Kariyer Sonu3877
çok güzel ve naif bir adamdı. ama maalesef günümüz türkiye'sinde naiflik, mütevazilik değer görmeyen özellikler. galatasaray'daki başarısız döneminde bu kibarlığının da etkisi vardı.
o sene hatırlıyorum* fenerbahçe ve biz ilk haftalarda galibiyet serisi yakalamıştık 6'da 6 falan gidiyorduk. taa ki eskişehir* maçına kadar. ilk orada tökezlemiştik. tesadüf o maça da bir tanıdık protokolden bilet ayarlayınca kalkıp ankara'dan okulu falan bırakıp gitmiştim. hatta hikmet karaman da oradaydı haftaya oynayacağımız ankaragücü'nün hocası, yorum falan yapıyodu bağıra çağıra.
bi hafta sonra da hiç anlam veremediğim şekilde kötü bir ankaragücü'nden 3 yemiştik.* futbol acayip oyun hakkaten, murat duruer yıldızlaşmıştı.
bu 2 maçın ardından da kadıköy'e gitmiştik ve maçın başında çubuklu tosun bizim baros'u sakatlayınca o sezon adeta orada bitti bizim için.
yine de keyifli bir sezondu kendisinin bize geldiği ilk sene. özellikle maccabi netanya maçı* ve o maçtaki tribünler unutulmazdı. dosta güven düşmana korku vermiştik sezon öncesi adeta, o gazla da 6'da 6'yla girmiştik sezona.
atletico madrid eşleşmesi*, caner erkin ve gianluca rocchi de asla unutulmaz. o maça da gitmiştim allah kahretmesin, hangi maça gittiysem uğursuz gelmiş o sezon. ama genel anlamda cidden çok şanssız olduğumuz bir sezondu baros'un sakatlığı, atletico madrid maçı hakem faciası gibi.
neeskens'in soyunma odası kapısında oyunculara çak yapması falan aklımda kalan değişik görüntüler.
ayrıca sami yen'deki eskişehirspor maçında çok net hatırlıyorum sabri'nin gelişigüzel vurduğu bir top sekip adnan polat ve en önde oturan protokole kadar gelmişti. ardından 3-4 sıra arkada oturan bir dayı kalkıp bağırmıştı falan. adnan polat'la fotoğraf çektirmiştim maçtan önce, o zamanlar samsung'un yeni çıkardığı dokunmatik telefon vardı kapaklı. vaay dokunmatik diye seviniyoduk, gençlik işte.
velhasıl güzel adamdı rijkaard. inanılmaz karışık anlattım ama frank rijkaard ve turkcell süper lig 2009-2010 sezonundan aklımda kalan güzel anılar olarak özetleyebiliriz entryi.
o sene hatırlıyorum* fenerbahçe ve biz ilk haftalarda galibiyet serisi yakalamıştık 6'da 6 falan gidiyorduk. taa ki eskişehir* maçına kadar. ilk orada tökezlemiştik. tesadüf o maça da bir tanıdık protokolden bilet ayarlayınca kalkıp ankara'dan okulu falan bırakıp gitmiştim. hatta hikmet karaman da oradaydı haftaya oynayacağımız ankaragücü'nün hocası, yorum falan yapıyodu bağıra çağıra.
bi hafta sonra da hiç anlam veremediğim şekilde kötü bir ankaragücü'nden 3 yemiştik.* futbol acayip oyun hakkaten, murat duruer yıldızlaşmıştı.
bu 2 maçın ardından da kadıköy'e gitmiştik ve maçın başında çubuklu tosun bizim baros'u sakatlayınca o sezon adeta orada bitti bizim için.
yine de keyifli bir sezondu kendisinin bize geldiği ilk sene. özellikle maccabi netanya maçı* ve o maçtaki tribünler unutulmazdı. dosta güven düşmana korku vermiştik sezon öncesi adeta, o gazla da 6'da 6'yla girmiştik sezona.
atletico madrid eşleşmesi*, caner erkin ve gianluca rocchi de asla unutulmaz. o maça da gitmiştim allah kahretmesin, hangi maça gittiysem uğursuz gelmiş o sezon. ama genel anlamda cidden çok şanssız olduğumuz bir sezondu baros'un sakatlığı, atletico madrid maçı hakem faciası gibi.
neeskens'in soyunma odası kapısında oyunculara çak yapması falan aklımda kalan değişik görüntüler.
ayrıca sami yen'deki eskişehirspor maçında çok net hatırlıyorum sabri'nin gelişigüzel vurduğu bir top sekip adnan polat ve en önde oturan protokole kadar gelmişti. ardından 3-4 sıra arkada oturan bir dayı kalkıp bağırmıştı falan. adnan polat'la fotoğraf çektirmiştim maçtan önce, o zamanlar samsung'un yeni çıkardığı dokunmatik telefon vardı kapaklı. vaay dokunmatik diye seviniyoduk, gençlik işte.
velhasıl güzel adamdı rijkaard. inanılmaz karışık anlattım ama frank rijkaard ve turkcell süper lig 2009-2010 sezonundan aklımda kalan güzel anılar olarak özetleyebiliriz entryi.
