2013
bir takıma belirli bir oyun yapısı oturtmak için gerçekten ciddi zamanlar gerekiyor. hele ki bu takım geçen sene oyun anlamında dibi görmüş bir takımsa ister istemez bu süre daha da uzuyor. sene başından itibaren çoğu taraftarımız gibi ben de riekerink'e sonsuz derecede güven besliyordum. geçen seneye oranla ilk 11'e dahil olan iki, üç oyuncu olmasına rağmen takıma bir şahsiyet kazandırmış gibiydi. artık galatasaray topa çok daha fazla sahip oluyor, her ne kadar kanser haline gelmiş olan ağır oyun, geri pas, yan pas kombinasyonları tam olarak bitmemiş olsa da takımın oyunu ışık veriyordu.
bir önceki senede yaşadığımız kabustan uyanıp masal aleminde yaşıyor gibiydik ama o masal uzun sürmedi. ne yazık ki oyuna müdahale konusunda ciddi sıkıntılarının olması, belli bir taktik anlayışın dışına çıkamaması, koskoca galatasaray takımının tek hücum planının bruma, eren, podolski'nin bireysel yeteneklerine bağlı olması, ilk haftalarda gördüğümüz takım savunması ve presin yerinde yeller esmesi nedeniyle kendisi birçok taraftarımızda olduğu gibi şahsımda da soru işaretleri ve acabalar uyandırmaya başlamıştır. bazı temel noktaları çözdüğüne dair emareler göremezsek ne yazık ki yollar ayrılma noktasına gelecektir.
bir önceki senede yaşadığımız kabustan uyanıp masal aleminde yaşıyor gibiydik ama o masal uzun sürmedi. ne yazık ki oyuna müdahale konusunda ciddi sıkıntılarının olması, belli bir taktik anlayışın dışına çıkamaması, koskoca galatasaray takımının tek hücum planının bruma, eren, podolski'nin bireysel yeteneklerine bağlı olması, ilk haftalarda gördüğümüz takım savunması ve presin yerinde yeller esmesi nedeniyle kendisi birçok taraftarımızda olduğu gibi şahsımda da soru işaretleri ve acabalar uyandırmaya başlamıştır. bazı temel noktaları çözdüğüne dair emareler göremezsek ne yazık ki yollar ayrılma noktasına gelecektir.
