417
içerisinde barındırdığı kitlenin çoğunluğu maalesef görgü ve ahlaktan yoksun olan, sürüler halinde hareket eden ülkemiz. bunun uzun uzun açıklanacak hiçbir tarafı yok. bu ülkedeki zihniyet ve at gözlükleri birkaç nesil değişmediği sürece aynı kalacak. ha o nesil değişiminden sonra her şey düzelecek mi? tabi ki hayır. her zaman sığ düşünceye sahip bir kesim var olmaya devam edecek bu ülkede çünkü artık kabul edelim biz bir ortadoğu ülkesiyiz. bu kanıya varmak ise çok basit;
- ölen bizden* değil mi? o halde gebersin bize ne,
- peki bu ölenler için saygı duruşu yapmalı mıyız? tabi ki hayır bizden değiller,
- yapıldı diyelim, bu saygı duruşunu ıslıklamalı mıyız? tabi ki evet çünkü kafirler için saygı duruşunda bulunulmaz,
- onu geçtim misafir ettiğimiz takım yunanistan mı? evet ordan bir ıslıklama daha yazmanızı rica edeceğim,
bu böyle uzar gider dostlar. şimdi bunu okuyan arkadaşlarımın aklında direk karşı sav olarak "onlar biz öldüğümüzde neredeydi? bizim için niye saygı duruşu yapmadılar?" gibi sorular soracaklardır. öncelikle böylesine büyük facialarda, kıyımlarda ve katliamlarda kısasa kısas uygulanmaz, bu insanlık dışıdır. o bana üzülmedi ben niye ona üzüleyim? gibisinden cümleler kurmak sadece bazı şeyleri uç noktada yaşamanın sonucudur. ankarada ölen, beyrutta ölen, pariste ölen, kenyada ölen veya dünyanın bir başka yerinde ölen herkes için üzüntü duyulur. bunu ayırmak size bize bölmek de insanlık dışıdır, vicdansızlıktır.
en çok karşılaştığım bir başka tepki ise "kendi vatanınızda ölenler için paristekiler kadar üzülmediniz bea" oldu şu ana kadar. arkadaşım öncelikle o vatanında ölenler içerisinde ben de olabilirdim.* bu başka hikaye isteyene sonra anlatırım. e be insan, sen nerden bileceksin benim kime üzülüp kime üzülmediğime? sen misin benim veya başkalarının vicdan bekçisi? eskiler güzel söylemiş, iğneyi kendine çuvaldızı başkasına diye. sen bana bu ithamda bulunurken çok mu düşündün orada hayatını kaybedenleri? çok mu için acıdı da gelmiş bana burada insanlık öğretmeye kalkıyorsun? senin ülken o insanlar için "oh olmuş, gebersinler, cehennemin dibine kadar yolları var" derken sen nasıl başka ülkelerden acına ortak olmalarını beklersin? bu ülke ve insanı içerisine saplandığı zihniyetten ne zaman kurtulursa işte o zaman o acılarını beğenmediğin, hor gördüğün insanlar da senin acılarına ortak olur. neyse bu konu çok yere çekilir ve ben sözlüğü seviyorum dolayısıyla pilot olmak istemiyorum.
özellikle 17 kasım 2015 türkiye yunanistan maçında yaşanan ıslıklama ve tezahürat olayından sonra bu denli doldum, istemeden birilerini kırdıysam affedin. yazmasam ben patlayacaktım çünkü.
edit: konunun yeri burası olmayabilir ancak yazmaya başlarken bir yerden sonra duramadım. modlardan da bu vesileyle özür diliyorum.
- ölen bizden* değil mi? o halde gebersin bize ne,
- peki bu ölenler için saygı duruşu yapmalı mıyız? tabi ki hayır bizden değiller,
- yapıldı diyelim, bu saygı duruşunu ıslıklamalı mıyız? tabi ki evet çünkü kafirler için saygı duruşunda bulunulmaz,
- onu geçtim misafir ettiğimiz takım yunanistan mı? evet ordan bir ıslıklama daha yazmanızı rica edeceğim,
bu böyle uzar gider dostlar. şimdi bunu okuyan arkadaşlarımın aklında direk karşı sav olarak "onlar biz öldüğümüzde neredeydi? bizim için niye saygı duruşu yapmadılar?" gibi sorular soracaklardır. öncelikle böylesine büyük facialarda, kıyımlarda ve katliamlarda kısasa kısas uygulanmaz, bu insanlık dışıdır. o bana üzülmedi ben niye ona üzüleyim? gibisinden cümleler kurmak sadece bazı şeyleri uç noktada yaşamanın sonucudur. ankarada ölen, beyrutta ölen, pariste ölen, kenyada ölen veya dünyanın bir başka yerinde ölen herkes için üzüntü duyulur. bunu ayırmak size bize bölmek de insanlık dışıdır, vicdansızlıktır.
en çok karşılaştığım bir başka tepki ise "kendi vatanınızda ölenler için paristekiler kadar üzülmediniz bea" oldu şu ana kadar. arkadaşım öncelikle o vatanında ölenler içerisinde ben de olabilirdim.* bu başka hikaye isteyene sonra anlatırım. e be insan, sen nerden bileceksin benim kime üzülüp kime üzülmediğime? sen misin benim veya başkalarının vicdan bekçisi? eskiler güzel söylemiş, iğneyi kendine çuvaldızı başkasına diye. sen bana bu ithamda bulunurken çok mu düşündün orada hayatını kaybedenleri? çok mu için acıdı da gelmiş bana burada insanlık öğretmeye kalkıyorsun? senin ülken o insanlar için "oh olmuş, gebersinler, cehennemin dibine kadar yolları var" derken sen nasıl başka ülkelerden acına ortak olmalarını beklersin? bu ülke ve insanı içerisine saplandığı zihniyetten ne zaman kurtulursa işte o zaman o acılarını beğenmediğin, hor gördüğün insanlar da senin acılarına ortak olur. neyse bu konu çok yere çekilir ve ben sözlüğü seviyorum dolayısıyla pilot olmak istemiyorum.
özellikle 17 kasım 2015 türkiye yunanistan maçında yaşanan ıslıklama ve tezahürat olayından sonra bu denli doldum, istemeden birilerini kırdıysam affedin. yazmasam ben patlayacaktım çünkü.
edit: konunun yeri burası olmayabilir ancak yazmaya başlarken bir yerden sonra duramadım. modlardan da bu vesileyle özür diliyorum.
