7541
öncelikle belirteyim ne terimci ne de aysalcı gruba mensubum.
fatih terim'in bu takımda kazandığı başarılara ve galatasaray'ın; kazanan takım, kupa beyi gibi bazı sıfatlarını perçinleyen önemli bir şahsiyet olduğu gerçeğini herhalde hiçbir galatasaray taraftarı inkar edemez.
egosunun büyük olması, güçlülerin yanında yer alması, ego çatışması vs. kişiliğinin bazı konularda gelişmediğini veya bir şeylerin tesirinde çabuk kaldığını düşünebilir insanlar. kişiliğinden dolayı galatasaray taraftarı bile fatih terim'den hoşlanmayabilir ama bana göre bir galatasaray taraftarının, hocanın kişiliğiyle bu kulübe yaptığı hizmetleri adaletli bir şekilde tartabilmesi lazım. diğer takımların taraftarından daha fazla hata payı bırakabilmeli hocaya.
sonuçta bu ülkede galatasaray'dan çıkmış ve galatasaray'ın oluşturduğu bir marka, bir değerdir fatih terim.
fatih terim yıllarca bir his takımı olan galatasaray'dan ruh olarak beslenmiş ve hoca olarak bu his takımının enerjisini taraftara sirayet ettirebilmiş doğru bir kanaldır bana göre. yanlışıyla doğrusuyla bir değer olarak görüyorum kendisini.
şahsen arda turan'ı kişilik olarak zayıf bulan ve kendisinden hazzetmeyen bir insanım ama bir galatasaray markası olması sebebiyle sportif platformlarda başarılı olmasını canı gönülden isterim.
taraftarın ünal aysal'a toz kondurmaması veya bütün suçları ünal aysal'ın üzerine yıkması, başarı fatih terimin miydi? ünal aysalın mıydı? gibi bir bölünme yaşaması da bana göre gereksiz. ünal aysal'da haliyle egosu gelişmiş bir insandı ama rahmetli canaydın ve televizyon ekranlarında taraftardan para isteyen adnan polat sonrası taraftara ilaç gibi gelen bir başkan görünümündeydi. pısırık olmayan, fener lobisi karşısında dik durabilen, avrupa vizyonu olan bir başkan. bir başkan taraftarına güven, bir işin altından kalkabileceği duygusunu hissettirebilmeli en azından bu toplumda öyle. güç aşığı bir görünümü yoktu ünal aysal'ın taraftar da sanırım kendi kendine yetebilen böyle bir başkanın özlemini uzun yıllar çekti. 7 kişi bırakıldığımız, oyuncuların kafasına yumurta atılan, hocaların kafasının yarıldığı, sidik dolu poşetlerin atıldığı, arda turan'nın ağlayarak çıktığı dayak yediğimiz ve yıllarca medyada sadece sami yen'de ki sulu derbinin konuşulduğu kadıköy deplasmanlarını ve yıllarca azizin borusunu öttürdüğü ligi tersine çevirdi aysal ve terim ikilisi bundan dolayı bile benim için kıymetli insanlardır.
galatasaray'ın hızını kesmek için hem içeriden hem dışarıdan baya çaba sarfedildi. bunlarda aysal'ın da terim'in de hataları oldu. şimdi taraftar acaba yine canaydın dönemi gibi mi olacak diye haklı şekilde endişeleniyor bende en az iki sezon batık değil de yatık şekilde gideriz diye düşünüyorum. bu kulüp ünal aysal varken de batıyor yokken de hiç olmazsa fiyakalı batıyorduk diye insan ünal aysal'ı özlemiyor değil. şimdi mustafa denizli içinde dönmeye başladı aynı muhabbet kulüp batırıyor diye. o zaman karar vereceğiz ya çıkaran hamza hamzaoğlu gibi birine razı olacağız ya da güzel şekilde batıran bir hoca ve başkan bulacağız.
fatih terim'in bu takımda kazandığı başarılara ve galatasaray'ın; kazanan takım, kupa beyi gibi bazı sıfatlarını perçinleyen önemli bir şahsiyet olduğu gerçeğini herhalde hiçbir galatasaray taraftarı inkar edemez.
egosunun büyük olması, güçlülerin yanında yer alması, ego çatışması vs. kişiliğinin bazı konularda gelişmediğini veya bir şeylerin tesirinde çabuk kaldığını düşünebilir insanlar. kişiliğinden dolayı galatasaray taraftarı bile fatih terim'den hoşlanmayabilir ama bana göre bir galatasaray taraftarının, hocanın kişiliğiyle bu kulübe yaptığı hizmetleri adaletli bir şekilde tartabilmesi lazım. diğer takımların taraftarından daha fazla hata payı bırakabilmeli hocaya.
sonuçta bu ülkede galatasaray'dan çıkmış ve galatasaray'ın oluşturduğu bir marka, bir değerdir fatih terim.
fatih terim yıllarca bir his takımı olan galatasaray'dan ruh olarak beslenmiş ve hoca olarak bu his takımının enerjisini taraftara sirayet ettirebilmiş doğru bir kanaldır bana göre. yanlışıyla doğrusuyla bir değer olarak görüyorum kendisini.
şahsen arda turan'ı kişilik olarak zayıf bulan ve kendisinden hazzetmeyen bir insanım ama bir galatasaray markası olması sebebiyle sportif platformlarda başarılı olmasını canı gönülden isterim.
taraftarın ünal aysal'a toz kondurmaması veya bütün suçları ünal aysal'ın üzerine yıkması, başarı fatih terimin miydi? ünal aysalın mıydı? gibi bir bölünme yaşaması da bana göre gereksiz. ünal aysal'da haliyle egosu gelişmiş bir insandı ama rahmetli canaydın ve televizyon ekranlarında taraftardan para isteyen adnan polat sonrası taraftara ilaç gibi gelen bir başkan görünümündeydi. pısırık olmayan, fener lobisi karşısında dik durabilen, avrupa vizyonu olan bir başkan. bir başkan taraftarına güven, bir işin altından kalkabileceği duygusunu hissettirebilmeli en azından bu toplumda öyle. güç aşığı bir görünümü yoktu ünal aysal'ın taraftar da sanırım kendi kendine yetebilen böyle bir başkanın özlemini uzun yıllar çekti. 7 kişi bırakıldığımız, oyuncuların kafasına yumurta atılan, hocaların kafasının yarıldığı, sidik dolu poşetlerin atıldığı, arda turan'nın ağlayarak çıktığı dayak yediğimiz ve yıllarca medyada sadece sami yen'de ki sulu derbinin konuşulduğu kadıköy deplasmanlarını ve yıllarca azizin borusunu öttürdüğü ligi tersine çevirdi aysal ve terim ikilisi bundan dolayı bile benim için kıymetli insanlardır.
galatasaray'ın hızını kesmek için hem içeriden hem dışarıdan baya çaba sarfedildi. bunlarda aysal'ın da terim'in de hataları oldu. şimdi taraftar acaba yine canaydın dönemi gibi mi olacak diye haklı şekilde endişeleniyor bende en az iki sezon batık değil de yatık şekilde gideriz diye düşünüyorum. bu kulüp ünal aysal varken de batıyor yokken de hiç olmazsa fiyakalı batıyorduk diye insan ünal aysal'ı özlemiyor değil. şimdi mustafa denizli içinde dönmeye başladı aynı muhabbet kulüp batırıyor diye. o zaman karar vereceğiz ya çıkaran hamza hamzaoğlu gibi birine razı olacağız ya da güzel şekilde batıran bir hoca ve başkan bulacağız.
