419
frank rijkaardın takımın basına geçtiği gün kendimce sınırsız kredi verdiğim, sabır sözü verdiğim takımım. ben açıkçası ilk maçlarda puan kaybı bekliyodum cunku oturması gereken bi sistem vardı. bu yolda puan kaybı benim için olur olmaz takımlara karsı alınan 1-0lık galibiyetlerden daha önemliydi. ama tahmin ettiğimin ötesinde bişey oldu puan kaybetmedik 7 haftada ilk beraberlik 8de ilk yenilgimizi aldık. bu sırada ben gaza geldim verdiğim sözleri unuttum.bugün maçı babamla beraber izledim - kendisi 14 sene şampiyonluk görmemiş ama her maça aynı şevkle takımını destekleme gitmiş bir insandır- 2-0 da pes ettim açıkçası ne yalan söyleyim babam sadece guldu bana sen nasıl galatasaraylısın diye sordu? ondan sonra maçı izledim ama odaklanamadım düşündüm .her türlü galibiyeti gördüm. 22 yasındayım 90lı yılların en şanslı çocuklarından biriyim parken stadındaydım uefayı aldığımızda. ama öncesini düşünmedim hiç o kadronun olusumunu sistem oturusunu sabır dönemlerini. suan öyle bi dönemdeyiz ve yaşamaktan gurur duyuyorum. fenerbahçe belki 5 sene daha bizi yenebilir ama asla bizim yaşayacaklarımızı yaşayamaz. kötü bi takım olduğu için değil. sezonluk takım kurmaya odaklandığı için. süper lig takımı kurmaya odaklandığı için. inanın bana suan üzgünüm ama içimde bir huzur var, bu seneyi es geçmeye hazırım çünkü ben biliyorum ki bizim hakettiğimiz rakip fenerbahçe değil bizim hakettiğimiz doğru sistemi oturtup mancheseter united la oynarken yeneriz diye düşünmek milanla oynarken wellcome to your nightmare demek. biz galatasarayız bizim amacımız türk olmayan takımları yenmek. fenerbahçe yenilgileri nazar boncuğumuz olsun.
