4736
hepsi şüphesiz galatasaray'ın başarılı olmasını ister. aralarındaki tek fark, bir grubun realist, öngörü sahibi ve futbol biliyor olması, diğer grubun ise "haydi aslanlar" kafasında optimist takılıyor ve bütün başarının motivasyon ile gelebileceğine inanıyor olmasıdır.
motivasyon elbette önemlidir; uefa kupası finalini veya şampiyonlar ligi çeyrek final ikinci maçında real madrid'i yendiğin maçı muazzam motivasyon olmadan kazanamazsın ancak sezonda oynadığın 47 maçın 47'sinde de bütün oyuncuların muazzam motive olmasını bekleyemezsin. motivasyon sana kilit 5-6 maç kazandırmalı, geri kalanını kaliteli adamlardan kurulu takımın ekstra bir şeye ihtiyaç duymadan kazanmalıdır. ha bunu dediğimiz zaman, 19 senedir kombine ile maç seyreden realist taraftar kitlesi mensubu bizler "klavye taraftarı" oluyoruz; tribünde arkasını dönüp maçı takip etmeyen adam ise büyük taraftar oluyor.
14 sene şampiyon olamamış bir takımın taraftarıyız. 30 yaşındayım ve sanıyorum o 14 senenin acısını gani gani çıkardık. kimse kusura bakmasın ama bana göre artık 14 sene şampiyon olamamak gibi bir lüksümüz olmadığı gibi, geçen sene 4. yıldızı takmış bir takımın hedefini sürekli büyütmesi gerekiyor. endüstriyel futbol ticaret gibidir, yerinde sayma, garanti oynama, minimum risk alma gibi lükslerin yok. ya büyürsün, ya da sen yerinde sayarken diğer risk alanları arkadan izlersin. bu hayatın kuralı bu.
chelsea 2005 yılında, 50 sene sonra şampiyon oldu. 50 amk, doğup şampiyon olduğunu göremeden ölen taraftarları var heriflerin. bize şampiyonluk yeter diyip durdular mı? hayır. son 10 senede 4 şampiyonluk daha kazandılar. bu saatten sonra bu adamların çıtası budur. ben galatasaray olarak son 20 yılın en dominant takımıyım; geçen sene 4. yıldızı takmışım, oturmuş bir iskeletim var. 4 transfer ile 10 üzerinden 7-7.5 olabileceksem, başkan, hoca kim olursa olsun "abi bize ligde 5.5 yeter, burada kalalım" mantığı ile hareket eden adamı eleştirmek, misyonu "türk olmayan takımları yenmek" olan galatasaray taraftarı olmanın gereğidir.
bu sene artık "şampiyon olur muyuz?" diye sormamamız, şampiyonluğu cepte görüp hedefi "avrupa'da en az çeyrek final" olarak belirlememiz lazımdı. bunu da atla deve değil, 20 transfer değil, 4 bilemedin 5 transferle yapmak için bütün şartlar olgunlaşmıştı. bu pencereyi kaçırıp anamızın liginde takılırsak bir sonraki transfer döneminde ihtiyacımız 10 adam olacak. 5 tanesi alındığında halen eksik yer konuşuyor olacağız.
kimse kusura bakmasın; geçen sene 3 kupa ile tamamlanmıştır, emeği geçenlere teşekkür ederim sonuna kadar, ancak umut, sabri, bilal, jem gibi hiçbir koşul altında 2015 yılında florya kapısından imza almak dışında içeri girmemesi gereken adamlar ile galatasaray'ın hedefe ulaşmasını bekleyen, umut eden insanların kafasına ulaşamayacak kadar realist bir adamım. geçen sene 4. yıldız takıldı ise bu sene hedefim avrupa'da ses getirmektir. kadrom avrupa da idare edebilecek düzeyde olmalıdır. transfer döneminin bitmesine 6 gün kala halen anamın liginden bir tık yukarı çıkamayacak bir kadro varsa galatasaray'ın bekası ve geleceği için bu kadronun oluşmasına emeği geçen herkesi galatasaray düşmanı ilan etmek hakkımdır.
"para yok, bilmemne yok.. "gibi mazeretlere sığınan veya bu mazeret ile yönetim veya hamza'yı savunan, süre verilsin diye düşünenlere şunu söylemek istiyorum. galatasaray başkanlığı türkiye'nin en kutsal görevidir. eğer sen bu sorunlara çözüm bulamıyorsan başkan adayı bile olmayı aklından geçirmeyeceksin. galatasaray'ı ileri taşıyacak vizyon, misyon veya maddi kaynaklara (bireysel parası demiyorum, kaynak yaratabilmesinden bahsediyorum) sahip değilsen evinde veya locanda oturup takımı destekleyeceksin.
motivasyon elbette önemlidir; uefa kupası finalini veya şampiyonlar ligi çeyrek final ikinci maçında real madrid'i yendiğin maçı muazzam motivasyon olmadan kazanamazsın ancak sezonda oynadığın 47 maçın 47'sinde de bütün oyuncuların muazzam motive olmasını bekleyemezsin. motivasyon sana kilit 5-6 maç kazandırmalı, geri kalanını kaliteli adamlardan kurulu takımın ekstra bir şeye ihtiyaç duymadan kazanmalıdır. ha bunu dediğimiz zaman, 19 senedir kombine ile maç seyreden realist taraftar kitlesi mensubu bizler "klavye taraftarı" oluyoruz; tribünde arkasını dönüp maçı takip etmeyen adam ise büyük taraftar oluyor.
14 sene şampiyon olamamış bir takımın taraftarıyız. 30 yaşındayım ve sanıyorum o 14 senenin acısını gani gani çıkardık. kimse kusura bakmasın ama bana göre artık 14 sene şampiyon olamamak gibi bir lüksümüz olmadığı gibi, geçen sene 4. yıldızı takmış bir takımın hedefini sürekli büyütmesi gerekiyor. endüstriyel futbol ticaret gibidir, yerinde sayma, garanti oynama, minimum risk alma gibi lükslerin yok. ya büyürsün, ya da sen yerinde sayarken diğer risk alanları arkadan izlersin. bu hayatın kuralı bu.
chelsea 2005 yılında, 50 sene sonra şampiyon oldu. 50 amk, doğup şampiyon olduğunu göremeden ölen taraftarları var heriflerin. bize şampiyonluk yeter diyip durdular mı? hayır. son 10 senede 4 şampiyonluk daha kazandılar. bu saatten sonra bu adamların çıtası budur. ben galatasaray olarak son 20 yılın en dominant takımıyım; geçen sene 4. yıldızı takmışım, oturmuş bir iskeletim var. 4 transfer ile 10 üzerinden 7-7.5 olabileceksem, başkan, hoca kim olursa olsun "abi bize ligde 5.5 yeter, burada kalalım" mantığı ile hareket eden adamı eleştirmek, misyonu "türk olmayan takımları yenmek" olan galatasaray taraftarı olmanın gereğidir.
bu sene artık "şampiyon olur muyuz?" diye sormamamız, şampiyonluğu cepte görüp hedefi "avrupa'da en az çeyrek final" olarak belirlememiz lazımdı. bunu da atla deve değil, 20 transfer değil, 4 bilemedin 5 transferle yapmak için bütün şartlar olgunlaşmıştı. bu pencereyi kaçırıp anamızın liginde takılırsak bir sonraki transfer döneminde ihtiyacımız 10 adam olacak. 5 tanesi alındığında halen eksik yer konuşuyor olacağız.
kimse kusura bakmasın; geçen sene 3 kupa ile tamamlanmıştır, emeği geçenlere teşekkür ederim sonuna kadar, ancak umut, sabri, bilal, jem gibi hiçbir koşul altında 2015 yılında florya kapısından imza almak dışında içeri girmemesi gereken adamlar ile galatasaray'ın hedefe ulaşmasını bekleyen, umut eden insanların kafasına ulaşamayacak kadar realist bir adamım. geçen sene 4. yıldız takıldı ise bu sene hedefim avrupa'da ses getirmektir. kadrom avrupa da idare edebilecek düzeyde olmalıdır. transfer döneminin bitmesine 6 gün kala halen anamın liginden bir tık yukarı çıkamayacak bir kadro varsa galatasaray'ın bekası ve geleceği için bu kadronun oluşmasına emeği geçen herkesi galatasaray düşmanı ilan etmek hakkımdır.
"para yok, bilmemne yok.. "gibi mazeretlere sığınan veya bu mazeret ile yönetim veya hamza'yı savunan, süre verilsin diye düşünenlere şunu söylemek istiyorum. galatasaray başkanlığı türkiye'nin en kutsal görevidir. eğer sen bu sorunlara çözüm bulamıyorsan başkan adayı bile olmayı aklından geçirmeyeceksin. galatasaray'ı ileri taşıyacak vizyon, misyon veya maddi kaynaklara (bireysel parası demiyorum, kaynak yaratabilmesinden bahsediyorum) sahip değilsen evinde veya locanda oturup takımı destekleyeceksin.
