545
doğru dürüst ingilizce bilmeden galatasaray'da senelerdir tercümanlık yapmakta olan kişi.
şimdi mesela bakıyorsun dünyanın en büyük kulüplerinin sayfalarına, hepsinde kariyer kısımları var. kurumsallaşmanın dibine vurmuş adamlar, kulüp çalışanlarını ciddi ciddi iş ilanıyla çok ağır mülakatlarla alıyorlar. hele hele premier league kulüplerinin neredeyse tamamı bu hususta aşmış vaziyette, bir tık ile bu kulüplere iş başvurusunda bulunabilirsiniz:)
galatasaray formasını sahada giyemeyenlerin bir çoğunun hayallerinden biri olduğu gibi, benim de hayalim galatasaray için çalışabilmek. ama biz maalesef kimsenin yeğeni değiliz. hele lisenin kapısından adım da atmadıysanız imkansiz bile denemez belki galatasaray'da çalışmak bizim gibiler için.
bunları yazmak aklıma şunu getirdi, bundan 10 sene önce ingiltere'de dil kursunda katalan bir çocukla tanışmıştım, bana en büyük hayalinin fc barcelona'da çalışmak olduğunu söylemişti. geçen sene istanbul'a geldiğini gördüm facebook'ta sordum dedim var mı bi eksiğin gediğin yardımcı olabilirsek olalım, yok dedi teşekkür etti, meğer barcelona'da çalışmaya başlamış adam, 10 sene önce bana dediği hayalini gerçekleştirebilmiş. kulubün bir işi için gelmiş istanbul'a. bizim ise kulüpte bir iş boşa düşse haberimiz olma şansı bile yok:) birinin yeğenine gidiyordur işte işler:)
şimdi mesela bakıyorsun dünyanın en büyük kulüplerinin sayfalarına, hepsinde kariyer kısımları var. kurumsallaşmanın dibine vurmuş adamlar, kulüp çalışanlarını ciddi ciddi iş ilanıyla çok ağır mülakatlarla alıyorlar. hele hele premier league kulüplerinin neredeyse tamamı bu hususta aşmış vaziyette, bir tık ile bu kulüplere iş başvurusunda bulunabilirsiniz:)
galatasaray formasını sahada giyemeyenlerin bir çoğunun hayallerinden biri olduğu gibi, benim de hayalim galatasaray için çalışabilmek. ama biz maalesef kimsenin yeğeni değiliz. hele lisenin kapısından adım da atmadıysanız imkansiz bile denemez belki galatasaray'da çalışmak bizim gibiler için.
bunları yazmak aklıma şunu getirdi, bundan 10 sene önce ingiltere'de dil kursunda katalan bir çocukla tanışmıştım, bana en büyük hayalinin fc barcelona'da çalışmak olduğunu söylemişti. geçen sene istanbul'a geldiğini gördüm facebook'ta sordum dedim var mı bi eksiğin gediğin yardımcı olabilirsek olalım, yok dedi teşekkür etti, meğer barcelona'da çalışmaya başlamış adam, 10 sene önce bana dediği hayalini gerçekleştirebilmiş. kulubün bir işi için gelmiş istanbul'a. bizim ise kulüpte bir iş boşa düşse haberimiz olma şansı bile yok:) birinin yeğenine gidiyordur işte işler:)
