kelam beni çok etkilemişti " uzatmalar bitti, kaybetmedik". evet kaybetmedik, aklında kupa hayali olmayan bir taraftardan çıkan bir kelimeydi o. ama takım dahada ilerisine gitti önce uefa kupasını ve daha sonra süper kupayı alarak, sadece beraberlikle bile yetinebilecek taraftara daha fazlasını verdi.
  teşekkürler aslanlar.
• 86

  macın basından sonuna kadar ellerimin ayaklarımın terledigi , tekrarını ne zaman izlesem yine aynı heyecanı yasadıgım mactır.
• 87

  13 yaşındaydım. .evde babamla izliyorduk maçı, böyle bir heyecan böyle bir duygu yaşamadım 17 mayıs 2000'de yaşadığım gibi.. uefa kupamızı almamızla babamla dışarı çıkıp arabayla tur attık, çocuktuk o zamanlar ama çok güzeldi galatasarayımızın olduğu her yer. her zaman güzel ama bu başka bir tutkuydu. allah bize böyle nice kupalar nasip etsin inşallah..
• 88

  türk futbol tarihinin miladıdır. benimde galatasaraylılığımı ebedileştiren maçtır. aman allahım kupa türkiyede bağırışı hala kulağımda çınlamaktadır.
• 89

  evde trt 1 doğru düzgün çekmediği için komşuda izlediğim maç.
  bu konudaki tek avantajlı nokta komşununda ucundanda olsa galatasaraylı olmasıydı. yoksa kesin kovardı gecenin 12:30 'unda ne işin var lan burda diye. futbolla ilgisi sadece soranlara galatasaraylıyım demek kadar olan bu yaşlıbaşlı adamında zafer gelince 14 yaşındaki çocuk(ben) kadar sevindiğini hatırladıkça ne kadar büyük bir iş başardığımızı daha iyi anlıyorum.
• 90

  küçüktüm o zamanlar; tam olarak yaşayamadım zaferin tadını. tekralanmasını istememin bir sebeplerinden biride budur. alın bidaha su kupayı aslanlar.tekrar ağlayalım sesimiz kısılana kadar bağıralım bi kez daha gururlanalım galatasaraylı olmaktan.
• 91

  an itibariyle trt3 te tekrarı yayınlanmaktadır.
• 92

  an itibariyle goremedıgımdır. birimizin kafası güzel olsa gerek.
• 93

  her izlendigimizde sanki ilk defa izliyormuscasina heycanlandigimiz, popescu topu kaleye gonderdiginde ise her defasinda goz yasi doktugumuz, untulmaz ama gercekten unutulmaz mac.
• 94

  her saniye, her dakika, her saat, her gün, her ay, her yıl daha çok özlenen, bir benzerini yeniden yaşamak için daha çok beklenen karşılaşmadır.
• 95

  hayatımın en güzel günlerinden birisi. ailecek izlemiştik. babamın kendinden geçip yerlerde yuvarlandığını gördüğüm tek an. ileride çocuklarıma anlatacağım galatasaraylı olmanın en büyük gururunu yaşadığımız eşsiz tarih. daha nasıl tarif edilir ki. keşke ''groundhog day'' filmindeki gibi her gün aynı gün olsa ve o tarih 17 mayis 2000 olsa...
• 96

  31 aralık 2009 saat 21'de trt3 tarafından tamamını tekrar verilmiştir. ve ben daha önce izlememişde ilk defa izliyormuş gibi heyecanla izlediğim maçtır. yeni yıla bu önemli maçı izleyerek girmekte ayrı bir güzellik katmıştır.
• 97

  bence bize kupayı kazandıran repliğin geçtiği maçtır..ben hep o replik sayesinde kazandığımızı düşünürüm o maçı (bkz: neden hagi?).haksız bi şekilde atılan komutanlarının yüzünü kara çıkarmamak için herşeyleriyle savaşan askerlerin (gbkz: bu gök,deniz neredee vaar,nereede bu dağlar taşlar?) nidalarınıda arkasına alıp tarih yazdığı maçtır.neden hagi?bunca takım varken avrupa'da neden bizi seçtin..bizi neden bu kadar ağlattın.neden kahramanımız oldun.neden kovulmanı bekleyenleri ellerine kupa vererek selamladın?neden hagi neden?nerden aklına geldi oralardan şut çekmek?yanındakilere pas atsanda akıllı adam derlerdi senin için..koşmasan 2 maçta 1 araya pas atsan gol olsada olmasada teknik derlerdi senin için..rıdvan çok beğenirdi seni..6 maç kötü oynadıktan sonra bi gol pası verseydin büyük oyuncu derdi..neden hagi bu savaş?
• 98

  popescu penaltı atarken allahım bu gol olsun etek bile giyerim diye dua ettiğimi günler sonra koparak hatırladığım değil 10 yıl 100 yıl geçse de değeri düşmeyecek olan kupayı aldığımız maç. bundan sonra ülkeye başka bir uefa kupası(europe league) gelir ama 17 mayıs 2000 her zaman 1. çinko olarak kalacak.
• 99

  bu maç ile ilgili yazılabilecek çoğu şey yazılmıştı ben sözlüğe yazar olduğumda. içimde kalan bir ukdeyi sizinle paylaşmak istedim.
  
  bu maçı anlatmak kesinlikle ama kesinlikle ercan taner'in hakkıydı. diyeceksiniz ki, o ne lan ona mı takıldın? abi adamın hakkıydı ya. o adam ile ne turlar geçtik, kimlere koyduk biz. bence onun içinde de ukde olarak kalmıştır.
• 100

  ankara, farabi sokakta eş dost kalabalık bir gurupla izlemiştim bu maçı. popescu'nun efsane golü sonrası ne yapacağımı şaşırıp, balkona koşup "hiyaaaa gaasssaaraay" diye bağırmış, sözlerime karşılık olarak 7-8 el tabanca sesi almıştım. usain bolt'u kıskandıracak bir hızla siper almak için yere yatışımı ve sürünerek balkondan eve girişimi annem dehşetle izlemişti.