11873
tarihi boyunca iyi yönetilmemiş futbol kulübü. şimdi bakıyorum da son 20 yıla, türkiyede ve avrupada en başarılı tük takımı galatasaray.
başarı ne demek? başarı kazanç demek, gelir demek.
gelir ne demek? para demek. para da daha iyi transfer, daha rahat takım yönetmek, daha ileri gitmek demek.
biz bu yirmi yıl içinde daha ileri gittik, doğrudur, ancak en iyi dönemimizde bile sancılarla doluyduk, hala da öyleyiz.
4 sene üst üste şampiyon olduk, ona rağmen maddi konular çok yoğun olmasa da sıkıntı oluyordu, tabi sosyal medya bu kadar aktif olmadığı için bundan çok fazla haberdar değildik.
uefa ve süper kupa şampiyonu olduk, takımın maddi olarak da çağ atlamasını bekledik haliyle ama yöneticiler bu tarihi başarıları maddiyata çeviremediler.
birkaç sene sonra gerileme dönemine girdik, maddi sıkıntılar iyice baş gösterdi, saçma sapan çapsız topçular geldi gitti.
takım biraz toparlandı, şampiyonluğa giderken teknik direktör gönderildi, maaşlar ödenmedi aylarca, ama takım yinede şampiyon oldu.
sonra aysal diye biri geldi, dedik küllerimizden doğuyoruz, başarı da geldi yalan yok, takım avrupanın en çok geliri olan ilk 20 takımı arasına girdi, sonra gelenek üzere yine ayağımıza sıktık tabi ve başkan, teknik direktör, futbolcu herkes dağıldı dikiş tutmadı. başkan bütün futbolcuların maaşlarını şişirdi ve gitti.
sonra bi dede geldi, bazıları karılarına ferrari alsın diye çaycıyı işten çıkardı, basketbol takımını kaderine terk etti, rakibe yaranmak için elinden geleni yaptı.
bu kadar imkan içinde bu kadar imkansızlıklarla boğuşan başka hiçbir takım yoktur muhtemelen tarihte.
evet dostlar, işte türkiyenin en büyük takımının son 20 yılı böyle geçti. şu an belki hem maddi hem manevi anlamda avrupanın en büyük 5-10 takımından biri olabilecekken futbolcusunun maaşlarını ödeyemeyecek duruma geldik.
bunun tek sebebi yönetimlerdir başka hiçbir şey değil. bu kulübün parası çalında çar çur edildi sokağa atıldı iş bilmezler yüzünden. ve o lise denilen şey iş bilmeyen monşerlerle dolu olduğu için bu kulüp maalesef daha uzun bir süre belini doğrultamayacak.
bakın ben adım gibi eminim şu sözlükten bir başkan ve yönetim kurulu çıkarsak, şu durumumuzdan çok daha iyi olacağımızın garantisini veriyorum ben. çünkü biz bu takımı karşılıksız seviyoruz, menfaatsiz seviyoruz, hiçbir çıkar beklemeden seviyoruz. galatasarayın tek kuruşu benim cebimdeki paradan farksızdır, nasıl ki sokağa atılacak tek bir kuruşum yok, galatasarayın da sokağa atılacak tek kuruşu yoktur benim için. ama yöneticilerin umurunda mı, tabiki değil.
üzülüyorum, kahroluyorum, çünkü bu büyük taraftar bunu haketmiyor.
başarı ne demek? başarı kazanç demek, gelir demek.
gelir ne demek? para demek. para da daha iyi transfer, daha rahat takım yönetmek, daha ileri gitmek demek.
biz bu yirmi yıl içinde daha ileri gittik, doğrudur, ancak en iyi dönemimizde bile sancılarla doluyduk, hala da öyleyiz.
4 sene üst üste şampiyon olduk, ona rağmen maddi konular çok yoğun olmasa da sıkıntı oluyordu, tabi sosyal medya bu kadar aktif olmadığı için bundan çok fazla haberdar değildik.
uefa ve süper kupa şampiyonu olduk, takımın maddi olarak da çağ atlamasını bekledik haliyle ama yöneticiler bu tarihi başarıları maddiyata çeviremediler.
birkaç sene sonra gerileme dönemine girdik, maddi sıkıntılar iyice baş gösterdi, saçma sapan çapsız topçular geldi gitti.
takım biraz toparlandı, şampiyonluğa giderken teknik direktör gönderildi, maaşlar ödenmedi aylarca, ama takım yinede şampiyon oldu.
sonra aysal diye biri geldi, dedik küllerimizden doğuyoruz, başarı da geldi yalan yok, takım avrupanın en çok geliri olan ilk 20 takımı arasına girdi, sonra gelenek üzere yine ayağımıza sıktık tabi ve başkan, teknik direktör, futbolcu herkes dağıldı dikiş tutmadı. başkan bütün futbolcuların maaşlarını şişirdi ve gitti.
sonra bi dede geldi, bazıları karılarına ferrari alsın diye çaycıyı işten çıkardı, basketbol takımını kaderine terk etti, rakibe yaranmak için elinden geleni yaptı.
bu kadar imkan içinde bu kadar imkansızlıklarla boğuşan başka hiçbir takım yoktur muhtemelen tarihte.
evet dostlar, işte türkiyenin en büyük takımının son 20 yılı böyle geçti. şu an belki hem maddi hem manevi anlamda avrupanın en büyük 5-10 takımından biri olabilecekken futbolcusunun maaşlarını ödeyemeyecek duruma geldik.
bunun tek sebebi yönetimlerdir başka hiçbir şey değil. bu kulübün parası çalında çar çur edildi sokağa atıldı iş bilmezler yüzünden. ve o lise denilen şey iş bilmeyen monşerlerle dolu olduğu için bu kulüp maalesef daha uzun bir süre belini doğrultamayacak.
bakın ben adım gibi eminim şu sözlükten bir başkan ve yönetim kurulu çıkarsak, şu durumumuzdan çok daha iyi olacağımızın garantisini veriyorum ben. çünkü biz bu takımı karşılıksız seviyoruz, menfaatsiz seviyoruz, hiçbir çıkar beklemeden seviyoruz. galatasarayın tek kuruşu benim cebimdeki paradan farksızdır, nasıl ki sokağa atılacak tek bir kuruşum yok, galatasarayın da sokağa atılacak tek kuruşu yoktur benim için. ama yöneticilerin umurunda mı, tabiki değil.
üzülüyorum, kahroluyorum, çünkü bu büyük taraftar bunu haketmiyor.
