16920
2016-2017 sezonunda gol sayısı yüksek olduğu için hücumda problem yaşamadığı düşünülen takımdır. bu daha önce bir çok spor yazarı tarafından da gündeme getirildi. ama aslında durumun özü böyle değil. geçen sezon galatasaray'ın hücum anlamında çok sıkıntısı vardı. gol sayısının bununla tezat olmasının sebebi, bireysel yeteneklerle atılan gollerin çokluğu oldu. ancak galatasaray sezon boyunca belki de ligin en ağır hücum eden takımıydı. topun ayakta kalması güzel bir şey ama hızın da önemi büyük. takımın bu kadar yavaş hücum etmesi, rakiplere maç boyunca hep dinlenme fırsatı verdi. sürekli savunmaya yerleşebilme fırsatı verdiği için rakipler oyun ve taktik disiplinden kopmadı. direnci kırılmadı. geriye düşseler bile dağılmadı. bu bahsettiğim ruh ve coşku dediğimiz olgunun taktiksel izdüşümü aslında. futbolda neden tutulmadığını düşündüğüm bir istatistik var. takımların sonlandırdıkları atakların ortalama süresi. böyle bir istatistik tutulmuş olsaydı galatasaray ligde son sıralarda gelirdi. bunun da en büyük sebebi oyuncu profilleri. selçuk inan da tolga ciğerci de nigel de jong da topla dönüp dikine mesafe kat edemiyorlar. defans bloğunun da ayakları düzgün olmadığı için top hep oralarda bir yerlerde sıkıştı. ön alana bir türlü gelmedi. gelse bile savunma hep yerleştikten sonra geldi. onlarda da genelde bruma şapkadan tavşan çıkarsın diye bekledik. sadece kanat oyuncularının dribling yapabiliyor olması artık yeterli olmuyor. günümüz futbolunda artık hemen hemen her takımın en yetenekli oyuncuları kanat oyuncuları. o oyuncuları boş alanda topla buluşturabilmek için rakibin yerleşimini bozmanız gerekiyor. ancak galatasaray'da bunu yapacak oyuncu yok. tudor da bunun farkında olacak ki transfer edilen belhanda ve edilmesi planlanan orta saha oyuncuları bu yeteneğe sahip oyuncular. bu sene topun daha hızlı yer değiştirdiği bir galatasaray izleriz umarım.
