2181
bebekler olmus abi, cocuklar. gece gece arkadaslarla otururken geldi dustu haber. once anlamaya calistik, sonra olayin detaylari, goruntuleri geldikce kanimiz dondu abi. masum insanlar. havai fisek gosterisi icin toplanmislar. tipki ankara guvenpark civarinda nefeslenmek icin oturan insanlar gibi, tipki ahl'de bir yerlere seyahat etmek icin kosusturan insanlar gibi. yemin ederim kanimiz dondu. cocuklar, bebekler, anneler, babalar, gencler, yaslilar.. 100'e yakin insan. ezilerek oluyorlar. kollari bacaklari carpik acilarla ayrilmis, her yerde kan.. ne ulan derdiniz? dininden, irkindan, renginden bize ne? derdiniz ne masum insanlarla.. niye dunyaya bu acilari cektiriyorsunuz? sizin de kafaniz beyniniz yok mu? gormuyor musunuz size neler yaptirdiklarini, size ne yaptiklarini? bunca masum insani niye oldurdunuz? turkiye'de, fransa'da, amerika'da olmasi neyi degistirir? hepimiz insaniz ulan.. neyi ispatladiniz cocuklari tirla ezerek serefsiz herifler!
cagimiz oyle rezil bir cag ki, gidin en saglikli, en dogal, en temiz, en hormonsuz ortamda dogayla ic ice yasayin, en hormonsuz gidalarla beslenin, yine de aksam televizyonunuzda ya da telefonunuzda su goruntuleri gormeniz sizin omrunuzden omur goturur abi. yureginiz daralir. kalbiniz zayiflar yemin ediyorum. vahset her yerde, teror her yerde, en cok da guzel ulkemde.. yaklasik 20 gun sonra nisanim var, korkuyorum yeminle, nisanlanacagim, sonra kismetse evlilik, ya bundan 3-4 sene sonra cocugum olursa ve cocugumu ya da esimi boyle kansiz serefsizlerden koruyamazsam, ya kendimi koruyamazsam da onlari yalniz birakirsam?..
nisanlimla en buyuk hayalimiz avrupa'yi dolasmak mesela, en cok da paris ve roma.. hep maddi durumumuz ilk elverdiginde gider gezeriz diyordum. artik diyemiyorum. korkuyorum cunku. bir ben olsam "kalkip bana mi denk gelecek" derim, "denk gelse ne olacak zaten bir basimayim" derim, en fazla annemi babami uzmemek icin gitmem falan.. ama yaninizda hayat arkadasiniz varken, onun sorumlulugu onuzlarinizdayken oyle diyemiyorsunuz..
lafi uzattim, icimden geceleri anlattim, kusura bakmayin. afedersiniz ama bok cukuruna dondu hayatlarimiz.. bir kotu niyetli insanin bir teli cekistirmesi, ya da bir dugmeye basmasiyla en sevdigimiz insanlar bir saniyede yok olabilir.. cocugumuz ya da anne babamiz yaralanabilir. ve onteli cekistirecek olan, o dugmeye basacak kadar beyni sulanmis olan o insanlar aramizda dolasiyor, yurudugumuz yollarda yuruyup yemek yedigimiz yerlerde karinlarini doyuruyor.. korkuyoruz abi.. kendimiz icin degil, sevdiklerimiz icin korkuyoruz..
umarim bir gun aklimiz basimiza gelir. carenin masum insanlara saldirmakta degil, bizleri kukla gibi gorenleri, kendi cikarlari icin, para icin, cebini az daha doldurmak icin kacimizin oldugunu umursamayanlari basimizdan defetmekte oldugunu farkederiz.. umarim..
cagimiz oyle rezil bir cag ki, gidin en saglikli, en dogal, en temiz, en hormonsuz ortamda dogayla ic ice yasayin, en hormonsuz gidalarla beslenin, yine de aksam televizyonunuzda ya da telefonunuzda su goruntuleri gormeniz sizin omrunuzden omur goturur abi. yureginiz daralir. kalbiniz zayiflar yemin ediyorum. vahset her yerde, teror her yerde, en cok da guzel ulkemde.. yaklasik 20 gun sonra nisanim var, korkuyorum yeminle, nisanlanacagim, sonra kismetse evlilik, ya bundan 3-4 sene sonra cocugum olursa ve cocugumu ya da esimi boyle kansiz serefsizlerden koruyamazsam, ya kendimi koruyamazsam da onlari yalniz birakirsam?..
nisanlimla en buyuk hayalimiz avrupa'yi dolasmak mesela, en cok da paris ve roma.. hep maddi durumumuz ilk elverdiginde gider gezeriz diyordum. artik diyemiyorum. korkuyorum cunku. bir ben olsam "kalkip bana mi denk gelecek" derim, "denk gelse ne olacak zaten bir basimayim" derim, en fazla annemi babami uzmemek icin gitmem falan.. ama yaninizda hayat arkadasiniz varken, onun sorumlulugu onuzlarinizdayken oyle diyemiyorsunuz..
lafi uzattim, icimden geceleri anlattim, kusura bakmayin. afedersiniz ama bok cukuruna dondu hayatlarimiz.. bir kotu niyetli insanin bir teli cekistirmesi, ya da bir dugmeye basmasiyla en sevdigimiz insanlar bir saniyede yok olabilir.. cocugumuz ya da anne babamiz yaralanabilir. ve onteli cekistirecek olan, o dugmeye basacak kadar beyni sulanmis olan o insanlar aramizda dolasiyor, yurudugumuz yollarda yuruyup yemek yedigimiz yerlerde karinlarini doyuruyor.. korkuyoruz abi.. kendimiz icin degil, sevdiklerimiz icin korkuyoruz..
umarim bir gun aklimiz basimiza gelir. carenin masum insanlara saldirmakta degil, bizleri kukla gibi gorenleri, kendi cikarlari icin, para icin, cebini az daha doldurmak icin kacimizin oldugunu umursamayanlari basimizdan defetmekte oldugunu farkederiz.. umarim..
